Gershwin schreef:Kan iemand (van de "bah homo's groep") mij uitleggen waarom het nou zo zwaar is om met het fenomeen homoseksualiteit geconfronteerd te worden? Ik heb er zelf namelijk nogal weinig moeite mee. Zeker niet emotioneel. Ik word niet opgewonden van 2 zoenende mannen en als ze het prettig vinden moeten ze vooral hun gang gaan.
Gershwin schreef:@ Toetsenbord: Nou, i.m.h.o. doen met name Boekenlezer en Keessie redelijk homofoob (in de zin van "bah", dus, zoals ik zei). Ik ben heel benieuwd waar dat vandaan komt en hoe ze dat zelf verklaren.
Gewoon, omdat ik mannen die bij mannen liggen met vrouwelijke bijliging - om het even met de woorden van een bijbeltekst weer te geven - iets afschuwelijk smerigs vind. Gewoon tè ranzig.
Als je als jongen opgroeit, dan merk je vanaf bepaalde leeftijd: een man trekt echt niet aan, die heeft de verkeerde geuren o.i.d. bij zich. (Zal wel iets met hormonen of andere stoffen van doen hebben.)
Ik heb geen moeite met een omhelzing van twee mannen, als dat niet homoseksueel bedoeld is.
Zodra het een homoseksuele betekenis krijgt, dan haak ik af. Zo is de foto bij
dit artikel nou ook bepaald niet mijn smaak.
Dat laatste is eigenlijk een combinatie van de genoemde afschuw, en het overtreden van bepaalde regels. En dan bedoel ik de ongeschreven regels, dat je als mensen van hetzelfde geslacht op een gewone manier met elkaar omgaat, terwijl je voor iemand van het andere geslacht wat bijzonders kan voelen. Ik voel mij er ongemakkelijk bij als dat overtreden wordt.
En zo vreemd ben ik daarin niet. Ik herinner mij nog wel een collega van jaren terug, die het ook niet prettig vond om homo's met elkaar intiem te zien doen.