vieren vanuit de bank

[leclerc]

Ga jij aan het Avondmaal? Sinds hoe lang? Wat herinner je nog van de eerste keer dat je aan mocht gaan? Had je gelijk de vrijmoedigheid om aan te gaan of heeft het lang geduurt? Wat betekent het avondmaal voor je persoonlijk geloof/welke plaats heeft het?

Ik mag aan het Avondmaal gaan, niet aan de tafel, maar in de bank.
De eerste keer was gruwelijk bijzonder, versterkend, eigenlijk niet in woorden uit te drukken. Sindsdien is het dat nog steeds, maar het wordt toch steeds moeilijker om maar in die bank te blijven. Helaas zal het voor mij niet veranderen en zal ik daar moeten blijven.
Aan de andere kant is dat misschien maar goed, het houdt mij klein. Gelukkig is God niet afhankelijk van de tafel, Hij komt ook de rijen in. Dat vind ik zo bijzonder, Hij wil mij nog steeds op komen zoeken! Alleen dat al, geeft zo'n verwondering, blijdschap en dankbaarheid.

De diensten waarin het Avondmaal bediend wordt zijn voor mij erg dubbel. Aan de ene kant die blijdschap, die versterking. Maar aan de andere kant: dat niet aan de tafel mogen gaan, terwijl de nodiging uitgaat. Op die momenten voel ik mij zo'n verrader.
Achteraf voel ik me weer een ondankbaar kreng. Waarom neem ik niet genoegen met het in de bank blijven?
Ik zie steeds meer op tegen de "Avondmaals-diensten". Aan de ene kant kan ik niet zonder, maar het breekt me steeds meer, en steeds langer. Het houdt me tot lang na de zondagen bezig..

Ik vind het wat moeilijk om te omschrijven.. toch hoop ik dat het een beetje te begrijpen is. Het is zo ontzettend moeilijk..

Ik snap het niet. Waarom moet je in de bank blijven zitten en mag je niet aan tafel?

zullen we hier maar verder gaan?

[Harm-J]

Strak plan.

*gooit de vraag er bij* Avondmaal aan tafel vieren of lopend?

[mw]

uhm, ik heb het voor mijn belijdenis ook gedaan. Geestelijk avondmaal vieren zeg maar.
Kerkelijk recht had ik niet, maar verlangde wel sterk naar het Avondmaal.
Terwijl de anderen aanzitten, zat ik in gedachte ook aan, was in contact met God. En heb ik de zegen van het Avondmaal sterk ervaren.

[mw]

Strak plan.

*gooit de vraag er bij* Avondmaal aan tafel vieren of lopend?

ik ben voor aan tafel. Echt een apart moment waarop je rustig zit en alles rustig op je kan laten inwerken.

[leclerc]

ten overvloede...
ik ben vooral benieuwd wat het nu precies inhoud; vieren vanuit de bank,

zelfs in heel behoudende kerken wordt toch wel geslikt dat als je echt geroepen bent dat je later belijdenis doet?

[Gerdien B.]

ten overvloede...
ik ben vooral benieuwd wat het nu precies inhoud; vieren vanuit de bank,

zelfs in heel behoudende kerken wordt toch wel geslikt dat als je echt geroepen bent dat je later belijdenis doet?

nee, dat wordt niet geslikt.
Je moet echt het kerkelijk recht hebben.

[leclerc]

ik kan je voorbeelden noemen van de ggin waar zelfs kinderen aan het avondmaal gaan.

[Gerdien B.]

Dat vind ik eigenlijk apart, want dat is 1 van het eerste wat ik over het avcondmaal geleerd heb binnen de GerGem: zonder kerkelijk recht wordt je geweigerd.

[Harm-J]

ik kan je voorbeelden noemen van de ggin waar zelfs kinderen aan het avondmaal gaan.

Misschien een domme vraag, maar onderschrijven de GGIN de 3 FvE niet dan ?

Edit...er stond 33 ipv van 3....dat zou wat veel van het goede zijn

[leclerc]

nou moet ik zeggen dat ik dat nooit met eigen ogen heb gezien maar wel van mijn zwager gehoord die vroeger daar kerkte

[Mariekje88]

zelfs in heel behoudende kerken wordt toch wel geslikt dat als je echt geroepen bent dat je later belijdenis doet?

nee, dat wordt niet geslikt.
Je moet echt het kerkelijk recht hebben.

Oh, volgens mij valt onze kerk ook onder nogal behoudend, maar hier kunnen uitzonderingen gemaakt worden.

Je kunt het gesprek met de kerkenraad aangaan, ik geloof dat ze dan meestal wel aanraden om toch te wachten, maar in principe zijn hier wel mogelijkheden in hoor.


Wat ik me afvroeg, wie heeft er bedacht dat je eerst belijdenis moet doen, voordat je aan het Avondmaal gaat?

[André]

Wat ik me afvroeg, wie heeft er bedacht dat je eerst belijdenis moet doen, voordat je aan het Avondmaal gaat?

Wellicht dezelfde kerk die ook te term 'kerkelijkrecht' heeft bedacht?

Zal proberen een iets serieuzer antwoord te geven...
In het avondsmaalformulier lees je dit als eerste:

De apostel Paulus beschrijft de instelling van het heilig avondmaal door onze Here Jezus Christus in 1Korintiërs 11:23-29:
Want zelf heb ik bij overlevering van de Here ontvangen, wat ik u weer overgegeven heb, dat de Here Jezus in de nacht waarin Hij werd overgeleverd, een brood nam, de dankzegging uitsprak, het brak en zei: Dit is mijn lichaam voor u, doet dit tot mijn gedachtenis. Evenzo ook de beker, nadat de maaltijd afgelopen was, en Hij zei: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, doet dit, zo dikwijls gij die drinkt, tot mijn gedachtenis. Want zo dikwijls gij dit brood eet en de beker drinkt, verkondigt gij de dood des Heren, totdat Hij komt. Wie dus op onwaardige wijze het brood eet of de beker des Heren drinkt, zal zich bezondigen aan het lichaam en bloed des Heren. Maar ieder beproeve zichzelf en ete dan van het brood en drinke uit de beker. Want wie eet en drinkt, eet en drinkt tot zijn eigen oordeel, als hij het lichaam niet onderscheidt.

Het lijkt me vreemd - dit gelezen te hebben - dat je dit zou doen als je niet tegen God hebt beleden dat je je leven verder met Hem wilt.
Vandaar denk ik de volgorde Gods naam belijden en daarna gedenken dat Hij ook voor jou zonden heeft betaald.

[Raido]

:shock:

Dat vind ik eigenlijk apart, want dat is 1 van het eerste wat ik over het avcondmaal geleerd heb binnen de GerGem: zonder kerkelijk recht wordt je geweigerd.

Goddelijke recht gaat altijd voor het kerkelijk recht. Je moet wel eerst met je predikant praten en toestemming krijgen van hem dat je aan het avondmaal mag deelnemen. Maar het kan inprincipe.

Je zult volgens mij dat moeten belijden dat 'de leer alhier geleerd de 'ware' gereformeerde leer is', dat geld bijvoorbeeld ook als je als HHK'er in de GG wat niet jou gemeente is aan wilt gaan. (Of GG in de GKV enzo ).

Verder.. ben ik voor een tafelavondmaal (dat is het voordeel van 'weinig uitverkorenen' in de GG, ik kan mij voorstellen dat een avondmaalsbediening in de GKV of CGK dan erg lang zal duren). Ik vind echter dat het besef net als het brood en de wijn doorkneed en doorkauwt moet kunnen worden in rust, aan een tafel in gemeenschap der heiligen.

Anders lijkt het op een soort 'lopend buffet', je haalt het brood en de wijn, het komt bij mij over als een automatisme dan. Had ik ook in Assisi (Italië), daar staat een priester hosties uit te delen, je loopt langs, slaat een kruisje, wordt op je tong gelegd, en je gaat weer verder.

Deelachtigheid aan het lichaam van Christus vind het een beetje.. *denkt* Junkfoodachtig, snel... We hebben zo weinig tijd altijd, wat onthaasting mag wel ook aan het avondmaal..

[Harm-J]

Verder.. ben ik voor een tafelavondmaal (dat is het voordeel van 'weinig uitverkorenen' in de GG, ik kan mij voorstellen dat een avondmaalsbediening in de GKV of CGK dan erg lang zal duren). Ik vind echter dat het besef net als het brood en de wijn doorkneed en doorkauwt moet kunnen worden in rust, aan een tafel in gemeenschap der heiligen.

Anders lijkt het op een soort 'lopend buffet', je haalt het brood en de wijn, het komt bij mij over als een automatisme dan. Had ik ook in Assisi (Italië), daar staat een priester hosties uit te delen, je loopt langs, slaat een kruisje, wordt op je tong gelegd, en je gaat weer verder.

Zoals de hier neer geschreven metafoor van 'lopend buffet" zo dacht ik er ook eerst over.

Tot ik er eens een gesprek met iemand over aanging. Mijn insteek van dat gesprek was,
als iemand tegen het lopend avondmaal is, moet hij/zij toch eigenlijk aangaan liggen? Zo
staat het tenslotte in de bijbel omschreven. "zij lagen aan"

Het was ook die persoon wees mij er op dat de bezinning eigenlijk al thuis hoort te begin
nen, niet vlak voor of het tijdens het avondmaal. Ook al zit je aan, hoeveel tijd zit je er dan
eigenlijk? Is er in dat stukje tijd, genoeg tijd voor bezinning... m.i. niet.!

[Eefje]

Ik ben zelf voor aangaan aan de tafel. Natuurlijk is alleen dat moment niet genoegd. Er is niet voor niets een week van voorbereiding. Maar zo is het wel een bewuste keuze die je neemt (naar ik mag aannemen).

Lopend vind ik ook iets van een lopend buffet hebben en niet toepasselijk voor zo'n sacrement met zo een diepe, bijzondere geestelijke waarde!
Daarnaast gaat het er aan tafel ook iets ordelijker en rustiger aan toe.

Bij mij in de gemeente is het normaal dat je aangaat als je belijdenis gedaan hebt. Maar daar kunnen wel uitzonderingen op worden gemaakt. Daar wordt dan achteraf wel overgesproken en het ligt in de verwachting dat je dan ook belijdenis gaat doen (volgens mij ook een hele logische stap).