JeeWee schreef:Geen homo met die worsteling zal het anderen kwalijk nemen als zij er op Bijbelse gronden niet bij kunnen. Maar andersom staan de hetero's klaar om te wijzen met de vinger: "Jij zegt samen met God wél ruimte te zien voor een homo-relatie in liefde en trouw?? Dán neem je de Bijbel niet serieus!"
Ik neem aan, dat er bij die relatie in liefde en trouw toch seksuele handelingen komen kijken, zoals die door de Bijbel verboden worden. Dus ja, dan kan ik mij goed voorstellen, dat dat grote moeite oproept bij anderen.
Maar wat moet je dan? Zien dat iets moeite oproept, en vervolgens maar helemaal niets zeggen?
Als ik zaken tegenkom, waarvan ik mij afvraag
"hoe is dat mógelijk als christen?", zaken waarbij ik het gevoel heb dat de Bijbel niet serieus wordt genomen, roept dat altijd moeite bij mij op, ook al gaat het helemaal niet over homoseksualiteit. Ik heb bijvoorbeeld ook moeite met jongeren, die kerklid zijn, maar ondertussen alle DVD's bekijken (hoe veel films zijn er te vinden zonder vloeken, en andere zonden?), en in de disco's rondhangen. Ik noem dat: lid zijn van de kerk, maar met je hart in de wereld leven. Een bekeerd mens kan dat nooit lang volhouden. (Ik heb het hiermee dus even niet over homoseksualiteit. Al zal ook daarvoor gelden, dat bij bekeerde homo's hun geweten minder zal kunnen toelaten, dan niet-bekeerde homo's.)
En ja, dat iets zó moeilijk ligt, dat je je wel eens afvraagt:
"hoe is het ooit mogelijk om met mijn gevoelens te beantwoorden aan de bijbelse normen?!", ja, dat is zeker realiteit in het leven. Ik kan dan bijvoorbeeld ook denken aan drugs- of alcoholverslaving. Of pornoverslaving. Dat kan enórme moeiten en worstelingen oproepen, die onoverwinnelijk kunnen lijken, zo kan ik mij voorstellen. Maar het kennen van een dergelijke moeite is een bewijs, dat je de Bijbel dan juist wèl serieus neemt. Want wie de Bijbel niet serieus neemt, die heeft zo'n moeite niet. Die fietst er wel makkelijk overheen.
Ik las vandaag weer een
bericht over Arie Boomsma, waarbij ik echt zoiets had van: volgens mij weet hij echt niet waar hij over praat. De bijbelse normen lijkt hij niet erg relevant te vinden. Zoiets komt zó ongeloofwaardig op mij over, dat hij mij heel wat uit te leggen heeft. Ik vermoed op zijn minst een nogal schriftkritische visie bij hem, waarmee het lekker makkelijk is om de eigen willekeur te laten heersen in de ethische keuzes, als ik zoiets lees. Jammer, uitermate jammer!
JeeWee schreef:Gisteren zag ik Andre André Rouvoet in Nova worstelen met deze vragen over homoseksualiteit. Au au!
Op de achtergrond zag ik Jonathan van der Geer zitten, de nr 41 op de lijst van de CU, waar alle commotie over is onstaan. Wat moet het pijn doen als er zo over je diepste wezen wordt gesproken. En publique..
En dan komt Boekenlezer en leegt z'n zakken: er rollen zeven bijbelteksten uit die iets zeggen over seksuele handelingen tussen mannen. En klaar is boekenlezer. Op nr 41 blijft Jonathan vertwijfeld achter. En met hem vele, vele anderen die gelukkig door God wél serieus worden genomen...
Hier herken ik mij dus niet in.
Wat TheKeimpe hierover opmerkt klopt.
Voor iemand als Jonathan van der Geer heb ik groot respect. Je hoort mij niet zeggen, dat iemand met een homoseksuele aanleg, de Bijbel niet serieus kan nemen. Ik weet ook niet of hij vertwijfeld achter blijft. Ik kan me ook heel goed voorstellen van niet, omdat hij die teksten, die ik noemde, wellicht ook heel goed kent. Van mij hoeft hij in ieder geval niet vertwijfeld achter te blijven.
Iets heel moois van het TV-programma Jong vond ik, dat van die man, die zijn toekomst met een vrouw ziet, en die dan een ontmoeting heeft met zo'n man, die al een huwelijk van 30 jaar heeft. Voor mij geeft dat een idee van: een homoseksuele aanleg hoeft blijkbaar geen onoverwinnelijk probleem te zijn.
Ik heb 5 bijbelteksten genoemd, die inderdaad een uitspraak doen over seksuele handelingen tussen mannen. Dat de discussie daarmee klaar zou zijn, heb ik niet gezegd. Ik heb voor Mortlach even heel concreet gemaakt, wat ik precies bedoel. Daar ging het me om.
JeeWee schreef:Vandaag stem ik op nr 41 van de ChristenUnie.
Daar heb ik helemaal niks op tegen. Goede keuze wat mij betreft.
In ieder geval veel beter dan D'66.
JeeWee schreef:"Het is en blijft voor mij toch een beetje een onfris onderwerp", zegt Boekenlezer nog even voordat hij onderaan z'n bericht op 'bevestig' klikt.
Homoseksualiteit is geen onderwerp, dat geen moeite bij mij als hetero oproept. Ik vind dat daar echt moeilijke kanten aan zitten. En als ik dat wat preciezer uitdruk, ja, dan komt er inderdaad zo'n zin uit, die jij nu al voor de tweede keer aanhaalt.
Prof. Hoek kan wel even makkelijk zeggen dat homoseksualiteit vaker op de agenda gezet moet worden - zie
artikel - maar over moeiten die het onderwerp bij niet-homo's kan oproepen hoor je meestal niets. Het gaat om een zaak, die heel gevoelig ligt. Een zaak, die behoorlijk wat verlegenheid kan oproepen.
) vanwege het feit dat ik "persoonlijk" van mening ben, dat er binnen de CU, als het er op aankomt te weinig ruimte is voor het respect van andermans mening. Ik blief geen eenheidsworst of politieke kaderering van: wij respecteren u, maar wel binnen de door ons gehanteerde kaders... Weet je, het geeft mij zo'n PVV gevoel, je mag wel geloven, maar niet in....