Ons kind van bijna 3 eet geen groente en aardappelen

[schelpje3]

sorry, maar daar ga niet aan beginnen 2 gerechten koken. Dan is eind zoek denk ik, hoe meer kinderen hoe meer gerechten. Ze hoeven niet met honger naar bed te gaan, maar de ene dag wat meer eten als de andere dag vind ik niet erg.

Samen (kinder) maaltijd maken vind ik ook een leuk idee. Als ik zie hoe leuk H annah het nu al vind om te helpen en bijvoorbeeld in de winkel het toetje uit mag kiezen. En ook hier is soep favoriet. Terwijl wij het eigenlijk niet zo vaak eten, maar ze krijgt standaard bij oppas opa en oma 's middags soep. Dat weet ze ook, als ze binnen komt 's ochtends is het het al gelijk: H annah soep alstublieft.

Merk wel dat ze aardig lust wat wij ook eten, alleen aardappels wil ze echt niet, daar moet je echt moeite voor doen. Nou is dat ook ons lievelings kostje niet. Wij zijn meer van de pasta's en rijst.

Ik kook nog wel eens 2 gerechten. Als manlief en ik asperges willen eten, kook ik voor de kinderen (pubers/jong volwassen inmiddels) iets wat zij willen eten.
Wij lusten ook graag tuinboontjes, en dan heb ik een andere groente voor hen.
Ik mag vanwege allergie bepaalde voedingsmiddelen niet, zoals pindasaus. Dus als ik saté voor de rest van het gezin maak, bak ik voor mezelf een biefstukje, of een vegadingetje.
Als je gezin uit 5 of 6 personen bestaat lijkt het me stug dat iedereen op hetzelfde moment hetzelfde zou moeten eten.
In feite bepaalt degene die de boodschappen doet (in mijn geval ik dus) wat er gegeten wordt.
Soms vraagt een kind of man: wil je dit of dat nog eens klaarmaken en dan doe ik dat.
Maar meestal hoor ik niks en verzin ik het ter plaatse zelf of zoek op internet naar een leuk receptje.
Maar ook met een recept houd ik rekening met de anderen. Als iemand een ingrediënt echt niet lust of mag, maak ik het eerst klaar zonder dat, geef een portie en bereid ik verder het gerecht. Dan hoeft er niet gemopperd of gevist te worden.

[MissF]

Twee dingen koken doe ik heel af en toe, als ik de mannen iets voorzet wat ik niet eet (dat zijn eigenlijk alleen wortels, die vind ik niet lekker, al eet ik die ook best wel als ik ze ergens anders voorgeschoteld krijg, thuis eet ik dan doperwten), of als ik graag zuurkool wil eten, wat ik heerlijk vind, maar mijn man absoluut niet. Dan doe ik voor hem iets van rauwe andijvie door de puree i.p.v. zuurkool.
Ik doe altijd de boodschappen, dus bepaal altijd wat we eten, maar ik hou wel rekening met wat mijn man lekker vindt of juist niet. En nu mag Jurian dus 1 keer in de week zeggen wat we eten (qua groenten dan), en bij de slager mag hij meebeslissen welk vlees we nemen. Als beide kids ouder zijn vind ik het prima als ze allebei een keer zeggen wat ze willen eten. Maar dan eten we de andere dagen wat papa wil eten of wat ik wil eten.

Mijn collega deed het altijd zo thuis. Als ze een recept zagen ergens wat ze lekker vonden als kinderen, ging dat in een mapje 'proberen'. Haar moeder maakte eens per week dus iets nieuws, uit dat receptenmapje. Als het goedgekeurd werd, ging het in de gewone receptenmap, zo niet, dan verdween het in de prullenbak. Zoiets lijkt me ook heel erg leuk als de kids ouder zijn.

[LauraC]

wij doen het als warme maaltijd!

Wij ook hoor vanavond toevallig En ik had de soep 2 weken terug gemaakt, omdat we maar met z'n 2en zijn, is er altijd teveel en kan ik lekker een maaltijd invriezen. Nu dus heerlijk makkelijk koken vanavond, hoef alleen maar op te warmen.
Over verschillende dingen koken. Op het moment eten we met z'n 2en dus houd ik er zeker rekening mee dat we het allebei lusten. Maar als manlief terug is, doe ik soms voor M een aparte groente ofzo. Waar ik heel huiverig voor ben is om net als mijn vriendin met 3 dochters, straks 3 verschillende carbohydraten te moeten klaar staan maken: de een lust alleen pasta, de ander alleen rijst en de derde alleen aardappels. Dan is het bij mij een hard gelag want dan eten ze dus echt maar een keertje wat minder

[vpk]

doet zij dat wel ??

[LauraC]

doet zij dat wel ??

Ja, want ze vindt het zielig als ze honger hebben. En dan heb ik het niet over kleuters, maar over 11, 9 en bijna 7 jarigen.

[meribel]

Ja, want ze vindt het zielig als ze honger hebben. En dan heb ik het niet over kleuters, maar over 11, 9 en bijna 7 jarigen.

ik zou het niet doen
maar zij doet het uit liefde voor haar kinders


en daar worden , misschien geen alles eters van , maar ook zeker niet slechter van!

[LauraC]

Ze moet het idd zelf weten. Maar persoonlijk vind ik het de kinderen weinig leren En zij zit met de afwas

[vpk]

zeker zal zij het uit liefde voor haar kinders doen..
maar hoe lief ik mijn kids ook heb, ik ging er niet aan beginnen.. zo houd je het ook in stand denk ik dan.

[ajl]

Ben het met je eens Laura, ik ben er ook geen voorstander van. Vanavond kook ik trouwens wel 2 gerechten; heb nl asperges en dat is te weinig voor ons alles. De kinderen zijn er ook niet zo dol op. Voor hen heb ik broccoli met kabeljauw.

Over het algemeen kook ik 1 gerecht. Ik bepaal wat wij eten. Ongeveer 2x per week vraag ik aan hen wat zij willen eten.

[MissF]

Of dat liefde is voor je kinderen, is pedagogisch gezien maar de vraag
Ik denk dat kinderen meer liefde ervaren als er bepaalde regels zijn en duidelijkheid, en die kun je ook scheppen door te bepalen dat er maar 1 soort groenten op tafel komt.
(maar ieder zijn ding hoor )

[meribel]

Of dat liefde is voor je kinderen, is pedagogisch gezien maar de vraag
Ik denk dat kinderen meer liefde ervaren als er bepaalde regels zijn en duidelijkheid, en die kun je ook scheppen door te bepalen dat er maar 1 soort groenten op tafel komt.
(maar ieder zijn ding hoor )

nee of het pedagogisch verantwoord is , dat is de vraag.

maar niet of het liefde is.

en kinderen weten niet beter..en ervaren echt niet meer liefde in minder gerechten op tafel.
staat er vlgs mij helemaal los van.


uiteindelijk wil elke moeder gewoon het beste voor zijn kind, en ieder doet het op zijn eigen manier

[MissF]

Absoluut, maar ik denk dat juist regels hebben voor een kind liefde uitstraalt. Juist omdat je het allerbeste wilt voor je kind, heb je regels. Niet dat dat dan perse in eten hoeft te zitten hoor het is een beetje zwart-wit hoe ik het neerzet.
Maar er zijn kinderen die alles kregen van hun ouders, ook qua eten, maar niet de liefde ervoeren die een kind met soms strenge ouders, die moesten eten wat de pot schafte, die moesten proeven etc, dat wel zo hebben ervaren.

Maargoed, dat is niet helemaal ontopic

We hebben hier een vreselijk slechte eter momenteel. Sinds een week is hij alleen maar moe, heeft buikpijn en eet op een dag maximaal 1 boterham en een beetje vla. En maar verkouden zijn. Volgens mij is zijn weerstand echt op aan het raken. Zondag moest hij verplicht eten, 2 hapjes, maar het kwam er meteen weer uit zo zielig Er zit vast iets niet helemaal goed op dit moment. Nouja, gaat vanzelf over, denk ik

[*Annette*]

Weet ook van een gezin waar het iedere dag een drama was om het eten en dan heb ik het al over oudere kinderen. Die vrouw is weduwe en is achter gebleven met een groot gezin... toen heeft ze de afspraak ingesteld dat iedereen een dag mag bepalen wat er gegeten wordt. Volgens mij waren ze toen nog met 6 thuis wonende kinderen + zijzelf dus iedereen kon iemand bepalen wat er gegeten werd. In de keuken stond een krijt bord waarop iedereen het schrijven kon, zo wisten ze precies wat ze aten die week en de moeder wat voor boodschappen ze halen moest. En sinds die tijd ging het erg goed en werd er gegeten zonder gemopper.

Al vind ik het idee van ppm wel erg leuk om een bepaalde dag je kind er helemaal bij te betrekken, denk dat je hiermee het proces naar eten toe heel anders voor een kind brengt. Zo vind ik zelf pizza maken met kids ook altijd erg leuk!

Wij eten vaak aardappels-groente-vlees, soms mis ik wel eens de variatie erin magoed mijn moeder vind eten koken prima maar die houd niet van bijv. een ovenschotel maken, doe maar gewoon zegt ze dan . M'n ouders houden beiden niet zo van pasta/rijst etc. een keer vinden ze lekker maar ze missen het niet, terwijl wij als kids het graag lusten. In de ogen van me moeder is het ook niet gezond, terwijl dat natuurlijk grotendeels van jezelf afhangt. Ik mag graag recepten uitproberen, ovenschotels maken etc. en ik hou wat meer van afwisseling bijv. aardappeltjes in de oven met kruiden of een keer rijst met roerbakgroente. Het hoeft altijd niet een uitgebreide bami/nasi of macaroni te wezen en als me moeder dat klaar maakt zou ze het liefst nog maken als bami/nasi/macaroni en een sausje, daarom mag ik het dan ook klaarmaken als we het eten .

Al had ik er laatst een discussie over met me moeder, doen jullie bewust boodschappen? Hiermee bedoel ik als je 1 á 2 keer per week boodschappen doet dat je dan ook vooraf bedenkt wat je die hele week gaat eten? Het gebeurt hier wel eens dat er een bepaald iets niet is doordat me moeder gewoon dingen meeneemt en 's middags soms nog eens bedenkt wat voor groente we gaan eten. Of er is wel macaroni maar geen saus, daar moet je bij mij niet mee aan komen en dan ga ik gerust naar de supermarkt (6km) om het op te halen.

Zelf hebben we een groentetuin, in de zomer eten we vaak daarui, maar het gebeurd dan wel eens dat je 3x per week sla eet. Al geven wij daar nu weer niets om . Als iemand iets echt niet lust dan zorgt ze vaak dat er voor diegene een klein blikje/potje groente is of als er nog een restje over is van de vorige dag dan krijgt diegene bijv. gebakken aardappelen. En lust je iets minder graag dan eet je maar wat meer yoghurt of eet je nog maar wat fruit na die tijd.

Heb wel een gehad bij het gezin waar ik oppas dat het kind iets niet lust en dan niets anders krijgt, heb ik 's avonds een huilend kind op bed omdat het zo'n honger heeft. Nou dan krijg het van mij een boterham of een appel, dat je afspreekt dat het kind iets proeft vind ik prima en bijv. zoveel happen als de leeftijd van het kind. Het wel aanbied, maar om dan je kind met een honger gevoel naar bed te sturen ... Maargoed ik ben dan ook geen moeder .

[hieke]

Ik begrijp dat mensen hun kinderen willen laten proeven of laten eten, maar ik begrijp nog steeds absoluut niet waarom ze dat dan willen. Ik zie daar echt geen meerwaarde van, behalve dan je gezag laten gelden.

Ik bedoel dit niet aanvallend, maar ik vraag me echt oprecht af wat de (pedagogische) gedachte hier nu achter is. Ik zie die zelf namelijk echt niet.

[meribel]

Ik begrijp dat mensen hun kinderen willen laten proeven of laten eten, maar ik begrijp nog steeds absoluut niet waarom ze dat dan willen. Ik zie daar echt geen meerwaarde van, behalve dan je gezag laten gelden.

Ik bedoel dit niet aanvallend, maar ik vraag me echt oprecht af wat de (pedagogische) gedachte hier nu achter is. Ik zie die zelf namelijk echt niet.

de meerwaarde om alles te proeven?


Serieuze vraag?


maar als ik mijn kinderen niets zou hebben laten proeven, weet je toch nooit of ze het lekker vinden? Zouden ze nu nog hun flesje babymelk enkel drinken...
Nog regelmatig trekken ze een vies gezicht....even proeven....en dan "mam, ik lus dit! ik vind dit lekker! "

ja schat, dat dacht ik al.
Gewoon eerst even proeven..