het grote gebed voor de preek

[erikhavenaar]

waarom moet er zo'n lang gebed zijn? de dominees/ouderlingen gebruikt meestal van die moeilijke woorden of heel ouderwets. ik heb het al aan de ouderling gevraagd maar daar krijg je altijd een standaard antwoord van dat het erbij hoort. ze zeggen ook niets zinnigs over waarom ze in van die moeilijk taal praten. ik hoop dat hier wel te krijgen. ik onderschat het niveau van de refoweppers niet.....

[mw]

niet te veel kerken onder 1 noemen scharen he

bij ons worden er geen moeilijke woorden gebruikt, tenminste vind ik niet.
Waarom het gebed zo lang? Er is altijd veel om te bidden. 's morgens de noden van de gemeente enzo. De voorbeden en dankzegging gebeuren bij ons ook in dat gebed. En dat is meestal al een lange lijst.

's middags voor het land, hele kerkverband, overheid, koninklijk huis enz enz.
Veel dingen om te bidden dus, vandaar zo lang

[erikhavenaar]

ik geef toe dat er een overvloed is om voor te bidden. maar in de kerken waar ik geweest en lid van ben geweest, die gebruikten zo'n beetje allemaal moeilijke woorden. en legden er nog de nadruk op dat we echt zondig zijn en verderflijk. er moet geen preek van worden gemaakt. het moet vanuit ons hart komen. het moet geen waarschuwen van de gemeente worden. maar wat mij echt mis zit, is dat er in de ger gem en strenger (niet iedere kerk) die beginnen met hetgeen wat wij als mensen in ons dagelijkse leven nodig hebben. (is dat niet associaal?) wij hebben eht gebed van God gekregenm hoe wij dat moeten bidden. eerst voor hem. dat voor zijn kerk. en dat als laatste voor onzelf.

[Raido]

Grotendeels is het een traditie geworden om eerst te verootmoedigen en dat gaat gepaard met een enorme woordenvloed van woorden in de trant van 'met kinderlijke vrezen', 'almachtige opperwezen' 'hoog tronen en wonen', 'aarde als de voetbank zijner voeten hebben', 'wormpken Davids worden', 'een woordje mogen komen te stamelen', 'schellen van de ogen afvallen' 'stofkens aan de weegschaal' of 'drupkens in de beker', en alles wat in dat straatje past; je kent het vast wel.

Daarna komt natuurlijk de voorbede en dankzegging, soms gebeurd dit met veel omhaal van woorden; in de meer behoudende gemeentes wordt er niet voorgelezen voor wie de voorbede is en wordt in het gebed dus erg cryptisch gedaan (een oude vrouw die al enkele jaren weduwe is die al vaak getroffen is door ziektes die op de rand van de eeuwigheid is, of God met haar en haar twee dochters en zoon wil zijn en dat die roepstem nog geheiligd mocht worden aan haar en onze harten).. *ondertussen zit de hele goegemeente te dubben wie:

- Weduwe is.
- Al een paar jaar ziekjes is.
- Twee dochters en een zoon heeft.

In mijn gemeente leest men het sinds 5 jaar voor (sinds Ds. van Dieren geloof ik) maar niet in het gebed, ik zou het nog beter vinden als ze in het gebed zeiden 'Wilt U zorgen voor mevrouw Havenaar die ziek is en geopereerd moet worden aan haar hart; wilt U de hand van de dokters besturen' (etcetra). Waarom? Allemaal onderdeel van de gewoonte en de traditie.

Het probleem is niet direct dat een gebed lang is (wat is nou 10 minuutjes), maar dat het niet in je taal gesproken wordt en men vervalt in clichematige termen, woordekens en aanverwanten. Iets waar ik mij ook aan erger bij vlagen

P.S. in mijn kerk (en in de anderen geloof ik) is het de gewoonte om God eerst te danken; en dan pas te vragen

[Lalage]

Hmm volgens mij gaat het in de PKN-gemeente waar m'n ouders heen gaan andersom: eerst preek en daarna voorbede. Gemeenteleden kunnen gebedspunten opgeven (van tevoren opschrijven op daarvoor bestemde briefjes).

[MissF]

De meeste dominee's bij ons splitsen het idd ook op. Voor de preek gewoon een gebed (helemaal niet lang ofzo) voor de preek, om een zegen daarover te vragen.
Na de preek een evenlang gebed met voorbeden.

Ik heb er nooit moeite mee hoor, om mijn aandacht erbij te houden Misschien vooral omdat vooral de voorbeden over allemaal mensen gaat die ik gewoon ken (we hebben een kleine gemeente, alle namen worden dus sowieso genoemd, niet 'voor alle zieken thuis en in het ziekenhuis'.)

[LeChat]

Grotendeels is het een traditie geworden om eerst te verootmoedigen en dat gaat gepaard met een enorme woordenvloed van woorden in de trant van 'met kinderlijke vrezen', 'almachtige opperwezen' 'hoog tronen en wonen', 'aarde als de voetbank zijner voeten hebben', 'wormpken Davids worden', 'een woordje mogen komen te stamelen', 'schellen van de ogen afvallen' 'stofkens aan de weegschaal' of 'drupkens in de beker', en alles wat in dat straatje past; je kent het vast wel.

Herkenbaar. Alsof dat zo zou horen... En dat terwijl verschillende dominees/ouderlingen bij hen thuis of als ze op bezoek zijn heel anders, veel gewoner, blijken te kunnen bidden..

Daarna komt natuurlijk de voorbede en dankzegging, soms gebeurd dit met veel omhaal van woorden; in de meer behoudende gemeentes wordt er niet voorgelezen voor wie de voorbede is en wordt in het gebed dus erg cryptisch gedaan (een oude vrouw die al enkele jaren weduwe is die al vaak getroffen is door ziektes die op de rand van de eeuwigheid is, of God met haar en haar twee dochters en zoon wil zijn en dat die roepstem nog geheiligd mocht worden aan haar en onze harten).. *ondertussen zit de hele goegemeente te dubben wie:

- Weduwe is.
- Al een paar jaar ziekjes is.
- Twee dochters en een zoon heeft.

Gelukkig is dat hier (sinds vrij kort geleden) ook afgeschaft. Maar soms heb je mensen die zélf niet willen dat 't 'afgelezen' wordt - blijft het voor de gemeente nog/weer gissen. Ik begrijp nooit zo goed waarom je niet zou willen dat 't afgelezen wordt, als je iets precairs hebt kan dat toch ook in bedekte termen worden afgelezen? En moet je je er eigenlijk voor schamen dat je baarmoeder weggehaald moet worden of dat je aan je prostaat geholpen wordt? Met bijv. een verslavingsbehandeling ligt het misschien wat anders..

Hoe dan ook, de naam noemen ín het gebed lijkt me nog praktischer, ook voor de ouderling/dominee: je zal een hele waslijst hebben om aan te halen en dan ook nog al die familierelaties goed moeten duiden, zonder ze door elkaar te halen.

[Klaas]

Met bijv. een verslavingsbehandeling ligt het misschien wat anders..

Misschien wel, misschien niet. Zou de christelijke gemeente niet bij uitstek de plaats moeten zijn waar je dit soort dingen niet behoeft te verbergen? En los daarvan, gaan juist dat soort dingen ook niet je broeders en zusters aan?

On topic: van mij hoeft het allemaal niet zo ingewikkeld. Bij ons wordt de dienst geopend met gebed en wordt er voor de preek/schriftlezing een kort gebed gedaan om Gods hulp bij het lezen en begrijpen van het Woord. Voorbede vindt meestal plaats aan het eind van de dienst. Vaak is een ieder vrij zelf te bidden wat ie op z'n hart heeft waarop de voorganger het gebed afsluit (vaak ook gecombineerd met voorbede).

[Marnix]

Hm, ik herken het niet, soms wel een wat langer gebed, dat lijkt me niet verkeerd. En tja, en de wat oudere taal, dat schijnt in sommige kerken gebruikelijk te zijn.

[Corine]

Grotendeels is het een traditie geworden om eerst te verootmoedigen en dat gaat gepaard met een enorme woordenvloed van woorden in de trant van 'met kinderlijke vrezen', 'almachtige opperwezen' 'hoog tronen en wonen', 'aarde als de voetbank zijner voeten hebben', 'wormpken Davids worden', 'een woordje mogen komen te stamelen', 'schellen van de ogen afvallen' 'stofkens aan de weegschaal' of 'drupkens in de beker', en alles wat in dat straatje past; je kent het vast wel.

Zó herkenbaar! In de OGG bij mn ouders is er één ouderling die ik altijd woord voor woord mee kon spreken. Het hele gebed kon ik uit mn hoofd.
"...die nochtans hoogt troont en laag nederziet op het nietig aards gewemel.." "...majestueus in al Zijn wonderwerken.."
Enz..

Nu zit ik me altijd te verwonderen dat de ds. gewoon steeds een ander gebed heeft. Natuurlijk word er voor veel dezelfde dingen gebeden, maar je merkt gewoon dat hij zn best doet geen 'standaard' uit het hoofd geleerd gebed te doen. Ik vind dat knap.

Zo hadden we een leraar op school die zijn gebed standaard aanving met de woorden: "Heere........(1 minuut stilte)..... leer ons bidden"
Maar goed, ik dwaal af..

[marina87]

Óooooohhh hoogverheven almachtig heilig Opperwezennn
in den hemel, die daar hoooog woont en troont, en de
aaaaarde heeft tot een voetenbank Zijner aaaaanbiddelijke
voetennnnn..(In de Bijbel staat: 'onze Vader die in de hemel is'. )
Daarna komt er een heel verhaal wat niets met bidden en
danken te maken heeft. Over hoe God handeld, alsof je tegen
God zelf moet zeggen hoe Hij handeld. 'Dan zult U dit en..och
dan zult u zeggen: Gaaa weg van mij ik heb u nooooit gekend'
Vaak is het meer een preek tegen de gemeente zelf. En wilt
alstublieft nog in ons midden komen en u niet verborgen houden
(Wie loopt er weg en wil er niet komen? Wij toch?) Och en mocht
er nog bij één in ons midden de blinde zielsogen geopend worden.
(Waarom niet bij heel de gemeente?
Daar gaat het toch om?)

[erikhavenaar]

En wilt alstublieft nog in ons midden komen en u niet verborgen houden

er staat in de bijbel dat waar 2 of meer in Mijn naam samenkomen daar zal Ik zijn.

[Lijntjuh]

Óooooohhh hoogverheven almachtig heilig Opperwezennn
in den hemel, die daar hoooog woont en troont, en de
aaaaarde heeft tot een voetenbank Zijner aaaaanbiddelijke
voetennnnn..(In de Bijbel staat: 'onze Vader die in de hemel is'. )
Daarna komt er een heel verhaal wat niets met bidden en
danken te maken heeft. Over hoe God handeld, alsof je tegen
God zelf moet zeggen hoe Hij handeld. 'Dan zult U dit en..och
dan zult u zeggen: Gaaa weg van mij ik heb u nooooit gekend'
Vaak is het meer een preek tegen de gemeente zelf. En wilt
alstublieft nog in ons midden komen en u niet verborgen houden
(Wie loopt er weg en wil er niet komen? Wij toch?) Och en mocht
er nog bij één in ons midden de blinde zielsogen geopend worden.
(Waarom niet bij heel de gemeente?
Daar gaat het toch om?)

Hier word ik gewoon verdrietig van. Het lijkt idd meer een preek dan een gebed. M.i. wordt vergeten dat God je Vader is tegen wie je 'gewoon' mag praten. Zelf vind ik het ook hinderlijk als mensen een andere stem opzetten met bijbellezen en bidden. Praat gewoon zoals altijd!!

Natuurlijk hoort het gebed eerbiedig te zijn, maar dat hoeft niet met moeilijke woorden. En idd ook niet de Heere vertellen wat Hij zelf in Zijn woord gezegd heeft. (in het voorbeeld van hierboven)

Ik ben blij dat er in onze gemeente 'tot' God gebeden wordt en niet 'over' God. Ook is elk gebed anders. Niet dat het bij ons alles is...
Wij hebben een predikant die bijna alles herhaald aan het einde. (dus een gebed van 5 min. duurt nu 10 min. ) Ook gebruikt hij vaak in een zin "... dat wij dat kunnen en mogen doen..." en dat bijna bij elke zin...

En eerlijk gezegd heb ik regelmatig moeite om na 15 minuten mijn ogen weer open te doen... oeps

[TheKeimpe]

"Och mocht het nog eens komen staan te gebeuren, dat het nog eens wezen mochte, dat ..."

Bij ons worden voor het gebed voor de preek altijd de voorbedes en dankzeggingen bekend gemaakt, later in het gebed wordt daar concreter of minder concreet aan gerefereerd. Dat een gebed wat langer duurt vind ik niet zo'n probleem, maar het moet wel de inhoud hebben van een gebed.
Marina steekt er een beetje de draak mee, maar op zich is er niets mis mee als God wordt aangesproken als heilig, en ook als dat met meer woorden dan alleen "Vader" of "Heere" gebeurt. Een gebed zonder lofprijzing is een arm gebed. Maar laat het dan wel met Bijbelse woorden en uitdrukkingen gebeuren.

[erikhavenaar]

ik ben niet eens met dat marina er de draak mee steekt. zo gebeurd het gewoon. en zeg nou eens eerlijk, vind je het makkelijk bidden als de dominee of ouderling steeds blijft haken op een letter? bijvoorbeeld de nnnnnnnnnnnnn. of steeds och dat wij, och wij zijn, och wilt u... dat is toch geen gebed uit het hard? het moet een gebed uit het hard zijn. het moet geen gebruik zijn om van die dingen te gebruiken.... God wil onze Vader zijn en we moeten hem ook aanspreken als onze Vader.