Ik ga vreemd...

[Klusjesman1990]

Beste mensen,

Ik heb al een tijd hier niet geschreven, maar ik zit met een probleem. Ik ben al een aantal jaar getrouwd. Mijn vrouw is mijn eerste liefde, maar ik merk dat het niet genoeg is. Ik heb veel meer verlangens en levenslust. Zij zit het liefst thuis op de bank terwijl ik dingen wil beleven. Wildkamperen bijvoorbeeld, buitenlandse steden bezoeken naar concerten, dat soort dingen. Mijn vrouw en Ik hebben hier over gepraat en ik heb nu een vriendengroepje gevonden waar ik dat mee kan doen. Daar heb ik ook een andere vrouw ontmoet. Zij bleek mij helemaal te snappen omdat zij ook in eenzelfde soort relatie zat. Uiteindelijk is deze aantrekkingskracht uitgelopen in een affaire. Dit heeft meer dan een jaar geduurd.
Ik voelde mij zo schuldig dat Ik het uiteindelijk heb opgebiecht aan mijn vrouw. Wij hebben veel gepraat samen en besloten om met ons huwelijk door te gaan. Scheiden is nogal een taboe in onze kring.
Afgelopen maand heb ik helaas een terugval gehad. En ben de affaire met dezelfde vrouw begonnen. Ik weet niet of mijn vrouw mij weer kan vergeven. Wat is het beste om te doen?

[Erik1960]

Dat ligt er aan wat je wilt met je huwelijk. Als je dat in stand wilt houden omdat scheiden nogal taboe is (jouw woorden) dan zou ik zeggen: je mond houden en op je eigen blaren (schuldgevoel) blijven zitten.

[Mortlach]

Dat ligt er aan wat je wilt met je huwelijk. Als je dat in stand wilt houden omdat scheiden nogal taboe is (jouw woorden) dan zou ik zeggen: je mond houden en op je eigen blaren (schuldgevoel) blijven zitten.

Met respect, maar dit vind ik zeer dubieus advies. Al was het maar omdat zo'n geheim stress oplevert, en stress er toe kan leiden dat het weer verkeerd gaat.

Mijn suggestie is dat taboes er zijn om te worden doorbroken. Blijkbaar heb je een huwelijk dat niet werkt. Waar het nu al 2 keer fout is gegaan. En waar er een "tegenvoorbeeld" is van hoe het zou kunnen. Op een gegeven moment moet je de feiten toch onder ogen zien en uit elkaar gaan, ongeacht wat de omgeving daar van zal vinden.

[Marnix]

Beste mensen,

Ik heb al een tijd hier niet geschreven, maar ik zit met een probleem. Ik ben al een aantal jaar getrouwd. Mijn vrouw is mijn eerste liefde, maar ik merk dat het niet genoeg is. Ik heb veel meer verlangens en levenslust. Zij zit het liefst thuis op de bank terwijl ik dingen wil beleven. Wildkamperen bijvoorbeeld, buitenlandse steden bezoeken naar concerten, dat soort dingen. Mijn vrouw en Ik hebben hier over gepraat en ik heb nu een vriendengroepje gevonden waar ik dat mee kan doen. Daar heb ik ook een andere vrouw ontmoet. Zij bleek mij helemaal te snappen omdat zij ook in eenzelfde soort relatie zat. Uiteindelijk is deze aantrekkingskracht uitgelopen in een affaire. Dit heeft meer dan een jaar geduurd.
Ik voelde mij zo schuldig dat Ik het uiteindelijk heb opgebiecht aan mijn vrouw. Wij hebben veel gepraat samen en besloten om met ons huwelijk door te gaan. Scheiden is nogal een taboe in onze kring.
Afgelopen maand heb ik helaas een terugval gehad. En ben de affaire met dezelfde vrouw begonnen. Ik weet niet of mijn vrouw mij weer kan vergeven. Wat is het beste om te doen?

Ik zou eens beginnen met je eerlijk af te vragen of je nog wel van je vrouw houdt.

[Pcrtje]

Vakkundig gedaan hoor, kerel. Je vrouw had dermate veel vertrouwen in je dat je met vrouwen in een vriendenkring mocht omgaan (dat vertrouwen heeft niet elke vrouw) en ze wilde met je verder nadat je een 1-jarige affaire opbiechtte. Nu je opnieuw bent vreemdgegaan ben jij het vertrouwen van je vrouw niet waard. Wees dan ook een vent en vertel haar dat jullie zullen moeten scheiden. Dat is wel zo eerlijk: dan hoeft zij dat niet te zeggen. Bovendien heeft zij recht op de waarheid en zou het ook mooi zijn als zij in de toekomst een man mag hebben die haar vertrouwen niet beschaamt.

Dat er een taboe op (juridisch) scheiden ligt doet ten eerste niet ter zake en is ten tweede jouw probleem, niet het hare. Overigens zijn jullie feitelijk al gescheiden, het is alleen nog niet juridisch voltrokken.

Het zijn harde woorden - dat weet ik - maar dit is de realiteit. Je zult op de blaren moeten zitten die je jezelf op de kont gebrand hebt.

[Prisma23]

Kappen en je niet laf als slachtoffer van het gedrag van je vrouw gedragen. Wees een vent en investeer in je huwelijk.

[henkie]

En je maar druk maken om Sinterklaas...

[tulp]

Beste mensen,
...
Afgelopen maand heb ik helaas een terugval gehad. En ben de affaire met dezelfde vrouw begonnen.

Je zou kunnen beginnen met eerlijk zijn: vreemd gaan overkomt je niet, het is een actie waarbij je bewust rode vlaggen negeert. Je had dus geen terugval maar je vond je eigen wensen belangrijker dan die van je vrouw.
Jij koos ervoor om haar vertrouwen opnieuw te beschamen.

Ik denk dat de Bijbelse lijn is dat je aan je omgeving toegeeft dat je weer ontrouw bent geweest.
We zijn allemaal van dezelfde lap gescheurd dus wie zonder zonde is mag de eerste steen werpen.
Wat je verder kunt doen is je vrouw de ruimte geven om hierover te praten met wie zij wil, hiermee om te gaan zoals goed voor haar is. Je hebt haar nu zoveel schade toegebracht dat zij nu, op haar beurt, mag bekijken wat zij nodig heeft om van deze klap bij te komen en zo goed mogelijk te herstellen.
Misschien is daarin plaats voor jou, misschien niet. Dat is nu aan haar.

[Erik1960]

Met respect, maar dit vind ik zeer dubieus advies. Al was het maar omdat zo'n geheim stress oplevert, en stress er toe kan leiden dat het weer verkeerd gaat.

Mijn suggestie is dat taboes er zijn om te worden doorbroken. Blijkbaar heb je een huwelijk dat niet werkt. Waar het nu al 2 keer fout is gegaan. En waar er een "tegenvoorbeeld" is van hoe het zou kunnen. Op een gegeven moment moet je de feiten toch onder ogen zien en uit elkaar gaan, ongeacht wat de omgeving daar van zal vinden.

Ben ik met je eens hoor. Het was vooral een reactie op ‘ik moest het vertellen want ik voelde me zo schuldig’. Nou lekker dan, heb je het aan je vrouw verteld omdat jij je schuldig voelde. Wat moet zij er dan mee?
Het lijkt er inderdaad op dat er iets aan de relatie niet goed gaat. En dan is stoppen een optie.

[Mortlach]

Ben ik met je eens hoor. Het was vooral een reactie op ‘ik moest het vertellen want ik voelde me zo schuldig’. Nou lekker dan, heb je het aan je vrouw verteld omdat jij je schuldig voelde. Wat moet zij er dan mee?
Het lijkt er inderdaad op dat er iets aan de relatie niet goed gaat. En dan is stoppen een optie.

O, dat had ik dan verkeerd begrepen. Excuses. Verder vind ik dat Tulp het allemaal zeer goed verwoordt.

[Prisma23]

@klusjesman1990 is jaloezie niet je probleem?

viewtopic.php?f=5&t=32510

Ik schaam mij hier best voor maar het is zo dat mijn vrouw makkelijk 2 keer zoveel verdient dan ik. Ze heeft een betere opleiding gedaan en heeft daarom ook een betere baan gevonden. Ik vind dit persoonlijk niet erg. Ik vind het zelfs positief omdat wij nu meer ruimte hebben om leuke dingen te doen als een gezin. Ik vind dit ook niet tegen mijn geloof ingaan, maar ik voel een soort van schaamte vanuit de maatschappij naar mij toe. Ik ben ook vaker thuis met de kinderen en voel mi................

[Jess]

Daar heb ik ook een andere vrouw ontmoet. Zij bleek mij helemaal te snappen omdat zij ook in eenzelfde soort relatie zat

Hoe cliché wil je het hebben

Uiteindelijk is deze aantrekkingskracht uitgelopen in een affaire.

2 personen gaan beiden vreemd, omdat het leven te saai is met de eigen partner. Als jullie samen verder gaan komen jullie op een gegeven moment ook in een sleur en wie gaat er dan als eerste vreemd?

Scheiden is nogal een taboe in onze kring.

Vreemdgaan niet?

Afgelopen maand heb ik helaas een terugval gehad

Eigen keus toch? Het klinkt nu bijna of jij het slachtoffer bent van je eigen gedrag

ik dingen wil beleven. Wildkamperen bijvoorbeeld, buitenlandse steden bezoeken naar concerten,

Heb je ook je motorrijbewijs al gehaald en andere stijl van kleding en kapsel? m.a.w: heb je geen midlife crisis?

O ja, je had ook nog kinderen, lekker voorbeeld geef je hen mee. Mama is maar saai dus papa zoekt het avontuur elders. Kon je met hen niet gaan wild kamperen of een stedentrip doen?

En ik weet waar ik over spreek, ook mijn partner heeft heel andere interesses als ik, en is op sociaal gebied heel anders dan ik ben. Dat is bij tijden erg lastig geweest, gelukkig hebben we daar een modus in gevonden en zijn nu al meer dan 25 jaar bij elkaar.

Ooit hebben jullie voor elkaar gekozen, elkaar niet alleen liefde maar ook trouw beloofd in voor en tegenspoed.

[Marnix]

O ja, je had ook nog kinderen, lekker voorbeeld geef je hen mee. Mama is maar saai dus papa zoekt het avontuur elders. Kon je met hen niet gaan wild kamperen of een stedentrip doen?

En los van het voorbeeld ontwricht je het leven van twee gezinnen als je uit elkaar gaat, weet je wat voor impact het op kinderen heeft om te scheiden... en ook als je bij elkaar blijft maar trouw en liefde totaal geen rol spelen in je relatie. En dat allemaal omdat het gras bij de buren groener leek.

Maar goed, Klusjesman, bedankt voor het melden van je probleem maar het is jouw probleem, jij hebt het ook veroorzaakt (en eigenlijk 2x) en wij kunnen het niet oplossen.

[Katlheen]

Heb je ook je motorrijbewijs al gehaald en andere stijl van kleding en kapsel? m.a.w: heb je geen midlife crisis?

Dat motorrijbewijs heb ik vorige week ook gehaald. Maar beter dat dan vreemdgaan lijkt mij

[Marnix]

Dat motorrijbewijs heb ik vorige week ook gehaald. Maar beter dat dan vreemdgaan lijkt mij

In zekere zin is een midlifecrisis ook niet ongezond, het reflecteren wat je hebt gedaan en wat je nog wilt en dat als je dat echt wil, je er wat haast mee moet maken kan best helpen om even uit de sleur en gewoonten te komen. Maar inderdaad, motorrijden is dan meestal een betere keuze dan vreemdgaan. Je auto vindt het doorgaans ook iets minder erg als je af en toe ergens anders mee rijdt....