Dorpeling schreef:Een algemene verzoening bedoel je? Dat is pas onbijbels..
Nee, dat bedoel ik niet. Ik snap best dat je met zo'n bekende kreet in één keer mijn bijdrage bij het grof vuil wil plaatsen, maar dit was geen discussie over alverzoening, dus zo makkelijk kom je er niet vanaf.
Waar het mij om gaat is het volgende. Uitgaande van de gereformeerde visie op uitverkiezing, heb ik er geen moeite mee om wedergeboorte, geloof en bekering geheel en al als gave van God te zien. Ook ga ik mee in de gedachte dat het Gods Raad is, Zijn welbehagen, Zijn eeuwig raadsbesluit waardoor wij zalig worden. Gods wil is in alle dingen bepalend en ook in zaken van geloof en eeuwig leven.
Maar met deze belijdenis, en dat is nu mijn punt, is nog niet gezegd dat we weten wat de inhoud van die Raad Gods is. Wij weten, ondanks ons belijden omtrent de uitverkiezing, toch niets van de inhoud van Gods besluiten. En speculatie daarover wordt nadrukkelijk afgewezen in de Bijbel.
En dus moeten we rekening houden met een heel spectrum aan mogelijkheden: dat er minder mensen zalig worden dan wij verwachten, maar ook met de mogelijkheid dat het er veel meer zijn dan wij dachten.
En in de vermoedens die wij daar over kunnen hebben, lijken mij de Bijbelteksten waarin staat dat God wil dat alle mensen zalig worden belangrijk. Bovendien, wij weten en geloven dat God goed is. Wij zouden daarom van God mogen verwachten dat Zijn weg en werk de beste is. Goed van God denken, Zijn genade, liefde en barmhartigheid verkondigen, is dat niet de kern van de goede boodschap, het Evangelie?
Kortom, ik pleit voor een gelovig en hoopvol spreken over God. Dat Zijn Woord vrucht draagt, dat Zijn Woord niet leeg weerkeert en dat we alle troostrijke woorden die we in de Bijbel vinden aangaande de mogelijkheid om zalig te worden door verkondiging van en geloof in Jezus Christus, van harte omarmen en koesteren.
En dat is wat ik doe.
Daarom lijkt mij die tekst over de vele woningen in het Vaderhuis ook zo troostrijk. Daar kun je wel je schouders over ophalen of proberen het te neutraliseren door direct een verwijt van alverzoening aan mijn woorden te koppelen, maar zeg nu eerlijk: over die vele woningen gesproken: als dat niet waar zou zijn, dan zou Jezus dat ons toch hebben verteld? Zo heeft Hij het Zelf gezegd!
Ik heb van Hem nergens begrepen dat dat punt van die vele woningen geschrapt is. Dus ik beschouw het nog steeds als een zeer waarschijnlijke mogelijkheid.
En als ik dat dus doe, dan voel ik direct spanning met christenen die menen dat er slechts weinig mensen zalig worden.
Ik vind dat je op z'n minst ook de mogelijkheid van een grote schare moet openhouden. Want wij weten die dingen gewoon niet. Het ligt verborgen bij God.
Het enige is dat ik denk dat het uiteindelijk bij God altijd beter wordt dan wij ons kunnen voorstellen. Dat het iets is dat niet in ons mensenhart kan opklimmen, dat er die verrassing in zit van het wonder op het Pinksterfeest, dat het zich uitbreidt tot alle talen, volken en naties, dat het gaat over de kerk van alle tijden en plaatsen en dat Gods huis vol zal worden.
Neem me niet kwalijk dat deze zaken mij dierbaar zijn en blijven en dat het beeld van het Koninkrijk van God als een groeiende en bloeiende zaak deel uitmaakt van de inhoud van mijn geloof.
De vraag: "zijn het er ook weinigen die zalig worden?" is door Jezus vrij scherp beantwoord!
gravo
