Dit voorjaar hebben wij een kat uit het asiel gehaald. Best wel spannend, want je weet natuurlijk niet hoe het uit gaat pakken met een dier dat drie jaar gezworven heeft. In het begin was hij verlegen, wat natuurlijk ook te verwachten valt. Een heel nieuw huis, hij verstopte zich in het begin onder de kasten. Bij het asiel hadden ze gezegd dat we hem daar meteen onder vandaan moesten halen omdat hij dit anders zou blijven doen. Na drie keer begreep hij het en begon hij het huis te verkennen. Al snel begon hij te spinnen en dat ging de eerste dag en nacht door. Voor mijn man was het de eerste keer dat hij een kat had. Hij vond dat de kat 's nachts in de (bij)keuken moest, want dan kon hij niets kapot maken. Toen we op bed lagen hoorden we geluiden uit de keuken. De kat op zat op het aanrecht, wat ie als wij erbij waren niet deed. Zodra ik de keuken binnenkwam sprong hij er dan ook af. Duidelijk een kat die dus wel opvoeding gehad heeft, hij wist het dondersgoed. Ik vond het ook wel sneu dat hij alleen maar in de keuken en bijkeuken mocht, dus mijn man overgehaald om hem ook in de woonkamer te laten, want ik geloofde niet dat hij wat kapot zou maken. Onze slaapkamer zit aan de woonkamer vast, dus kat in de woonkamer en wij de slaapkamerdeur dicht. Begon hij toch een partijtje zielig te mauwen en krabbelen aan de deur dat hij naar binnen wilde. Ik weer medelijden en mijn man overgehaald om hem ook in de slaapkamer te laten. Mijn man vond het spannend omdat je de kat niet hoort lopen zoals de hond die hij gewend was van vroeger. Maar onze kat spinde zo luid dat je hem wel kon localiseren, dus het was goed toen ik hem ook had overtuigd dat een kat niet zomaar in het midden van de nacht zijn klauwen in je ogen zet, zeker niet deze waarvan ik al zag dat hij én een opvoeding had gekend, én eerder verlegen dan opdringerig was. De kat sprong in de vensterbank en plots hield het spinnen op. Mijn man in paniek, maar de kat zag gewoon een andere kat in de tuin zitten. Ik viel al snel in slaap maar mijn man is er nog wel 10 keer uit geweest die nacht om even te checken waar de kat was. 's Ochtends toen ik wakker werd lag het beestje op mijn voeteneind te slapen.
Het beestje is een jaar of 5/6 oud, maar wil graag spelen met balletjes of touwtjes. De eerste zes weken hebben we hem binnen gehouden, want hij moest niet naar zijn zwerversbestaan terugkeren. Al die tijd heeft hij niet een keer naar buiten gewild. Ook is hij in die tijd ziek geweest, niesziekte waarschijnlijk uit het asiel meegenomen. De pilletjes at hij gelukkig op als ze verstopt zaten in wat kneedbaar vleessmaak omhulsel. Zijn oogje moest 2 weken lang iedere dag 5 keer ingezalfd worden, waar hij erg tegen vocht in het begin, maar later als ik hem eenmaal te pakken had liet hij het maar gebeuren. Hierdoor werd hij een tijdje wat schuwer, maar toen het over was kwam hij weer lekker elke dag op schoot. Toen de niesziekte over was mocht hij naar buiten, meestal wilde hij na een half uurtje wel weer naar binnen. Deze zomer, toen het heel warm was, weigerde hij te eten, bleek zijn lever nauwelijks meer te werken en had het arme beestje hoge koorts. De dierenarts wilde meteen allerlei dure tests laten doen, maar we hebben gevraagd of we niet gewoon konden proberen hem weer aan het eten te krijgen. Gelukkig is dat gelukt en nu stoppen we wat imuunsysteemondersteunende L-lysine in het water en blaakt ie van gezondheid.
Hij blijft wat schrikachtig bij harde geluiden of drukte, met bezoek zit hij meestal onder tafel, maar als iemand 'm dan uitdaagt wil ie wel met de onbekende spelen vanonder z'n veilige tafeltje. Op schoot doet ie eigenlijk alleen bij rustige mensen die de tijd voor hem nemen. Als iemand hem oppakt wil hij al gauw weer weg, maar als hij uit zichzelf komt kan hij uren kroelen. 'S Nachts slaapt hij soms op de bank, soms op ons voeteneind. Als er een logee op de bank slaapt kruipt hij daar rustig bij onder de dekens. Tegenwoordig is hij zo gewend dat hij toelaat dat ik over z'n buikje aai en daarbij in slaap valt.
