in de discussie over de ger.gem. die onder vuur zou liggen, vielen me een paar uitspraken van Solus op, en ook uitspraken die ik vaker heb gehoord.
als mensen niet precies hetzelfde geloven, is dat niet omdat ze Bijbels zijn, maar omdat ze "het gemakkelijker willen". een meisje dat een broek draagt doet dat niet omdat ze er Bijbels geezien geen bezwaar in ziet, nee, ze wil het maar makkelijker. op zondag een eindje fietsen: "wat maken die mensen zich het er toch gemakkelijk vanaf op de rustdag!"
(p.s. deze uitspraken zijn niet van Solus, en ik zou ook niet willen zeggen dat Solus over deze zaken zo denkt, maar hij nam wel in de mond dat mensen kritiek leveren omdat ze het gemakkelijker willen).
kortgezegd: als ik me niet helemaal houdt aan wat de mensen om me heen vinden, dan is dat omdat ik het makkelijker wil, omdat ik het geloof wil verwateren met dingen die "naar de mens zijn", terwijl ik denk dat ik daar Bijbelse gronden voor denk te hebben. Als ik geloofde dat God van mij zou willen dat ik op blote voeten de aardbol rondliep, zou ik vanmiddag nog vertrekken. Nu vraagt God dat niet van mij, dus zou het onzin zijn om dat te doen, maar ik bedoel maar, als ik denk dat God wat van mij vraagt, wil ik me daar ook echt aan proberen te houden, maar ik zie er geen brood in om dingen te gaan doen (of laten) waarvan ik denk dat God die niet vraagt, maar waarvan anderen denken dat het goed is.
hoe denken jullie daar over? hoe moet je daar mee omgaan?
)
