Marnix schreef:Indrukwekkend. Ik hou wel van die films waarbij je goed moet nadenken hoe het ook alweer zit. Bij deze film kom je daar helemaal niet achter en snap je het niet helemaal meer omdat je in de huid kruipt van de vader die het zelf ook niet helemaal meer snapt. Daardoor ondervind je aan den lijve iets van wat dementie met iemand doet en dat maakt de film knap en indrukwekkend.
Ja.. zo heb ik hem ook beleefd.
Gelet op jouw voorkeur: hoe vaak heb je al gekeken naar Once Upon a Time In The West?