Opdracht van eenheid, tot welke prijs?

[TheKeimpe]

Naar aanleiding van een ontspoorde discussie het volgende:

Een persoon gaf aan dat hij zich niet een voelde met de "evangelische beweging", en een andere persoon reageerde dat je je wel één moet voelen met je broer in de evangelische gemeenschap.

In de Bijbel staat heel duidelijk dat Gods kinderen één moeten zijn, maar mijn vraag is, tot welke prijs.

Moet ik mij werkelijk één voelen met hen die dwalen? Moet ik, omwille van de éénheid openstaan voor andere meningen van mensen die zich ook kinderen van God noemen (ik kan niet zien of ze het echt zijt).

[alex leusink]

In het verkeer tussen mensen is vaak al snel duidelijk met wie we ons een voelen. Ik denk dat het ook geestelijk is. Gods volk zal nooit de gemeenschap der heiligen in praktijk kunnen brengen met hen die doen voorkomen alsof ze het zijn en het niet zijn, daar zal een kloof tussen liggen denk ik. Misschien kunnen ze er goede gesprekken mee hebben, of steun aan hebben, maar de echte vereniging is alleen voor Zijn kinderen denk ik. Ondanks de grote verdeeldheid in reformatorisch Nederland voelen mensen uit al die verschillende verbanden zich toch verenigd door het vaste Fundament.

[Optimatus]

Ik vind het altijd een beetje hooghartig om te zeggen dat anderen zouden dwalen. Doe jij het dan wel goed?

[alex leusink]

Ik vind het altijd een beetje hooghartig om te zeggen dat anderen zouden dwalen. Doe jij het dan wel goed?

Ik heb het niet over dwalingen, dat is allemaal uiterlijk en kerkelijk, ik heb jhet nu over hen die vergadert worden uit alle hoeken van de maatschappij. Maar ik geloof zeker dat er velen tot die groep gerekend worden die er niet toe behoren en andersom.

[TheKeimpe]

Ik vind het altijd een beetje hooghartig om te zeggen dat anderen zouden dwalen. Doe jij het dan wel goed?

Misschien niet zo'n tactvolle formulering, maar als ik een gefundeerde mening heb, gevoed vanuit het Woord en de Belijdenis, en iemand heeft een mening die daar haaks op staat, dan stel ik toch vast dat hij dwaalt.

[Optimatus]

Ik vind het altijd een beetje hooghartig om te zeggen dat anderen zouden dwalen. Doe jij het dan wel goed?

Misschien niet zo'n tactvolle formulering, maar als ik een gefundeerde mening heb, gevoed vanuit het Woord en de Belijdenis, en iemand heeft een mening die daar haaks op staat, dan stel ik toch vast dat hij dwaalt.

Gevoed door het Woord, akkoord.
Maar door welke belijdenis?

[alex leusink]

Ik vind het altijd een beetje hooghartig om te zeggen dat anderen zouden dwalen. Doe jij het dan wel goed?

Misschien niet zo'n tactvolle formulering, maar als ik een gefundeerde mening heb, gevoed vanuit het Woord en de Belijdenis, en iemand heeft een mening die daar haaks op staat, dan stel ik toch vast dat hij dwaalt.

Gevoed door het Woord, akkoord.
Maar door welke belijdenis?

Dwalen is trouwens zeer Bijbels, niet dat het Goedgekeurd wordt door de Bijbel, maar de Bijbel spreekt wel van dwalenden die er altijd zijn zullen.

[Nathanael]

Ik vind het altijd een beetje hooghartig om te zeggen dat anderen zouden dwalen. (...)

Moet ik mij werkelijk één voelen met hen die dwalen?

Volgens mij gaat het hier niet om hoe we vast kunnen stellen of anderen dwalen, maar of we ons met hen één zouden moeten voelen.
Mijn stelling is:
"Wij zijn een als we van hetzelde lichaam deel uitmaken."

22 En heeft alle dingen Zijn voeten onderworpen, en heeft Hem der Gemeente gegeven tot een Hoofd boven alle dingen; 23 Welke Zijn lichaam is, en de vervulling Desgenen, Die alles in allen vervult.

Iemand die door Christus bloed is gekocht, kan zeker dwalen, maar de eenheid ligt niet in de juiste leer, maar Christus. Dat is een geestelijke eenheid, en misschien geen organisatorische eenheid.

Want dat is een verschil: of je één bent in Christus of dat je bij dezelfde organisatie/kerk hoort. Ik zie grote problemen met de Roomse kerk, maar ik ben één met degenene die deel uitmaken van het lichaam van Christus ook al zijn ze lid van de Roomse kerk. Het kan zelfs zijn dat ik geen "goed gesprek" met hen kan hebben, maar bedenk dit:

31 Wat zullen wij dan tot deze dingen zeggen? Zo God voor ons is, wie zal tegen ons zijn?

Als variatie: als God voor iemand gekozen heeft, met wie ik het totaal niet eens ben, zal ik dan tegen hem/haar zijn? Zelfs als ik gelijk zou hebben, blijft God voor hem/haar. Maar dat wil niet zeggen dat ik instem, maar het betekend dat deze eenheid er is omdat God deze eenheid al tot stand heeft gebracht.

Op grond van het bovenstaande kom ik tot de volgende conclusie: het antwoord is ja.

]Moet ik, omwille van de éénheid openstaan voor andere meningen van mensen die zich ook kinderen van God noemen

Wat wordt bedoeld met openstaan hier? De vraag is niet meer ben ik één, maar hoe ga ik ermee om.

[Marnix]

Wat die persoon aangaf TheKeimpe, dat iemand aangaf zich niet een te voelen, daar wil ik even op ingaan.

Het gaat in ieder geval niet om gevoelen van mensen. Door eeuwenlange kerkhistorie is dat gevoel vaak juist beinvloed. Het gaat er niet om of we ons aangetrokken voelen tot evangelische christenen, maar om wat God van ons vraagt.

Dat als eerste. Tja, wat vraagt God dan van ons? Moeilijk te zeggen, ook met de bijbel in de hand. Wel maak ik uit de voorbeelden in de bijbel op dat de eenheid heel belangrijk is, en dat de dwaalleren waar tegen werd geschreven dan ook echt extreem waren. Dan ging het er om of Jezus Christus je wel echt verzoende, mensen die zouden zeggen dat ze de Christus waren etc.

Geen kleine verschilletjes of zo.... Alleen echt grote punten.... Zwaarder dan die kleine puntjes waarom we nu maar niet met eklaar kunnen samenwerken...

[Annemieke86]

God's Gemeente zal in het volmaakte koninkrijk één zal, er is geen haat, geen jaloersheid, het is daar gewoonweg perfect, waarom zijn er dan nu zoveel onderlinge verschillen?

[frekje]

God's Gemeente zal in het volmaakte koninkrijk één zal, er is geen haat, geen jaloersheid, het is daar gewoonweg perfect, waarom zijn er dan nu zoveel onderlinge verschillen?

Puur mensenwerk. Anders zou ik het ook niet weten. Alleen maar mensen die zelf wat extra regeltjes toe willen voegen...

[Raido]

God's Gemeente zal in het volmaakte koninkrijk één zal, er is geen haat, geen jaloersheid, het is daar gewoonweg perfect, waarom zijn er dan nu zoveel onderlinge verschillen?

Omdat het hier geen 'almost heaven' is maar een lekker dikke chaos die leven heet. daaorm.

[Marnix]

God's Gemeente zal in het volmaakte koninkrijk één zal, er is geen haat, geen jaloersheid, het is daar gewoonweg perfect, waarom zijn er dan nu zoveel onderlinge verschillen?

Puur mensenwerk. Anders zou ik het ook niet weten. Alleen maar mensen die zelf wat extra regeltjes toe willen voegen...

Voor een groot deel wel. Het probleem is niet dat er zoveel verschillen zijn.... het probleem is dat die onderlinge verschillen tot zoveel geschillen leiden.

[caprice]

Och! dat mijn hart van liefde mocht ontbranden,
Tot U o Heer! in 't voelen van de banden,
Die tussen U en Uw volk zijn gelegd,
Opdat de ban der tweedracht wordt geslecht.

Och! dat ons hart van weedom mochte scheuren!
En wij om Sions breuk eens zamen mochten treuren,
Opdat die klacht gehoord werd in het hemelhof!
Dan kwam gewis na smart ook dankb're juichensstof.

Och! dat de schuld gezien, gevoeld werd in de harten
Van 't volk van God, geplukt, gescheurd, doch zonder smarte,
Gelijk de pijn niet wordt gestild in vasten slaap,
Door 't van zijn herder zorgeloos verdwaalde schaap.

Och! dat de bondsbreuk werd gezien, betreurd, bekreten
En 't niet aan anderen maar aan zich zelf verweten,
Dat ieder voor zich zelf wierd schuldenaar in 't hart.
En ieder anders schuld werd als zijn eigen smart!

Dan ware er hope dat de Heere weêr zou komen,
Al waar, gelijk het is, de zonde ontelb're stromen,
Als bergen hemelhoog, als afgronden zo diep,
Geen nood! daar is genâ bij Hem die Isrel riep.

(L.G.C. Ledeboer)

[Raido]

Daar zit zeker waarheid in caprice, het belangrijkste is gewoon het erkennen van de schuld van ons voor God, maar daar naast gebied Jezus ook dat we barmhartig moeten zijn voor alle mensen, dat we een moeten zijn, ik denk dat het een ideaal is, maar Jezus zegt ook zelf dat een gemeente die in zich zelf verdeeld is ook zal instorten.