Mag je boos zijn op God?

[Riska]

Misschien een heikel onderwerp, maar ik wil deze vraag aan jullie voorleggen: "Mag je boos zijn op God?" Of is het: "Wat God doet dat is welgedaan?"
En komt alles van God? Zoals de Heidelbergse Catechismus het zegt met zondag 10 dat "loof en gras, regen en droogte, vruchtbare en onvruchtbare jaren, spijs en drank, gezondheid en ziekte, rijkdom en armoede, ja alle dingen ons niet bij toeval maar uit zijn vaderlijke hand toekomen"...?

Mogen wij boos zijn? Of moeten wij ons erbij neerleggen?

Zomaar een heleboel vragen...

Riska

[Yael]

je mag denk wel boos zijn op God, je hoeft toch niet alles zo te accepteren? als je niet mee eens bent met wat voor weg God gaat kan het toch best gebeuren dat je kwaad op Hem wordt? maar denk wel dat je dat dan moet uitspreken tegen God dat je boos op Hem bent.
maar je mag niet boos blijven.

[wormpje]

Boos zijn is een heel normale emotie, die God ons heeft gegeven. Het is ook gezond om boos te worden om situaties waarin je bijvoorbeeld onrecht wordt aangedaan.

Ik ben zelf ook boos geweest op God, om dingen die in mijn leven zijn gebeurd. Heer, waarom heeft U dat toegelaten? Heer waarom?????
Maar ik heb ook beleden bij God dat ik ten onrechte boos was op Hem. Laten we wel zijn: God is een liefdevolle Vader, die niet de oorzaak is van de slechte dingen die ons overkomen. Het is dus ook niet terecht om boos op Hem te zijn.
Maar ik was het wel en daar heb ik Hem vergeving voor gevraagd.

[André]

Of moeten wij ons erbij neerleggen?

Mijn eerste reaktie is, als je blij e/o gelukkig bent dank je God daarvoor,
Als je dat niet bent, vraag je God om "opheldering" en bid je tot Hem of Hij je wil helpen.

[Johanna]

Ik ben verschrikkelijk boos op God geweest toen mijn man ziek werd. Ik heb God toen als heel begripvol en liefdevol ervaren. Ik geef God de schuld niet meer van het kwade. Ik weet dat er onder christenen flink discussie is of het kwade van God komt maar ik kan het me gewoon niet (meer) voorstellen.

Johanna

[hijwel]

ja! zekers!

God wil jou helemaal kennen, je diepste gedachten, gevoel alles. Eerlijkheid tegenover God is de basis van een goeie Vriendschap met God!

[mini]

is boosheid voor jou hetzelfde als God daarmee afschrijven? mag je ook tegen God zeggen, wat doet U me nu aan? Zo'n God hoef ik helemaal niet. das namelijk niet heel erg eerbiedig. daarnaast geef je God dus de schuld van dingen die gebeuren. Maar als je dat toch zo voelt? God had het best kunnen voorkomen, Hij heeft het niet gedaan, dus geef je Hem de schuld. fout?
En met dat je God afschrijft ben je ook niet slim bezig, ook dat weet je, want je hebt Hem toch op een of andere manier nodig.
Ik geloof wel dat je fout bezig kan zijn, maar als je dat nu zo voelt? doen alsof het niet zo is ofzo?

[hijwel]

job was eerlijk over zijn gevoel:

17 Waarom acht u de mens zo hoog?
Waarom krijgt hij al die aandacht van u?
18 Elke ochtend dringt u zich aan hem op,
u onderzoekt hem, elk ogenblik opnieuw.
19 Wanneer wendt u uw blik eens af,
wanneer gunt u mij even rust, zodat ik kan slikken?
20 Heb ik gezondigd?
Heb ik u iets misdaan, bespieder van de mens?
Waarom hebt u mij tot mikpunt gekozen?
Ik ben mezelf al tot last.
21 Waarom negeert u mijn misstappen niet?
Waarom gaat u niet voorbij aan mijn fouten?
Weldra zal ik tot stof zijn vergaan,
u zult naar me zoeken, maar ik zal er niet zijn.’

jeremia gooit zijn hart leeg voor God:

7 ‘HEER, u hebt mij verleid, en ik ben bezweken,
u was te sterk voor mij en hebt mij in uw greep gekregen.
Dag in dag uit lachen ze om mij,
iedereen bespot mij.
8 Telkens als ik spreek, moet ik schreeuwen:
“Ik word mishandeld, onderdrukt!”
Want de woorden van de HEER brengen mij
dag in dag uit schande en vernedering.
9 Als ik denk: Ik wil hem niet meer noemen,
niet meer spreken in zijn naam,
dan laait er in mijn hart een vuur op,
dan brandt het in mijn gebeente.

naomi is Boos op God:

20 Maar ze zei tegen hen: ‘Noem me niet Noömi, (1:20) Noömi – Noömi kan worden vertaald als ‘de gelukkige’.noem me Mara, (1:20) Mara – Mara kan worden vertaald als ‘de bittere’.want de Ontzagwekkende heeft mijn lot zeer bitter gemaakt. 21 Toen ik hier wegging had ik alles, maar de HEER heeft mij met lege handen laten terugkomen. Waarom mij nog Noömi noemen, nu de HEER zich tegen mij heeft gekeerd, nu de Ontzagwekkende me kwaad heeft gedaan?’

leg je hart maar open bij God!

2 Luid roep ik tot de HEER,
luid smeek ik de HEER om hulp,
3 bij hem stort ik mijn hart uit,
bij hem klaag ik mijn nood.

[hijwel]

is boosheid voor jou hetzelfde als God daarmee afschrijven? mag je ook tegen God zeggen, wat doet U me nu aan? Zo'n God hoef ik helemaal niet. das namelijk niet heel erg eerbiedig. daarnaast geef je God dus de schuld van dingen die gebeuren. Maar als je dat toch zo voelt? God had het best kunnen voorkomen, Hij heeft het niet gedaan, dus geef je Hem de schuld. fout?
En met dat je God afschrijft ben je ook niet slim bezig, ook dat weet je, want je hebt Hem toch op een of andere manier nodig.
Ik geloof wel dat je fout bezig kan zijn, maar als je dat nu zo voelt? doen alsof het niet zo is ofzo?

eerlijk zijn.. maar toch weten dat God altijd het goede met ons voor heeft. Zo is het met elke relatie die groeit!

[Riska]

Er zijn al heel wat reacties op mijn vraag gekomen.

Mini, voor mij persoonlijk is boos-zijn op God niet hetzelfde als Hem afschrijven. Integendeel zelfs.
Als je boos bent op iemand, wie dan ook, heb je een relatie met die persoon. Anders zal het je een zorg zijn en laat de persoon in kwestie je volledig koud.

Ik ben verschrikkelijk boos op God geweest toen mijn man ziek werd. Ik heb God toen als heel begripvol en liefdevol ervaren. Ik geef God de schuld niet meer van het kwade. Ik weet dat er onder christenen flink discussie is of het kwade van God komt maar ik kan het me gewoon niet (meer) voorstellen.

Ik ben het helemaal eens met jou Johanna, dat het kwaad niet van God komt en mijn ervaring is geweest dat door mijn woede uit te spreken God juist dichter bij me is gekomen...

Ik ben zelf ook boos geweest op God, om dingen die in mijn leven zijn gebeurd. Heer, waarom heeft U dat toegelaten? Heer waarom?????
Maar ik heb ook beleden bij God dat ik ten onrechte boos was op Hem. Laten we wel zijn: God is een liefdevolle Vader, die niet de oorzaak is van de slechte dingen die ons overkomen. Het is dus ook niet terecht om boos op Hem te zijn.
Maar ik was het wel en daar heb ik Hem vergeving voor gevraagd

Naar mijn gevoel heb je het over twee dingen. Eerst geef je aan dat je je afvraagt waarom God dingen heeft toegelaten. Daarna, dat het kwaad niet van Hem komt en het dus niet terecht is dat je boos bent op Hem. Maar waar blijf je dan met het feit dat God het toeliet???

maar je mag niet boos blijven

Ik denk dat het ook geldt in onze menselijke relaties, dat we niet boos moeten blijven. Maar dan zit je dicht tegen een ander onderwerp aan.

De reacties hebben mij verrast. Ik heb een keer een begrafenis meegemaakt van een heel jonge man, zeer actief in de kerk en onmisbaar in zijn jonge gezin. De dominee die de begrafenis leidde zei: "God het is geméén..." en veel mensen die vanuit het werk van die man aanwezig waren en niet gelovig zeiden: "En dat zegt een dominee???" Er zijn vele gesprekken gevolgd met deze mensen en het was een opening die niemand had verwacht.
Dat was mijn eerste keer dat ik dat hoorde.
Mij is met de paplepel ingegoten, dat alles wat God doet welgedaan is - zie de HC, zondag 10 waarmee ik dit topic begon. Een tekst die heel normaal was ( en die ik nog veel zie) is bij een overlijdensadvertentie: "In Zijn ondoorgrondelijke wijsheid heeft God tot Zich genomen..."
Dát was de stijl waarin ik opgegroeid ben: het was Zijn wil, dus... hebben wij nederig het hoofd te buigen...
Mijn boosheid is veelal geweest, waarom God niet ingreep. Waarom Hij dingen toeliet en laat. Ik denk aan de concentratiekampen, de bijna uitroeiïng van Zijn volk.
Deze week was de week van "geheim-geweld". In Zembla: al die doodgeslagen en vermoorde kinderen - waarom grijpt/greep God niet in?
Dan laait er boosheid in mij op... om niet te zeggen woede.

Maar, ik kom weer terug op Mini: er is geen haar op mijn hoofd die eraan denkt God de rug toe te keren. Want voor mij geldt: hoe meer ik mijn woede bij Hem bracht, hoe dichter Hij me nabij is gekomen. Nee, ik heb geen antwoord gekregen op mijn vragen, zal ik misschien ook wel nooit krijgen. Maar ik heb ook geleerd dat ik niet stilletjes in een hoekje hoef te gaan zitten omdat God mij slaat (hoe en om welke reden dan ook). Dat dat er niks mee te maken heeft.

Hijwel, beankt voor de verwijzing naar de teksten. Er zijn ook veel zgn. 'woedepsalmen'...

Riska