Berichtdoor joris » 07 dec 2003 14:00
citaat uit mijn scriptie:
Een mens bestaat uit een lichaam, een ziel en een geest. Tenminste, dat is de meest simpele manier om een mens in kaart te brengen. Deze termen vinden we ook in de bijbel terug, bijvoorbeeld in het liefdegebod: G ij zult de Here Uw God liefhebben met geheel uw hart, geheel uw ziel en al uw verstand. Ook in 1 thes 5:23 zien we deze trits:'' ...en geheel uw geest, ziel en lichaam moge bij de komst van onze Heere Jezus Christus blijken in alle delen onberispelijk bewaard te zijn''. Het gevaar van deze trits is dat hetervoor zorgt dat je de eenheid van de mens uit het oog gaat verliezen als zich problemen voor doen. . De eenheis is belangrijk, want het gaat om Heel de mens. Schoonhoven en Geluk zeggen het zo: we kunnen stellen dat d emens als schepsel van God een relationeel wezen is, die inrelatie staat met zichzelf, met de ander en met de Ander. Via zijn lichama weet hij van zijn materiele bestaan af, via zijn psyche kan hij bewust denken over zichzel en anderen, en via zijn geest staat hij inrelatie met God. Op dit snijvlak vandeze drie relaties speelt het leven van de mens af. . Ouweneel zegt: niet maar een deel vande mens is op God betrokken, nee, de hele mens: het lichaaam wordt aan God gewijs (rom 12:1) het vlees smacht naar God (ps 63:2) ziel en geest maken de HEre groot (luk 1:46-47). Anderson zegt het zo: toen GOd Adam de levensadem in blies, kwam elk onderdeel tot leven, ongeacht uit hoeveel delen Adam bestond. Zowel lichamelijk als geestelijk was hij springlevend.
De Heidelberges catechismus doet aan dualisme: ziel en lichaam gescheiden. Dat was helemaal in in de tijd dat die geshreven werd. Maar de bijbel heeft het niet over een scheiding. HEt gatat om de hele mens.
Als je eenmaal geboren bent leef je voor eeuwig door. Of voor eeuwig met God, of voor eeuwig zonder GOd.