Gereformeerde Gemeenten

[naamloos]

Iets later riepen deze mensen: Kruis Hem!! Kruis Hem!!
En dat is nou de mens, naamloos. Misschien even nieuwsgierig, (het is echt met een g hoor ) misschien ook even welwillend, maar zodra het moeilijk wordt en onbegrijpelijk, wil men er af.

Inderdaad waren er mensen die -onder de druk van de overpriesters en ouderlingen- ''kruis hem'' riepen.
Daarmee is niet gezegd dat hun nieuwsgierigheid ( ) en/of welwillendheid maar schijn of oppervlakkig was.
Ook oprechte mensen laten zich wel eens de verkeerde kant op meeslepen, of laten zich misleiden.
Of ze zijn gewoon bang ofzo. (kijk naar Petrus 'ik ken hem niet')
Maar zelfs al was dat zo, dan nog waren er bij die later, na Jezus' opstanding, van gedachten veranderden.
Uit niets blijkt dat de 'nieuwsgierigheid' van Zacheus anders was dan die van andere mensen.
Pas na zijn ontmoeting met Jezus bekeerde hij zich, beloofde het gestolene te vergoeden en de helft van zijn goederen aan de armen te geven.

[Gtn]

Hoe eenvoudiger het geloof is, hoe moeilijker geloven we het, lijkt het wel. Misschien moeten we daar maar gewoon mee ophouden, en God danken voor wat Hij geeft.

[MoesTuin]

De grap met het werk van de Geest is dat je het achteraf mooi kunt zien.
Zacheüs was niet toevallig waar hij was en hij was ook niet toevallig nieuwsgierig naar Jezus. Maar er staat nergens dat hij zelf doorhad dat de Geest hem naar Jezus leidde. Anders had-ie net zo goed op hem af kunnen stappen en zeggen: "Wees mij, de zondaar, genadig".

In de GG lijkt het vaak alsof je het werk van de Geest in jezelf moet waarnemen voordat je de toevlucht tot Christus mag nemen. Ik ondervind aan den lijve dat dat leidt tot wanhoop. En die wanhoop zou dan weer tot Christus moeten uitdrijven, maar je weet nooit of hij diep genoeg gaat om dat te mogen doen. Soms voelt het alsof ik op het punt sta om me in Christus' armen te laten vallen, maar dan houdt de aangeleerde gedachte dat mijn zondebesef, mijn wanhoop aan mezelf veel dieper moet gaan me tegen.

Afijn, als je dit soort dingen niet voor jezelf houdt schijnt het al niet meer 'echt' te zijn, dus ik hou m'n mond weer.

Dat zie je goed Marijn V.
De heilige Geest zo onvoorspelbaar als de wind, je ziet hem niet je hoort hem niet, je weet niet welke richting hij gaat....t gebeurd gewoon....
Ben je kerkelijk verbonden aan een Gereformeerde Gemeente?
Want medeforummer Chaya vond het zo stil vanuit de Ger Gem hoek, maar dat begrijp ik nu ook wel gezien je reactie en de geloofs cultuur waarin je laatste woorden mij doen rillen....
"dus ik hou m'n mond maar weer"
Spreek uit getuig van je Geloof, jij mag er ook zijn net als Zacheus die gewoon bij de Heere Jezus mocht komen onder luidt gemopper en geprotesteer van de Schriftgeleerden die wel dachten te weten hoe het hoorde allemaal want dit kon toch echt niet volgens de Wetsgeleerden, schande!.
Nou, het kon dus mooi wel....
Hoe welkom is de Heere Jezus in onze kerken?

Voor jou, een waar Evangelie Woord, een open Hemel...

[Gtn]

Marijn, ik herken het gevoel van te denken dat je te weinig zondebesef of te weinig berouw hebt waardoor je denkt dat het wel niet echt zal zijn. Maar het is zoals ik las van een (GerGem) predikant: je moet precies zoveel zondekennis hebben dat je ermee tot Jezus vlucht! Als God vind dat het dieper moet gaan, zal Hij je dat ook geven, maar dat is dus voor iedereen verschillend.

Gelukkig zijn het niet de mensen die bepalen of jouw geloof wel echt is. Dat is tussen God en jou. En als je Gods kind mag zijn, mag je daar ook van getuigen. Juist dan komt God aan Zijn eer. Wat heeft Hij eraan als we alles voor onszelf houden? Een stad op een berg kan niet verborgen blijven en een kaars zet je niet onder een korenmaat. Bekende voorbeelden, die laten de opdracht zien om te getuigen. Hoe gebrekkig soms ook.

Ik heb hier nog een hele mooie link voor je: (trouwens ook voor anderen!)

Ds P.J. Visser, leven in verbinding met Christus

https://youtu.be/qC7CwZ5qWAo

[benefietdiner]

Ik heb hier nog een hele mooie link voor je: (trouwens ook voor anderen!)

Ds P.J. Visser, leven in verbinding met Christus

https://youtu.be/qC7CwZ5qWAo

.... .....

[Prisma23]

Berichtgeving van het curatorium (4 studenten toegelaten)

Op maandag 22, dinsdag 23 en woensdag 24 mei komt het curatorium bijeen in verband met de toelating van studenten.

Op deze plaats zal er berichtgeving worden gedaan over de toelating van personen.

Om dit ordelijk te laten verlopen zullen er per dag een of twee momenten zijn waarop berichtgeving plaatsvindt. Dit zal aan het begin van de middag zijn en/of aan het begin van de avond.

Maandag 22 mei is toegelaten:

L.J. van den Berge uit Tholen (41). Hij is pastoraal werker bij Cedrah, getrouwd en samen hebben ze acht kinderen. De heer Van den Berge is ouderling in de gemeente Tholen.

W. van Ee uit Otterlo (43). Hij is werkzaam als leidinggevende in het bedrijfsleven, getrouwd en samen hebben ze zes kinderen. De heer Van Ee is ouderling in de gemeente De Valk - Wekerom.

Dinsdag 23 mei is toegelaten:

H.R. Keurhorst uit Veenendaal (38). Hij is docent klassieke talen en godsdienst bij het Ichtuscollege te Veenendaal. Hij is getrouwd, samen hebben ze twee kinderen. De heer Keurhorst is ouderling in de gemeente Veenendaal. Hij is ook docent aan het CGO (Centrum voor Godsdienstonderwijs).

B.J. Meulmeester uit 's Gravenpolder (34). Hij is is projectmanager in het bedrijfsleven. De heer Meulmeester is getrouwd en samen hebben ze drie kinderen. Hij is ouderling in de gemeente van 's Gravenpolder.

Bron: https://www.gergeminfo.nl/nieuwsbericht ... orium-2023

Goed nieuws voor de GerGem dus, en nog één dag te gaan.

[MoesTuin]

Onrust binnen de Gereformeerde Gemeenten Lisse

https://www.nd.nl/geloof/reformatorisch ... closemodal

Een deel van deze Gemeente wil verder als Hersteld Hervormde Kerk.

Toch wel een opmerkelijke verschuiving en reden.

Het is wel een grote Gemeente en lastig om de eenheid uiteindelijk te bewaren ook daardoor denk ik.

[Prisma23]

Onrust binnen de Gereformeerde Gemeenten Lisse

https://www.nd.nl/geloof/reformatorisch ... closemodal

Een deel van deze Gemeente wil verder als Hersteld Hervormde Kerk.

Toch wel een opmerkelijke verschuiving en reden.

Het is wel een grote Gemeente en lastig om de eenheid uiteindelijk te bewaren ook daardoor denk ik.

Op RefoForum gaan ze helemaal los op dit onderwerp. Laten wij dat maar niet doen hier.

Wat ik niet begrijp is het volgende; als een groep mensen een HHK gemeente wil beginnen dat ga je toch een gesprek aan met de betreffende HHK classis? De (GG)kerkenraad van je huidige gemeente ga je daar toch niet mee lastig vallen?

[Marnix]

Op RefoForum gaan ze helemaal los op dit onderwerp. Laten wij dat maar niet doen hier.

Wat ik niet begrijp is het volgende; als een groep mensen een HHK gemeente wil beginnen dat ga je toch een gesprek aan met de betreffende HHK classis? De (GG)kerkenraad van je huidige gemeente ga je daar toch niet mee lastig vallen?

Dat is heel rationeel en kort door de bocht. Want als een groep de overstap maakt en een groep niet scheur je als plaatselijke gemeente. En scheuren doet altijd pijn. Omdat jarenlang samen gemeente bent geweest en heel veel, mooie en verdrietige dingen, hebt gedeeld. Men hoopt dus dat er zoveel draagvlak is dat (vrijwel) de hele gemeente van verband wisselt en de plaatselijke kerk dus niet of weinig scheurt. Dan hou je je gebouw, dezelfde mensen, alles wat vertrouwd is. Dus probeer je het eerst bij je eigen kr voordat je naar die van een ander verband gaat?

Dat zie je heel vaak dat er makkelijk wordt gezegd: als je het niet met het plaatselijke beleid als gemeentelid of het landelijke beleid als plaatselijke kerk eens bent, dan ga je toch lekker naar een andere kerk, een ander kerkverband. Maar zo makkelijk is dat niet als je al heel lang samen kerk bent. En het gaat hier volgens het artikel om een flink deel van de gemeente, niet een handjevol “bezwaarden”.

Wat me overigens opvalt is dat een hoop mensen die over de linkerflank van de CGK riepen: "Als je het niet eens bent met de lijn van de synode zoek je je heil toch elders, sluit je je toch aan bij een ander verband" nu opeens onzettend geschokt zijn als iets soortgelijks in eigen verband gebeurt is de tendens al snel "hoe durf je het kerkverband waar je door God in bent geplaatst de rug toe te willen keren".

Maar goed, het is ook hier natuurlijk groter dan alleen een individuele casus, het heeft te maken met flanken en dat sommigen zich vervreemd voelen van de lijn die het kerkverband kiest.

[Prisma23]

Dat is heel rationeel en kort door de bocht. ....

Wellicht probeer ik dat in dit soort zaken ook te zijn.
Als je iets wil veranderen, dat is in kerk niet veel anders dan in bijvoorbeeld je werk, dan is dat wat mij betreft praten, medestanders zoeken, voorbeeldfunctie kiezen, gewoon eens iets anders doen, etc. Maar niet dreigen met weggaan. Komt op mij altijd over als een vorm van chantage.
Ik maakt het op mijn werk ook regelmatig mee dat een medewerker zegt, als het hier niet anders gaat, ga ik weg. Wat mij betreft staat deze persoon dan al met één been buiten. Ik zie dat als een indicator van (te) lage loyaliteit. In het algemeen gaan deze mensen dan ook snel weg, waarschijnlijk mede omdat ik ook niet meer in hen investeer.
Binnen de kerk is dat wat mij betreft niet anders. Mensen die zeggen naar een ander kerkverband te gaan hebben emotioneel al afscheid genomen en heb niet meer de energie om in hun huidige geloofsgemeenschap te investeren. Zegen ze en laat ze gaan!

[Marnix]

Wellicht probeer ik dat in dit soort zaken ook te zijn.
Als je iets wil veranderen, dat is in kerk niet veel anders dan in bijvoorbeeld je werk, dan is dat wat mij betreft praten, medestanders zoeken, voorbeeldfunctie kiezen, gewoon eens iets anders doen, etc. Maar niet dreigen met weggaan. Komt op mij altijd over als een vorm van chantage.
Ik maakt het op mijn werk ook regelmatig mee dat een medewerker zegt, als het hier niet anders gaat, ga ik weg. Wat mij betreft staat deze persoon dan al met één been buiten. Ik zie dat als een indicator van (te) lage loyaliteit. In het algemeen gaan deze mensen dan ook snel weg, waarschijnlijk mede omdat ik ook niet meer in hen investeer.
Binnen de kerk is dat wat mij betreft niet anders. Mensen die zeggen naar een ander kerkverband te gaan hebben emotioneel al afscheid genomen en heb niet meer de energie om in hun huidige geloofsgemeenschap te investeren. Zegen ze en laat ze gaan!

Als het om een individu zou gaan zo ik redelijk met je mee kunnen gaan. Ook dan geldt trouwens vaak: Omdat je jaren optrekt met je medegemeenteleden, jaren naar die plek gaat die misschien wel speciale waarde heeft om wat er allemaal is gebeurd en de kerk (zoals het Bijbels gezien hoort te zijn) een soort van groot gezin is waarbij je aan elkaar verbonden bent zal je vaak geneigd zijn eerst te proberen de gemeente zelf de veranderen en pas veel later zeggen: Als dat niet lukt moet ik misschien elders naartoe. Maar de drang om iets te veranderen in eigen kerk zijn dus relationair, vanuit verbondenheid met de gemeente en vaak (helaas niet altijd) ook vanuit liefde en dan helpt het niet zo om er heel rationeel naar te kijken. Je zegt tegen een gezinslid of goede vriend ook niet zo snel: Ach als je niet bevalt zoek je toch een andere familie?

En in dit geval gaat het om een grote groep, tenminste 1/3e van de gemeente voor zover ik het lees. En het maakt natuurlijk onderdeel uit van een groter iets, de koers binnen het kerkverband, hoe er met de linkerflank wordt omgegaan etcetera. Maar als je met zo'n groot deel van de gemeente het niet eens bent met de koers is het niet meer dan logisch dat je niet zo snel je kunt je biezen pakt en ergens anders heen gaat maar het in je plaatselijke gemeente bespreekbaar maakt in de hoop dat de koers meer zo is dat iedereen zich er in kan vinden. "Laat ze lekker gaan" is bij 400 man wel iets wat nogal veel impact op de gemeente heeft. Iets meer dan een collega die het niet met de bedrijfkoers eens is en besluit ergens anders naartoe te gaan. Als 1/3e van de organisatie dat zou doen heb je wel een uitdaging.

Los daarvan is er over loyaliteit ook een hoop te zeggen. Zijn mensen die niets willen veranderen veel loyaler dan mensen die verandering willen? Of zit er regelmatig achter de wens om te veranderen juist heel veel loyaliteit. Ik moet denken aan de uitspraak "God houdt van je zoals je bent, maar Hij houdt teveel van je om je zo te laten". Liefde kan ook een drijfveer zijn voor verandering, juist wanneer je vindt dat er een verkeerde koers wordt gevaren. Ik heb dit vaak genoeg gezien en heel vaak waren juist de meest actieve mensen daarbij betrokken terwijl veel passievere kerkgangers dan zoiets hadden van: Moet het nou allemaal alnders, zo zijn we het toch gewend, we doen het al zolang op deze manier. Om nog maar de zwijgen over het loyaliteitsconflict dat mensen kunnen hebben tussen de liefde voor God en de liefde voor de gemeente. Maar dat zijn vaak wel mensen die je nodig hebt voor een actieve gemeente. Net als dat op de werkvloer het vaak juist mensen met visie zijn die aangeven moeite te hebben met de huidige visie. En ja, dan dreig je niet direct met opstappen maar meestal (net als in dit geval) is dit niet iets wat nu opeens speelt, het speelt al jaren. En ja, soms moet je dan alsnog uit elkaar maar dat er pogingen worden gedaan om bij elkaar te blijven toont juist loyaliteit aan de plaatselijke gemeente.

[Prisma23]

Ik ben het met je eens, Marnix. Liefde voor je gemeente en voor God kan een krachtige drijfveer zijn om je volledig in te zetten voor verandering, of dat nu alleen is of samen met anderen. Toch vind ik dat dreigen met opstappen daar niet bij past. In mijn ogen betekent dat eigenlijk al dat je "je jas op straat hebt liggen."