hard hart

[Mapleleaf]

Heb je dat ook wel eens. Dat je (weer) in een bepaalde zonde valt, terwijl je je hebt voorgenomen om dat toch echt niet meer te doen. En dat je daarna haast niet meer je bijbel durft open te slaan, laat staan bidden. En dat je voelt hoe verdorven je eigen hart is en je je zo blind voelt. Ik weet het niet meer in iedergeval. Ik moet bekeerd worden maar hoe? De wereld trekt zo verschrikkelijk. En als ik diep naar binnen kijk voel ik me heel niet schuldig zoals ik me zou moeten voelen. Hoe kan ik toch de Heere lief krijgen. Ik heb die wedergeboorte zo nodig want van me zelf kan ik niets goeds doen! Sorry, ik moest me hart even luchten. Bedankt.

[Kaw]

Ik herken dat heel goed. Ook dat ik na ontvangen genade weer keihard een bepaalde zonde weer doe.

Rom7:24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?
25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere.

Al is dit soms heel moeilijk te geloven.

[Willempie]

de brief aan de Romeinen is een mooie brief. Ik heb aan de volgende hoofdstuk enorm veel gehad. Let vooral eens op de volgende teksten.

Romeinen 5
1 Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen Heere Jezus Christus;
2 Door Welken wij ook de toeleiding hebben door het geloof tot deze genade, in welke wij staan, en roemen in de hoop der heerlijkheid Gods.
3 En niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in de verdrukkingen, wetende, dat de verdrukking lijdzaamheid werkt;
4 En de lijdzaamheid bevinding, en de bevinding hoop;
5 En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door den Heiligen Geest, Die ons is gegeven.
6 Want Christus, als wij nog krachteloos waren, is te Zijner tijd voor de goddelozen gestorven.
7 Want nauwelijks zal iemand voor een rechtvaardige sterven; want voor den goede zal mogelijk iemand ook bestaan te sterven.
8 Maar God bevestigt Zijn liefde jegens ons, dat Christus voor ons gestorven is, als wij nog zondaars waren.
9 Veel meer dan, zijnde nu gerechtvaardigd door Zijn bloed, zullen wij door Hem behouden worden van den toorn.
10 Want indien wij, vijanden zijnde, met God verzoend zijn door den dood Zijns Zoons, veel meer zullen wij, verzoend zijnde, behouden worden door Zijn leven.
11 En niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in God, door onzen Heere Jezus Christus, door Welken wij nu de verzoening gekregen hebben.
12 Daarom, gelijk door een mens de zonde in de wereld ingekomen is, en door de zonde de dood; en alzo de dood tot alle mensen doorgegaan is, in welken allen gezondigd hebben.
13 Want tot de wet was de zonde in de wereld; maar de zonde wordt niet toegerekend, als er geen wet is.
14 Maar de dood heeft geheerst van Adam tot Mozes toe, ook over degenen, die niet gezondigd hadden in de gelijkheid der overtreding van Adam, welke een voorbeeld is Desgenen, Die komen zou.
15 Doch niet, gelijk de misdaad, alzo is ook de genadegift, want indien, door de misdaad van een, velen gestorven zijn, zo is veel meer de genade Gods, en de gave door de genade, die daar is van een mens Jezus Christus, overvloedig geweest over velen.
16 En niet, gelijk de schuld was door den een, die gezondigd heeft, alzo is de gift; want de schuld is wel uit een misdaad tot verdoemenis, maar de genadegift is uit vele misdaden tot rechtvaardigmaking.
17 Want indien door de misdaad van een de dood geheerst heeft door dien enen, veel meer zullen degenen, die den overvloed der genade en der gave der rechtvaardigheid ontvangen, in het leven heersen door dien Enen, namelijk Jezus Christus.
18 Zo dan, gelijk door een misdaad de schuld gekomen is over alle mensen tot verdoemenis; alzo ook door een rechtvaardigheid komt de genade over alle mensen tot rechtvaardigmaking des levens.
19 Want gelijk door de ongehoorzaamheid van dien enen mens velen tot zondaars gesteld zijn geworden, alzo zullen ook door de gehoorzaamheid van Enen velen tot rechtvaardigen gesteld worden.
20 Maar de wet is bovendien ingekomen, opdat de misdaad te meerder worde; en waar de zonde meerder geworden is, daar is de genade veel meer overvloedig geweest;
21 Opdat, gelijk de zonde geheerst heeft tot den dood, alzo ook de genade zou heersen door rechtvaardigheid tot het eeuwige leven, door Jezus Christus onzen Heere.

Lees veel in de bijbel en bid of God het geloof in je hart wil geven.

Groeten Willempie

[Pivo]

Heb je dat ook wel eens. Dat je (weer) in een bepaalde zonde valt, terwijl je je hebt voorgenomen om dat toch echt niet meer te doen. En dat je daarna haast niet meer je bijbel durft open te slaan, laat staan bidden. En dat je voelt hoe verdorven je eigen hart is en je je zo blind voelt. Ik weet het niet meer in iedergeval. Ik moet bekeerd worden maar hoe? De wereld trekt zo verschrikkelijk. En als ik diep naar binnen kijk voel ik me heel niet schuldig zoals ik me zou moeten voelen. Hoe kan ik toch de Heere lief krijgen. Ik heb die wedergeboorte zo nodig want van me zelf kan ik niets goeds doen! Sorry, ik moest me hart even luchten. Bedankt.

het zouden mijn woorden kunnen zijn

[JialiKelly]

Jep. Dat heb ik ook

[Yael]

Mag je dan niet juist tot God gaan? Volgens mij val je Hem nooit tegen...

[Aragorn]

En als ik diep naar binnen kijk voel ik me heel niet schuldig zoals ik me zou moeten voelen.

Is dat belangrijk?

[Pieter]

Ik denk dat een bepaald schuldgevoel van wezenlijk belang is. Niet dat daar alles vanaf hangt, maar zonder schuldbesef heb je ook geen eerlijke behoefte aan een Borg.

Wat mij op dit moment vooral bezighoudt, is of ik zelf voor God moet kiezen, of dat God mij moet trekken. Inderdaad, de kwestie van de vrije wil.

In het eerste geval weet ik niet hoe ik dat moet doen.

In het tweede geval vraag ik mij af of dat wel ooit zal gebeuren.

[André]

Ik weet niet of het in dit topic thuis hoort, maar deze tekst vind ik ook wel eens moeilijk.
Hebben julie daar ook wel eens moeite mee?

Vergiffenis ( Mattheus 18 )

21 Toen kwam Petrus bij Hem en zeide: Here, hoeveel maal zal mijn broeder tegen mij zondigen en moet ik hem vergeven? 22 Tot zevenmaal toe? Jezus zeide tot hem: Ik zeg u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zeventig maal zevenmaal

Maar aan de andere kant, is het ook een troost dat God ons ook zoooo vaak wil vergeven..........toch?

[Marnix]

Heb je dat ook wel eens. Dat je (weer) in een bepaalde zonde valt, terwijl je je hebt voorgenomen om dat toch echt niet meer te doen. En dat je daarna haast niet meer je bijbel durft open te slaan, laat staan bidden. En dat je voelt hoe verdorven je eigen hart is en je je zo blind voelt. Ik weet het niet meer in iedergeval. Ik moet bekeerd worden maar hoe? De wereld trekt zo verschrikkelijk. En als ik diep naar binnen kijk voel ik me heel niet schuldig zoals ik me zou moeten voelen. Hoe kan ik toch de Heere lief krijgen. Ik heb die wedergeboorte zo nodig want van me zelf kan ik niets goeds doen! Sorry, ik moest me hart even luchten. Bedankt.

Klopt... Herkenbaar...

Maar... Kennen we het niet allemaal?

We zijn allemaal zondig.... we verwachten dat als we wedergeboren worden, dat verandert.... en dan doen we weer zonde en gaan we twijfelen aan onze bekering....

Wat je er aan doet? Niks. Je blijft je hele leven vechten tegen zonden, je blijft vallen, opstaan, vallen en weer opstaan... Daarom heb je God nodig... om je weer te laten opstaan... en dat doet Hij elke keer dat je valt.

Zondebesef hou je je hele leven... want je blijft je hele leven zonde doen... Lekker vooruitzicht he... Maar kijk dan nog 1 stapje verder... want wat je graag wil komt wel... Als je helemaal geen zonde meer doet...

Wat je er nu aan doet? Vechten... en bidden...... elke dag weer.... totdat je sterft of totdat Jezus terugkomt... dan ben je wat je nu al probeert te zijn...

[Aragorn]

Ik denk dat een bepaald schuldgevoel van wezenlijk belang is. Niet dat daar alles vanaf hangt, maar zonder schuldbesef heb je ook geen eerlijke behoefte aan een Borg.

Dat is waar. Maar je kunt adhv de post van John B moeilijk zeggen dat er geen sprake is van schuldgevoel, dus de vraag was wat irrelevant.

[Aragorn]

Wat mij op dit moment vooral bezighoudt, is of ik zelf voor God moet kiezen, of dat God mij moet trekken. Inderdaad, de kwestie van de vrije wil.

In het eerste geval weet ik niet hoe ik dat moet doen.

In het tweede geval vraag ik mij af of dat wel ooit zal gebeuren.

In het tweede geval zal het trekken toch niet buiten je om gaan denk ik. Dan ga je kiezen en achteraf zie je dat je getrokken werd misschien, maar toch zul je zelf actie moeten ondernemen.

[Cavecracker]

Heb je dat ook wel eens. Dat je (weer) in een bepaalde zonde valt, terwijl je je hebt voorgenomen om dat toch echt niet meer te doen. En dat je daarna haast niet meer je bijbel durft open te slaan, laat staan bidden. En dat je voelt hoe verdorven je eigen hart is en je je zo blind voelt. Ik weet het niet meer in iedergeval. Ik moet bekeerd worden maar hoe? De wereld trekt zo verschrikkelijk. En als ik diep naar binnen kijk voel ik me heel niet schuldig zoals ik me zou moeten voelen. Hoe kan ik toch de Heere lief krijgen. Ik heb die wedergeboorte zo nodig want van me zelf kan ik niets goeds doen! Sorry, ik moest me hart even luchten. Bedankt.

De heiligheid hoeft gelukkig niet bij de mens vandaan te komen lees 1 korinthe 1:30 en 31:
Maar uit Hem zijt gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid van God, en rechtvaardigheid, en heiligmaking, en verlossing;
Opdat het zij, gelijk geschreven is: Die roemt, roeme in den Heere.

[Pieter]

Wat mij op dit moment vooral bezighoudt, is of ik zelf voor God moet kiezen, of dat God mij moet trekken. Inderdaad, de kwestie van de vrije wil.

In het eerste geval weet ik niet hoe ik dat moet doen.

In het tweede geval vraag ik mij af of dat wel ooit zal gebeuren.

In het tweede geval zal het trekken toch niet buiten je om gaan denk ik. Dan ga je kiezen en achteraf zie je dat je getrokken werd misschien, maar toch zul je zelf actie moeten ondernemen.

Dat is nu juist mijn worsteling van dit moment. Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik zelf 'iets' moet doen, maar wat en hoe?

[Lalage]

Wat je moet doen is je overgeven aan Jezus, dan kan Hij je bevrijden van je zonde. Ik herken het wel wat in de eerste post staat. Maar ik weet ook dat het enige doel van schuldgevoel is je bij Jezus brengen, zodat Hij je kan bevrijden.
(Het thema van Flevo was echt goed dit jaar... ik denk er nog steeds vaak aan: Choose Freedom)