StillAwake schreef:Lijkt me inderdaad een hoog getal.
Overigens zijn er ook bekeerlingen de andere kant op (helaas).
Je moet voor de mogelijkheid en de zichtbaarheid van een bekering van moslim tot christen erg letten op de situatie waarin dat plaatsvindt. Het is praktisch onmogelijk om jezelf als voormalig moslim openlijk christen te noemen als je dit de doet in een land waar de politieke islam enige macht kan uitoefenen. Zelfs in landen waar nog een respectabele minderheid van christenen vanouds aanwezig is, denk aan Koptische christenen in Egypte, zal een bekering / bekeerling genadeloos onderdrukt worden onder bijvoorbeeld een bestuur van de Moslimbroederschap.
Daarom moet gewaakt worden voor enige poot aan de grond voor politieke partijen die een religieuze agenda hebben. Ook in Westerse democratieën. Partijen die zo'n agenda hebben dienen verboden te worden, zoals veel seculiere dictators in islamitische landen altijd begrepen hebben. Enige ruimte voor die partijen leidt slechts tot onderdrukking en geweld, omdat zij standpunten hebben die absoluut zijn en hun macht altijd zullen gebruiken om anderen definitief de mond te snoeren. Ondemocratisch en repressief.
Bekeringen in landen waar wel een democratie heerst (= bescherming minderheden) kennen ook zo hun problemen in familiaire kring, alleen daar kan de kwade oom niet de politie bellen die op grond van een gedeelde wetsopvatting (lees: sharia) de bekeerling van straat plukt, tot overgave dwingt door marteling of erger. In een democratie geldt de democratisch tot stand gekomen wet en niet een op religieuze waarheden gebaseerde sharia. Dat maakt het verschil.
Overigens moeten de kwalijke gevolgen van familiare problemen niet worden onderschat. Die kunnen op microniveau ook leiden tot geweld. Voor veel moslims gaat de sharia boven de wet van een Westers land. Gecombineerd met indringende waarschuwingen uit de moskee, gezichtsverlies in eigen kring of een ongezond eergevoel dat aangetast is, deinst men soms ook niet terug voor terreur en geweld. Zeker als een bekering vrij openlijk en publiek aan het licht komt.
Voor mij zijn dergelijke excessen waarschuwingen om toch vooral geen vinger te geven aan moslims als ze vragen om enige legitimiteit van hun sharia-wetten.
By the way, kerken of christenen die moslims opvangen na hun bekering, dienen zich hier ook goede rekenschap van te geven.
gravo
