Niet geloven in autisme

Moderators: Memmem, Moderafo's

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23917
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Marnix » 09 jul 2024 15:27

Yada schreef:Ik denk dat ze vooral ook steeds meer geestelijke problemen voorbij ziet komen. Kijk maar in de vragenrubriek...

Ook ik zie in mijn omgeving dat mensen autisme of een andere stoornis of beschadiging de schuld geven van wat eigenlijk onze/hun zondige doodsstaat is. Dus door mijn autisme of stoornis kan ik niet geloven of kan ik dit of dat niet doen wat de Heere van mij eist. "Ik ziet het niet..." En dat is een zorgelijke ontwikkeling. Het betekent dat er in het denken/weten over wat God van ons eist, wie wij zijn, wat Hij hééft geschonken en wat Hij wíl schenken al iets mis gaat. (Mijn liefste broertje maakte trouwens soms ook wel bewust (grappig) gebruik van zijn autisme. "Nee, ik kan niet opruimen want ik ben autistische... :) " )

Zou de Heere niet genoeg in Zijn Woord hebben laten opschrijven om ieder mens, 'normaal' of niet, te kunnen bereiken? Waarom maken de apostelen van de Heere niet enorm veel uitzonderingen of speciale wegen voor speciale mensen in hun brieven bekend? Ja, de Heere heeft wel wegen om iedereen te kunnen bereiken met Zijn Heilige Geest. (Volgens mij las ik dat ook ergens bij @Huisje_op_de_hei.) Zelf gebruikte Hij soms materialen/gebaren/aanraking in combinatie met Zijn Woord om mensen te onderwijzen. Of onderwijs/voorbeelden waarbij Hij gebruikt maakt van het dagelijkse leven of Zijn schepping. En wat te denken over iets laten doorleven in de praktijk van je leven? Zo onderwees de Heere ook Abraham, Jozef, Hanna, Bartimeus, Petrus etc. Maar Hij past Zijn Woord, Zijn Waarheid niet aan. Hij Zelf wandelt niet meer op deze aarde maar ook nu nog geeft Hij Zijn Geest (in Zijn kinderen) om mensen, die van Zijn stal nog niet Zijn, te bereiken. We moeten weten dat we afhankelijk zijn van Hem en dat we zonder Hem niets (niet iets) kunnen doen. Dat alleen Zijn kracht (Zijn bloed en opstandingskracht) echte verandering geeft en geen 'christelijke' mensenkracht. En dan ook niet verandering naar de vorm die wij willen maar naar Zijn beeld. Inwendig schoon.

Theorieën zijn onderhevig aan cultuur en tijd/inzichten. Op dit gebied zie je vaak dat het heel lang duurt voordat het effect van een behandeling echt zichtbaar wordt. En welke grote en verwoestende gevolgen het heeft als velen een verkeerde consensus volgen (zie transgenderbehandelingen). Als we met mensen omgaan zoals wij denken dat goed is dan kunnen we aan de ene kant te hard zijn en aan de andere kant krijg je dan dat mensen geen waarschuwend of streng woord meer durven te zeggen tegen iemand met autisme of met een stoornis/beschadiging. Terwijl dat ook echt nodig is. Vermaningen zijn genade. Ook bij hen moet de zondewond opgelegd worden zodat het bloed en de olie van de Heere Jezus Zijn werk kan doen.

Een voorbeeld dat soms ook bij dit onderwerp past: Pas sprak ik een meisje wiens vertrouwen in mensen al vanaf een jonge leeftijd schade heeft opgelopen. Ik zei haar dat de Heere haar al jong leert om op mensen geen vertrouwen te stellen. Dat Hij haar bij Zichzelf wil brengen en wil leren dat Hij alleen echt te vertrouwen is. "Ja," zei ze, (dat had ze geleerd van een therapeut, denk ik) "maar om de Heere te leren vertrouwen moet ik eerst mensen leren vertrouwen." Nee... dan ga je voorbij aan onze doodsstaat en dat wij onze Schepper nog voor geen millimeter vertrouwen totdat we in Zijn hart gekeken hebben bij het kruis. Juist vanuit de gemeenschap met de Heere Jezus en Zijn betrouwbaarheid leer je, door Zijn Geest, weer een gezond vertrouwen in mensen te hebben. En om te gaan met jouw kruis.


Het is nogal een zijspoor, het ging hier meer om of autisme er is en hoe je er dan mee omgaat, verder klopt het wel een beetje wat je zegt, maar het is dan vooral ook de kerkcultuur die zorgt voor de blokkade. De persoon in kwestie heeft moeite met uiten van gevoelens en is bang om aan te gaan want wat zullen de anderen er wel van denken? Waarschijnlijk betreft het een kerk waar een hoop van de kerkgangers niet aan het avondmaal deelnemen, dat is denk ik veel eerder het probleem dan de autisme zelf. Als men zich bij de maaltijd van de Heer zou beperken tot Zijn nodiging en er niet allemaal menselijke voorwaarden en eisen aan zou hangen zou het geen enkel probleem zijn. Kortom, het heeft niet zozeer met autisme te maken.

Wat je tweede deel betreft heb ik wel wat kritisch noten. Ik denk niet dat de Bijbel zo is geschreven dat ieder mens bereikt kan worden. Je kan de Biijbel voorlezen aan een baby of dreumes maar ik denk niet dat de inhoud helemaal zou overkomen. Komt wel als ze opgroeien, maar wat als de baby ziek wordt en overlijdt? Er zijn mensen met zo'n geboren of later gekregen handicap dat ze nauwelijks bereikt kunnen worden door hun ouders, laat staan met het evangelie. Maar wanneer Gods Woord hen niet kan bereiken, kan Gods liefde en genade dat dan ook niet?

Wat het derde betreft hebben we Gods genade inderdaad nodig en moet ze misschien eerst Hem leren vertrouwen en kan ze van daaruit leren mensen vertrouwen. Maar redeneer psychische problemen, beschadigingen uit het verleden enz niet te makkelijk weg. Het kan bijvoorbeeld voor mensen die enorm slechte ervaringen met hun vader hebben gehad heel moeilijk zijn om God als Vader te zien en te vertrouwen. Maar God kent je mensen met hun verleden, worstelingen en kan ze bereiken en veranderen met Zijn liefde ja.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Gebruikersavatar
JWBokx
Verkenner
Verkenner
Berichten: 28
Lid geworden op: 01 aug 2023 10:59

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor JWBokx » 10 jul 2024 11:13

Tekst van de dag die ik vandaag kreeg:
===
‭2 Timotheüs 3:16-17 HTB‬
[16] Alles in de Boeken is door God geïnspireerd en is nuttig om ons de waarheid te leren en ons te wijzen op wat er aan ons leven en geloof nog mankeert, het zet ons leven op orde en helpt ons in te zien wat juist en goed is. [17] Zo maakt God ons klaar, opdat Hij ons voor elk goed werk kan gebruiken.

https://bible.com/bible/75/2ti.3.16-17.HTB
===

Ik ben vaak niet helemaal blij met HetBoek, maar zoals het hier staat is het voor mij wel duidelijker dan in de andere vertalingen.
Geen idee of hier nog iets tussen de regels te lezen is, en hoe het zich verhoud tot de grondteksten...
Maar wellicht zijn er hier die daar meer of andere ideeën over hebben?

Het is wel een voorbeeld voor mij waar ik met de andere vertalingen tegenaan loop om de tekst op een voor mij logische ("autistische", NeuroDiverse) manier te begrijpen.
Ik weet niet of er hier zijn die scifi kijken en star trek kennen...
Is natuurlijk een nogal ver van het geloof staande serie.
Maar daar komen personen (Spock) of in andere serie een robotachtige (Data) voor die ook vaak worstelen met de totaal niet logische manier van werken van de mens. Dus ergens geeft het een soort van band met fictieve eigenlijk neurodiverse kijk op de neurotypische mens...

Huisje_op_de_hei
Verkenner
Verkenner
Berichten: 69
Lid geworden op: 14 sep 2023 13:29

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Huisje_op_de_hei » 11 jul 2024 14:49

Ik ga niet veel langer reageren op deze topic. Het kost me teveel energie.
Ook dom van mij om steeds maar discussies aan te gaan die ik toch niet kan winnen. Als winnen het doel zou zijn van een discussie? Nee het gaat me eigenlijk meer om wederzijds begrip en dat zie ik nog niet zomaar ontstaan.

Ik doe het alweer even uit mijn hoofd zonder al te grondig na te kijken.

Het meest hangt me de reactie bij van Yada omdat ze als enige de vertaalslag maakt naar het geestelijke en gelovige leven. De zondige doodstaat die wij allen hebben. Ze schrijft dat mensen hun stoornis of andere beschadiging de schuld geven zodat ze iets niet kunnen doen.
Ook ik zie in mijn omgeving dat mensen autisme of een andere stoornis of beschadiging de schuld geven van wat eigenlijk onze/hun zondige doodstaat is. Dus door mijn autisme of stoornis kan ik niet geloven of kan ik dit of dat niet doen wat de Heere van mij eist. "Ik ziet het niet..." En dat is een zorgelijke ontwikkeling. Het betekent dat er in het denken/weten over wat God van ons eist, wie wij zijn, wat Hij hééft geschonken en wat Hij wíl schenken al iets mis gaat


Dat is ook een van de dingen die mij zorgen baart. Ik geloof namelijk dat God overal door heen kan werken met zijn Heilige Geest. Dus ook door zoiets als een psychische stoornis. Hij vraagt van alle mensen geloof, wat Hij zelf geeft als je het niet hebt.
En we hebben allemaal onze verantwoordelijkheid om datgene te doen op deez aardbol wat Hij ons te doen geeft.

Ja dat laatste is niet zo makkelijk ik weet het. Ik was ervan overtuigd dat ik de weg vrij moest banen door alle psychische stoornissen heen. Maar het levert me een boel gedoe op. Waarvan ik me nu weer afvraag of dat nodig was om te doen.

@naamloos
Jij vindt mijn reactie vreemd en niet helpend voor mensen met autisme en hun directe omgeving. Misschien heb jij betere ervaringen met een behandeling op maatwerk voor mensen met een psychische aandoening? Ik kan vanwege privacy niet uitweiden over anderen maar als ik nu mezelf neem... ik ben door een burnout (ook een containerbegrip) in aanraking geweest met diverse psychologen en praktijken. Heb daar geen baat bij gehad. Problemen die je aangepraat worden... en in mijn geval een misdiagnose die (achteraf gezien) niet geplaatst had mogen worden.
Ik hoop gewoon dat mensen uitkijken voor ze zichzelf (laten) bestempelen met een of andere aandoening. Onderzoek of het waar is.

@ Marnix
Mij is het nog niet duidelijk dat ik geloof in autisme :? Ik vind autisme echt een lastig begrip. Als je het nou hebt over pyromanie of kleptomanie heb ik daar een veel beter beeld bij. Dat is herkenbaar. Na diverse boeken, documentaires en etc te hebben gezien heb ik nog niet echt een idee wat het (autisme) dan is. Een soort van overprikkeling in de hersens? Het blijft me vaag en daarom de titel van dit topic. Ik kan er natuurlijk niet willen geloven of niet kunnen geloven van maken maar dat is alleen uit angst voor de commentaar die ik krijg als ik dat doe.
Angst is een slechte raadgever zeggen ze.

@Pcrtje
Jij wilt van mij bewijzen horen dat autisme niet bestaat? Staat sterkere argumenten hier gelijk aan bewijzen?
Ik zal maar meteen zeggen dat ik die niet heb. Je schrijft
Uiteraard, maar aangezien jij ook mens bent, geldt dit punt ook voor jou. Dus nogmaals: waarom zou je ontkennen dat autisme bestaat als al die knappe koppen (artsen, psychologen en wetenschappers) hiernaar onderzoek hebben gedaan?

Omdat ik persoonlijk te maken heb gehad met een misdiagnose (wens ik niemand toe), omdat ik autisme echt een vaag begrip vind en het erg zou vinden als mensen hierdoor beschadigd worden. Kan ik ontkennen dat het bestaat? Nee dat kan ik niet... ik heb geen bewijzen.

Dus had ik dan maar mijn mond moeten houden? Dat zou wel makkelijker geweest zijn.

@Marnix
als ik mijn hoofd in het zand steek zie ik geen gevaar en dus is er geen gevaar" maar zo werkt het natuurlijk niet. Daarnaast is het maar de vraag in hoeverre de diagnose kanker / hartfalen je leven moeilijker maakt. Dat is kortetermijndenken. Als je de diagnose niet zou krijgen zou je inderdaad misschien nog even onbezorgd verder kunnen leven maar daarna zou de diagnose alsnog komen en de kans op genezing flink verkleind, misschien helemaal niet meer mogelijk. Terwijl bij een tijdige diagnose er allicht een goede behandeling / operatie mogelijk zou zijn waardoor je er uiteindelijk goed mee zou kunnen leven

Volgens de wetenschap is autisme niet te genezen.
Verder raadde je me ergens aan om de positieve kanten van autisme te zien. Oké, als het komt dan zal ik het melden.

Tot zover

Erik1960
Luitenant
Luitenant
Berichten: 550
Lid geworden op: 03 jan 2021 11:45
Locatie: Waer iemand duisent vreugden soek

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Erik1960 » 11 jul 2024 17:38

Ik sla even aan op je opmerking
burnout (ook een containerbegrip)
. Volgens mij is de definitie van burn-out niet gewijzigd. Wat er wel aan de hand is, is dat mensen zichzelf gaan labelen met deze diagnose. Je ziet hetzelfde met PTSS. De wetenschappelijke definitie daarvan is een heel andere dan ons taalgebruik. De term ‘crisis’ lijdt ook aan enorme inflatie. Er gaat iets mis en we hebben (weer) een crisis.

Enne… met je eerste post gooide je nogal een steen in de vijver. Wees dan niet verbaasd dat het gaat klotsen en dat je schoenen nat worden. En vat het zeker niet persoonlijk op.
Niemand kan vluchten voor zijn eigen hart. Daarom is het beter te luisteren naar wat het zegt (Paolo Coelho, De Alchemist)

Gebruikersavatar
JWBokx
Verkenner
Verkenner
Berichten: 28
Lid geworden op: 01 aug 2023 10:59

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor JWBokx » 11 jul 2024 17:53

@huisje_op_de_hei Op zich wel jammer dat het niet meer lukt.
Ik ben nog maar kort actief, en heb verder geen idee van achtergronden van de mensen hier.
Dat bleek al wel met mijn misvattingen...

Zeker als je zegt het gaat om wederzijds begrip, zou ik best wel met je willen converseren en te vertellen wat ik persoonlijk mee maak en opmerk. Dat is dan natuurlijk ook maar 1 persoon die volgens de diagnose ergens in het spectrum zit.

Uit de reactie van Yada
"Ik ziet het niet..." En dat is een zorgelijke ontwikkeling. Het betekent dat er in het denken/weten over wat God van ons eist, wie wij zijn, wat Hij hééft geschonken en wat Hij wíl schenken al iets mis gaat

waar je zelf dan bij schrijft
Ik geloof namelijk dat God overal door heen kan werken met zijn Heilige Geest. Dus ook door zoiets als een psychische stoornis. Hij vraagt van alle mensen geloof, wat Hij zelf geeft als je het niet hebt.
En we hebben allemaal onze verantwoordelijkheid om datgene te doen op deez aardbol wat Hij ons te doen geeft.

Ik heb een late diagnose en voor die tijd altijd gepoogd staande te blijven door te kijken hoe anderen allerlei dingen doen. Dus ook de omgang met geloof, bijbel en kerk. Het is in die tijd meermaals gebleken dat nadoen uiteindelijk niet werkt. Kost teveel energie (inderdaad ook burnouts) en uiteindelijk volledig verward en moedeloos uitgerangeerd zijn. Met nog steeds het idee, ik deed toch hetzelfde als de anderen?
Maar daar zit in ieder geval voor mij het probleem. Het lezen in de bijbel levert teveel onduidelijkheid op. Ook wat er in de kerken gebeurt levert onduidelijkheid op. Als je probeert hulp daarin te krijgen, snappen mensen mij niet... Dat is dus het verschil tussen NeuroDivers en NeuroTypisch.

Ja dat laatste is niet zo makkelijk ik weet het. Ik was ervan overtuigd dat ik de weg vrij moest banen door alle psychische stoornissen heen. Maar het levert me een boel gedoe op. Waarvan ik me nu weer afvraag of dat nodig was om te doen.

Of het nodig was, voor mij zeker!
Een boel gedoe, daar bedoel je mee het onbegrip?
Zo ja, kunnen we elkaar een hand geven...

Als je het nou hebt over pyromanie of kleptomanie heb ik daar een veel beter beeld bij.

Heel herkenbaar in wat ik bij hulpverlening en omgeving ben tegen gekomen.
Heb vaak genoeg gezegd: een gebroken been is veel makkelijker, dan snapt iedereen dat je bijvoorbeeld niet naar kantoor komt...
Dat het niet lukt om iets wazig dat nu dan onder autisme geschaard wordt, tja daar kon niemand wat mee.
Dat je in een vergadering compleet overdonderd en de hoeveelheid informatie en vragen in je hoofd een volledige vastloper geeft, ook dat is niet te vatten.

Een soort van overprikkeling in de hersens?

Daar kan ik nog wel wat uitleg bij geven voor een ieder dat wenst, anders wordt het weer te lang...
Zeer kort gezegd komt het er op neer dat de meeste NT-ers (ga het even afkorten) een goed filter hebben met alles wat binnenkomt die alleen doorlaat wat waarde heeft. Dat missen ND-ers...
Dus hoop eigenlijk ondanks alles nog iets van je te horen?

Lalage
Generaal
Generaal
Berichten: 8231
Lid geworden op: 13 sep 2002 15:39
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Lalage » 12 jul 2024 06:58

Huisje_op_de_hei schreef:Ik ga niet veel langer reageren op deze topic. Het kost me teveel energie.
Ook dom van mij om steeds maar discussies aan te gaan die ik toch niet kan winnen. Als winnen het doel zou zijn van een discussie? Nee het gaat me eigenlijk meer om wederzijds begrip en dat zie ik nog niet zomaar ontstaan.

Dit vind ik wel erg wonderlijk. Je begint zelf met een nogal controversiële stelling en als er dan wat tegenargumenten komen, gooi je het bijltje er al gauw bij neer. Zo kweek je natuurlijk geen begrip...
Laatst gewijzigd door Lalage op 12 jul 2024 16:22, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23917
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Marnix » 12 jul 2024 08:07

Huisje_op_de_hei schreef:@Marnix

Volgens de wetenschap is autisme niet te genezen.
Verder raadde je me ergens aan om de positieve kanten van autisme te zien. Oké, als het komt dan zal ik het melden.

Tot zover


Bedankt. Ik wil overigens geen “mooi weer spelen” door te stellen dat het allemaal niet zo erg is en je het maar een beetje zonniger in moet zien of zo. Meer focussen op de positieve kanten een belangrijke rol in speelt. En dat als christen, we ook naar God kunnen kijken. Als we Zijn kinderen zijn, houdt van ons en accepteert ons zoals we zijn. Hij kijkt met plezier naar ons, net zo goed naar jou. Als er moeite is met die acceptatie is het goed om te focussen op Zijn liefde waarmee je mag zijn wie je bent, geaccepteerd en geliefd. Ik denk dat dat heel belangrijk is om te beseffen.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Huisje_op_de_hei
Verkenner
Verkenner
Berichten: 69
Lid geworden op: 14 sep 2023 13:29

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Huisje_op_de_hei » 12 jul 2024 10:55

@JWBokx
Ik hoop zeker nog te blijven reageren hier op de website. Alleen deze topic (door mijzelf opgezet) kost veel energie. Op de een of andere manier houd ik van discussies/debatten en soortgelijke dingen. Moeilijke maatschappelijke/ethische vraagstukken waar niet zomaar een antwoord op te geven is. Dat heeft mijn interesse altijd al gehad. Tegelijkertijd is het (voor mij) een heel ding om een zelfopgezet topic te onderhouden. Het typen van duidelijke inhoudelijke reacties.. iedereen netjes terug beantwoorden... de mazzel hebben dat alles wat je schrijft ook goed opgeslagen wordt (want ik was van de week alweer alles kwijt wat ik geschreven had :x . Hebben meer mensen daar ervaring in? Dat datgene wat je schrijft en opslaat in 'bewaar concept' waarna vervolgens alles weg is :( . Echt vervelend.
En je moet ook mazzel hebben dat men je reacties niet weg haalt natuurlijk.

Enfin... ik hoop wel te blijven reageren op deze website!! Sommige vragen raken me echt (waar ik ook voor bid) en ik wil als ik de gelegenheid heb blijven reageren. Ben niet voor niets lid geworden van Refoweb.
Maar af en toe een stapje terug en even adem halen is voor mij gewoon goed.

Misschien kunnen anderen weer doorpraten hier op dit topic. Er is al veel gezegd waar denk ik best wat op te reageren valt.

Tot lezens!

Gebruikersavatar
JWBokx
Verkenner
Verkenner
Berichten: 28
Lid geworden op: 01 aug 2023 10:59

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor JWBokx » 12 jul 2024 11:29

Hebben meer mensen daar ervaring in? Dat datgene wat je schrijft en opslaat in 'bewaar concept' waarna vervolgens alles weg is :( . Echt vervelend.


Dat is een probleem wat ik wel vaker lees op forums.
Het blijft een website, geen programma als word of zo.
Het kan veel oorzaken hebben. Zeker bij langere verhalen kan de tijd doet in het eten gooien. Maar ook dingen als perongeluk op de [backspace] knop drukken om een letter weg te halen. In een browser gaat die dan terug naar de vorige pagina. Waardoor alles inderdaad weg is.
Eerst de tekst in word of kladblok of zo typen en dan kopiëren kan helpen, maar is lastig aan te wennen..

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23917
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Marnix » 12 jul 2024 23:34

Het heeft te maken met hoe lang je inlogsessie duurt. Soms
Kan je opnieuw inloggen, dan terug en alsnog je reactie plaatsen. Je kan je ook aanwennen om de reactie als
je weet dat die vrij uitgebreid wordt, in een kladbokje te zetten en pas als je klaar bent te posten.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Gebruikersavatar
Yada
Mineur
Mineur
Berichten: 124
Lid geworden op: 06 aug 2016 20:37

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Yada » 18 jul 2024 08:35

Huisje_op_de_hei schreef: Tegelijkertijd is het (voor mij) een heel ding om een zelfopgezet topic te onderhouden. Het typen van duidelijke inhoudelijke reacties.. iedereen netjes terug beantwoorden... de mazzel hebben dat alles wat je schrijft ook goed opgeslagen wordt (want ik was van de week alweer alles kwijt wat ik geschreven had :x . Hebben meer mensen daar ervaring in? Dat datgene wat je schrijft en opslaat in 'bewaar concept' waarna vervolgens alles weg is :( . Echt vervelend.
En je moet ook mazzel hebben dat men je reacties niet weg haalt natuurlijk.
Heb ik ook heel vaak last van gehad. Nu typ ik, vragend om Zijn antwoorden, steeds een stukje verder in Google Drive documenten. Zodat je er op verschillende plekken bij kan in de ogenblikken dat je even tijd hebt. Soms zie je een antwoord wel ergens 'liggen'. Maar kan het nog niet helemaal helder geformuleerd worden. Dan mist er nog een deel. En soms moet je eerst zelf weer ergens aan ontdekt worden voordat je verder mag.
Laatst gewijzigd door Yada op 18 jul 2024 10:07, 1 keer totaal gewijzigd.
..En wij hebben het profetische Woord, dat zeer vast is, en gij doet wel dat gij daarop acht hebt, als op een licht schijnende in een duistere plaats..

Gebruikersavatar
Yada
Mineur
Mineur
Berichten: 124
Lid geworden op: 06 aug 2016 20:37

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Yada » 18 jul 2024 09:02

Vandaag werd ik weer herinnerd aan een geschiedenis die ik jaren geleden las en die me diep ontroerde. Ik wil hem graag in dit topic plaatsen omdat het zo helder is dat de Heere Zelf alles werkt. Door alle beperkingen heen en zo heerlijk eenvoudig. Tot troost voor mensen voor wie het zo onmogelijk is.

YEDDIE’s EERSTE EN LAATSTE AVONDMAAL

Yeddie, een arme, minder begaafde jongen, die onderhouden werd door zijn parochie in het Schotse Hoogland, bracht zijn tijd door met van huis tot huis te zwerven. Hij was stil en vreedzaam en won het medelijden van alle vriendelijke harten. Omdat zijn vermogens zó gering waren, kon hij bijna geen omgang hebben met zijn medemensen, maar scheen dikwijls in liefelijke gemeenschap te zijn met Hem, Die, terwijl Hij de Hoge en Heilige is, Zich neerbuigt tot mensen van zeer geringe staat.

Yeddie, zoals hij genoemd werd, had de gewoonte in zichzelf te fluisteren en te mompelen als hij langs de weg sukkelde of zijn eenvoudige arbeid verrichtte, welke de een of andere buurman zo vrij was hem op te dragen. De jongens hadden dikwijls een grapje, met hem om zijn vreemde manieren, maar zij waren, nooit wreed tegen hem. Hij geloofde elk woord, dat zij tot hem zeiden. En, omdat hem eens uit de grap gezegd was, dat hij ooit van de Graaf Glen Allen zou erven, wanneer hij maar één keer in een ezelwagen naar de kerk reed, weigerde hij elk vriendelijk aanbod van pachters en eenvoudige landslieden, en antwoordde steeds met dezelfde woorden: "Nee, nee; het strekt tot mijn ongeluk als ik op een kar ga zitten; daarom wil ik maar op mijn eigen voeten naar de voorhoven van het Huis des Heeren gaan, en onder het gaan met Hemzelf praten."

Eens, toen een vrolijke knaap hem ernstig hoorde smeken met iemand, die hij niet zag, vraagde hij: "Van welke geest of kabouter loop je weer gunsten af te smeken, Yeddie?" "Noch van de een, noch van de ander, ventje" antwoordde hij, "maar ik wisselde juist een paar woordjes met Hem, Die jij en ik niet zien kan; met Hem, Die ons toch allebei ziet!" De arme jongen liep te praten met God, terwijl de zorgeloze 'wijze' jongen zei, dat hij in zichzelf liep te praten.

Op zekere dag ging hij in zijn grove kleren en zijn met zware spijkers beslagen schoenen tot de predikant. Terwijl hij een buiging maakte, op dezelfde manier als een houten pop, waaraan met een touwtje getrokken wordt, zei hij: "Dominee, mag de arme Yeddie morgen asjeblieft het Avondmaal eten met de Heere Jezus" De goede man was bezig alles klaar te maken voor de viering van 's Heeren Avondmaal, wat in die schaars bevolkte streek één keer in de drie maanden werd bediend, en door verscheiden kerken tegelijk gevierd werd, zodat de toeloop van volk het nodig maakte de dienst in de open lucht te houden. Hij had het te druk om door de onnozele jongen gestoord te worden, en trachtte daarom zich zo vriendelijk mogelijk van hem af te maken. Doch Yeddie pleitte: "Och, dominee, als u eens wist, hoe lief ik Hem heb dan zou u mij daar wel toelaten, waar Hij aan de tafel komt zitten." Dit trof het hart van de dominee zó, dat Yeddie vergund werd met de anderen zijn plaats aan tafel in te nemen. En hoewel hij veel mijlen over heuvels en door heide moest afleggen, was hij veel eerder op de bestemde plaats dan zij, die met goede paarden reden.

Gedurende de dienst vloeiden de tranen ruimschoots uit de ogen van de arme 'onnozele jongen'. En op het horen van de Naam van Jezus schudde hij treurig zijn hoofd, al fluisterende: "Maar ik zie Hem niet." Ten slotte echter, na het gebruik van de geheiligde tekenen, richtte hij zijn hoofd op; veegde de sporen van zijn tranen weg, en de leraar aanziende, knikte en glimlachte hij vriendelijk. Hij bedekte zijn gezicht met zijn handen, en verborg die tussen zijn knie en in die houding bleef hij zitten tot de afscheidszegen was uitgesproken en het volk zich begon te verspreiden. Toen stond hij op, en met een gezicht, verhelderd van vreugde en met een uitdrukking van waardige plechtigheid volgde hij de overigen.

Deze en gene uit zijn parochie spraken hem aan, maar hij gaf geen antwoord, tot hij er toe geperst werd door sommigen van de jongens. Toen zeide hij: "Ach, jongens vraagt Yeddie toch vandaag niet om te praten! Hij heeft het aangezicht van de Heere Jezus onder de Zijnen gezien. Hij heeft mij vriendelijk aangezien, en Zelf tot mij gesproken; nu is Yeddie zo bang om te praten, anders zou het vergeten; want hij heeft op zijn best maar een slecht geheugen. Ach, jongens, jongens, ik heb vandaag Hem gezien, Die ik nooit tevoren gezien heb. Met deze doffe ogen heb ik die beminnelijke Man gezien. Ach spreek toch niet, maar laat de arme Yeddie toch alleen met zijn Gezelschap."

De jongens zagen elkander verwonderd aan, en fluisterden tegen elkaar: "Hij is zeker niet dwaas meer! Hij heeft zijn verstand weer teruggekregen; hij ziet er uit en hij spreekt precies als een wijs mens." Toen Yeddie de nederige hut bereikte, welke hij 'zijn thuis' noemde, durfde hij niet spreken tot het grootje, dat hem onderdak verleende, uit vrees, dat hij, zoals hij zei, "dat lieflijk aangezicht zou kwijtraken." Hij liet zijn pap en stroop onaangeroerd staan, en na glimlachend de vervallen wangen van de oude vrouw gestreeld te hebben, om haar te tonen, dat hij niet uit zijn humeur was, klom hij de ladder op naar het zoldertje, waar zijn bed van stro lag, om nóg een blik en een woord te krijgen van "die beminnelijke Man." En beneden werd zijn stem op gedempte toon gehoord: "Ja, Heere, ik arme, ik heb zo lang naar U gezocht; en nu zullen wij samen blijven en nooit weer van elkander scheiden! O, ja! wat is dit een lief zoldertje, allemaal goud en kostelijke stenen. De grote zaal van het kasteel is maar een geringe plaats bij mijn zolder vergeleken in deze lieflijke nacht!" En toen werd zijne stem al zachter en zachter, tot zij eindelijk geheel wegstierf.

Grootje zat beneden over de smeulende turf, met haar ellebogen op haar knieën, luid fluisterend aan de oude buurvrouw Jane te vertellen, wat de jongens haar verteld hadden, die Yeddie na de dienst vooruitgelopen waren; en ook zijn eigen vreemde woorden en voorkomen. "En behalve dit alles," zei zij met een hese fluisterstem, "weigerde hij zijn avondeten aan te raken; dat is iets, dat hij nog nooit gedaan heeft, zolang de parochie hem bij mij uitbesteed heeft. Ja, nog meer, hij at dikwijls zijn eigen portie op en de mijne ook, en riep dan nog om meer, zo'n vreselijke trek had hij. Maar vanavond, toen hij binnenkwam, vermoeid van de lange weg, die hij afgelegd had, riep hij: "Ik hoef geen eten, grootje! Ik heb een gastmaal gehad, dat ik nog levendig in mij voel; ik heb met de Heere Jezus Avondmaal gehouden, en nu moet ik naar mijn zoldertje, en ga met Hem slapen."

"Wel, Mary", antwoordde grootjes gast, "doe je dat niet denken aan de woorden van onze Heere Zelf, toen Hij tot hen, die Hem eten wilden geven, zei: "Ik heb een spijs om te eten, die gij niet weet?" Wie zal durven zeggen, dat niet de gezegende hand, die de menigte spijsde, welke op het gras gezeten was, op deze dag de hongerige ziel van de arme Yeddie gespijzigd heeft, toen hij aan Zijn tafel zal? O, Mary, wij weten er maar weinig van, welk nederig werk Hij in Zijn neerbuigende goedheid doen wil aan Zijn armen, die dag en nacht tot Hem roepen." "Wie weet of niet deze dwaze jongen groter zijn zal in het koninkrijk der hemelen dan de Graaf zelf? Arme man, het lijkt er niet veel op, dat hij bekwaam zal zijn binnen te komen door de paarlen poort! En o, als je die arme jongen zijn gezicht eens gezien had, toen hij de hut binnenkwam. Het glansde als het licht, en ik dacht eerst voor hij nog een woord gesproken had, dat hij een kaars in zijn hand had! Ik geloof vast, goede buurvrouw, dat Yeddie vandaag in hoog gezelschap was, en dat dezelfde glans op hem was als op Mozes en Elia, toen zij met Jezus op de berg praken. Ik heb hoop, dat hij de zegen mee naar huis gebracht heeft, om bij de weduwe te blijven, die te oud en te zwak was, om zelf naar de Tafel te gaan, maar die hierna verdragen en zich geduldig voor hem ingespannen heeft, omdat hij een van des Heeren kleinen en zwakken is."

O, ja, hij bracht ongetwijfeld de zegen mee naar huis en je zult het loon ontvangen voor de vele kopjes koud water, die je hem gegeven hebt. Want wat zijn die paar stuivers en shillings, die de parochie je vergoedt, vergeleken bij de moederlijke zorg die hij van je heeft gekregen," zei Jane. "Wel, wel," antwoordde grootje, "als ik loon ontvang, dan zal het niet zijn, omdat ik dat op het oog had. Ik heb er nooit over gedacht, van de dag af, dat ik de verstandeloze en ouderlozen jongen tot mij nam, dat ik één van deze kleinen verzorgde, spijsde en kleedde. Maar deze avond weet ik het beter, dan ooit tevoren. Ik heb zelf ook vreemde, nieuwe gewaarwordingen, buurvrouw, en mij komt die ure in de gedachten, toen onze gezegende Meester kwam en stond te midden van Zijn getrouwen, terwijl de deur gesloten was, en Hij tot hen zei: "Vrede zij ulieden." Deze vreemde, hemelse kalmte kan gewis niet van de aarde zijn, en wie weet of Hij Zelf niet hier bij ons beidjes is, en tot deze geringe plaats afgekomen, meer nog om ter wille van deze dwaze jongen, dan wel om ons?" En zo praatten die twee eenvoudige vrouwtjes over Hem, Die hun zielen liefhadden, terwijl hun harten brandende in hen waren onder het spreken.

Toen morgens de zon opkwam, verliet grootje, onwillig om de vermoeiden Yeddie te storen, haar armelijke peluw, om Yeddie's geringe werkzaamheden te verrichten. Zij ging turf halen en water uit de bron; dekte haar eenvoudige tafel en bereidde haar pap. Toen zij erom dacht, dat hij zonder eten naar bed gegaan was, riep zij hem onderaan de ladder staande. Er kwam geen antwoord. Zij riep nóg eens en nóg eens weer, maar geen geluid deed zich van boven horen, behalve dat van de wind, die door de openingen van het rieten dak floot. Al in geen jaren had zij de wankele slappe ladder beklommen, maar de angst zette haar leden kracht bij. Daar stond zij op het armelijke vlierinkje, dat de minder begaafde jongen al zo lang tot onderdak gediend had. Voor een ruwe stoel, half zittend, half geknield met zijn hoofd rustende op zijn gevouwen armen, vond zij Yeddie. Zij legde de hand op zijn hoofd, maar trok die ogenblikkelijk verschrikt terug. De zware, ijzeren 'kroon' was hem van het hoofd genomen, en terwijl zij lag te slapen, en vervangen door de onverwelkelijke kroon der verlosten. Yeddie had een blinkje van Jezus gezien, en nu kon hij niet meer buiten Hem leven. Gelijk hij het Avondmaal met Hem gebruikt had, zo ontsliep hij met Hem.

Een diep ontzag beving de parochie en de leraar op dit klaarblijkelijk teken dat Christus onder hen geweest was. Van heinde en verre kwam men om de begrafenis bij te wonen van de minderbegaafde jongen. Er heerste een plechtigheid, zoals maar zelden gezien wordt, alsof de gemeente een groot verlies geleden had, in plaats dat de gemeente van een last verlost was. Het arm grootje werd niet lang alleen in haar hutje gelaten, want Hij, die daarheen gekomen was na dat laatste Avondmaal met Yeddie, bleef bij haar tot het einde.
..En wij hebben het profetische Woord, dat zeer vast is, en gij doet wel dat gij daarop acht hebt, als op een licht schijnende in een duistere plaats..

Huisje_op_de_hei
Verkenner
Verkenner
Berichten: 69
Lid geworden op: 14 sep 2023 13:29

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Huisje_op_de_hei » 18 jul 2024 10:32

Hey Yada

Wauw! Wat een stortvloed aan reacties heb je geplaatst :D ! Ik bedoel dit positief hoor! Dat niveau haal ik dus bij lang-en-na niet.
Ik vind het al een talent op zich om zoveel te kunnen reageren echt waar.

En ik geloof dat ik ze nog de moeite waard vind ook. Ik heb ze nu even vluchtig doorgekeken, maar volgens mij ben ik het wel met een aantal dingen eens. Later ga ik ze grondiger nakijken. Eerst wil ik vandaag een reactie in een ander topic plaatsen wat ook tijd en energie vraagt.

Ik dacht trouwens dat ik de enige was van wie ze een reactie weghaalden onder de vraag-en-antwoorden :lol:. Overkomt jou dat ook...
En ene Maxim dus ook hoewel me dat niet verbaasde moet ik eerlijk zeggen. Ik vond die reacties wel errug ver gaan... over vrije liefde, en er is geen God en etc...

Gebruikersavatar
Yada
Mineur
Mineur
Berichten: 124
Lid geworden op: 06 aug 2016 20:37

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor Yada » 18 jul 2024 12:02

Huisje_op_de_hei schreef:Hey Yada

Wauw! Wat een stortvloed aan reacties heb je geplaatst :D ! Ik bedoel dit positief hoor! Dat niveau haal ik dus bij lang-en-na niet.
Ik vind het al een talent op zich om zoveel te kunnen reageren echt waar.
Nou, volgens mij valt dat wel mee. Misschien zijn er periodes en zijn ze wat lang. Meestal zou ik veel meer willen plaatsen want Hij heeft de afgelopen jaren zoveel onderwijs geschonken. Ik kan het eigenlijk ook niet. Kijk alleen al naar de kromme zinnen en het aantal taalvouten... Loop ook steeds tegen mijn onkunde, gebrek aan liefde, gebrek aan tijd en krachteloosheid aan. Maar soms zijn er periodes dat je wel moet en dat het vanzelf gaat. Dan lokt Hij je vanbinnen en stuurt Hij erop aan dat je schrijft. Om daarin en daarna, juist als de tegenreacties heftig zijn, vanbinnen Zijn liefde en goedkeuring te tonen door de Heilige Geest. Om je meer van Hem en Zijn genade te leren. Dat werkt eerlijk gezegd best verslavend. Soms troost Hij, soms vermaand Hij en en soms spoort Hij aan.

Wordt je niet voor vol aangezien door de 'wetenschap'? Dan spreekt Hij met vreugde en verootmoedigend in je hart:
Ik dank U, Vader, Heere des hemels en der aarde, dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt, en hebt dezelve den kinderkens geopenbaard; ja Vader, want alzo is geweest het welbehagen voor U.
Worstel je met Hem in het gebed omdat je je zo dwaas, blind en krachteloos voelt maar er toch iets gezegd moet worden omdat het om Zijn Naam gaat? Dan antwoordt Hij in het gebed:
Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht
Zijn je beschuldigers teveel en heb je geen weerwoord omdat je je hart ziet? Hij lokt je naar Zijn Tafel om je vieze vuile voeten te wassen en je te sterken met Zijn lichaam en Zijn bloed. Als een Schild. Zijn bloed reinigt van alle zonden.
Zie, gij zijt schoon, Mijn vriendin; zie, gij zijt schoon, uw ogen zijn duivenogen.
Weet je niet of je er goed aan doet om verder te reageren? Dan zegt Hij een keer:
houd aan tijdiglijk, ontijdiglijk
Ben je verdrietig en eenzaam omdat niemand je manier van spreken lijkt te begrijpen. Wat een Vriend is Hij! Als Hij dan in het gebed toont dat Hij wel jou taal spreekt:
“Kinderkens…”
Wordt je beschuldigd van hardheid? Dan zegt Hij: Zoek het bij Mij! Zoek Mijn recht en daarbij Mijn zachtmoedigheid.
Zoekt den HEERE, alle gij zachtmoedigen des lands, die Zijn recht werken; zoekt gerechtigheid, zoekt zachtmoedigheid, misschien zult gij verborgen worden in den dag van den toorn des HEEREN
En soms… moet je even voor een poosje aan de kant omdat je, op wieltjes, in eigen kracht wilde doorgaan.

Is het altijd een zaak van vreugde? Nee, voor je vlees niet maar dat moet er toch aan. In je hart is meer vreugde in Hem. Hij is zo goed en ik zou liegen als ik het anders zou zeggen. Hij is écht betrouwbaar. Hij maakt zo waar wat Hij zegt:
En Ik zeg u: Een iegelijk die Mij belijden zal voor de mensen, dien zal ook de Zoon des mensen belijden voor de engelen Gods.
Hij Die Zelf doet en het willen en het werken beide in je hart werkt... Ook in Romeinen 5 laat Hij opschrijven hoe Hij door de Heilige Geest Zijn liefde in het hart laat ondervinden. Hij heeft wel beekjes der rivier, uit de Bron, om de stad te verblijden als zij omsingeld is. Als het gaat om Zijn zaak. Zouden er dan niet meer zijn die moed vatten om niet langer meer te zwijgen?

Huisje_op_de_hei schreef: Ik dacht trouwens dat ik de enige was van wie ze een reactie weghaalden onder de vraag-en-antwoorden :lol:. Overkomt jou dat ook...
Ja, en op Youtube ook al. Dan worden de reacties opeens uitgezet of weggehaald. En in mijn beleving zijn ze gewoon oprecht en fatsoenlijk. Misschien zijn ze gewoon bang?
Huisje_op_de_hei schreef:En ene Maxim dus ook hoewel me dat niet verbaasde moet ik eerlijk zeggen. Ik vond die reacties wel errug ver gaan... over vrije liefde, en er is geen God en etc...
Ik had gereageerd dat je hem niet moest geloven omdat hij niet bestaat én dat hij meerdere personen is… Want wat hij, zichzelf tegensprekend, kan zeggen over God kun je ook van hem zeggen.

Toch geloof ik, zoals in m’n tweede reactie staat, dat zulke reacties praktisch onderwijs zijn. Wanneer er met loze kalk gepleisterd wordt. Wanneer alles altijd alleen maar bedekt wordt en nooit opgelegd, dan heb je de waarheid niet lief. En genade zonder waarheid is geen genade. Als je de Liefde der Waarheid niet aanneemt stuurt de Heere bedwelmende dwaalgeesten. Zoals het new-age-achtige gebeuren waar Maxim mee lokt. Verlokkingen om je eigen christus (verlosser) te worden komen niet zomaar om de hoek kijken…
Laatst gewijzigd door Yada op 27 jul 2024 09:37, 2 keer totaal gewijzigd.
..En wij hebben het profetische Woord, dat zeer vast is, en gij doet wel dat gij daarop acht hebt, als op een licht schijnende in een duistere plaats..

Gebruikersavatar
JWBokx
Verkenner
Verkenner
Berichten: 28
Lid geworden op: 01 aug 2023 10:59

Re: Niet geloven in autisme

Berichtdoor JWBokx » 20 jul 2024 13:15

Tjonge had wel even tijd nodig om alles te lezen en herlezen.

Vooral de laatste reactie geeft veel moed.
Al blijft de praktijk erg weerbarstig.
Maar geeft veel dingen aan waar ik mee worstel.

Voor mij vooral dat mijn directe naasten veelal mij niet begrijpen....
(Ook de huisarts niet)

Het kost zoveel energie en geeft zelfs ongenoegen.
Doordat mijn energie sinds "uitgerangeerd" naar het 0 punt gaat...

Ontwijken van de mogelijke situaties lijkt nu de enige manier om door te gaan...


Terug naar “Psychologie & Gezondheid”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten