Volgens mij gebeurde het vroeger omdat mensen vaak jong trouwden. Ze trouwden dan ook vanuit huis (op kamers gaan was toen niet zo gewoon) en de verantwoordelijkheid voor de vrouw in kwestie ging dan over van de vader naar de bruidegom, dat wordt volgens mij gesymboliseerd bij het "weggeven". Met het op kamers gaan, later trouwen enzo is de vrouw meestal allang zelfstandig en dus vind ik de symboliek soms niet zo op zijn plaats, maar als bruid/bruidegom of de ouders het toch een mooie traditie vinden kan ik me voorstellen dat er voor wordt gekozen (zo ging het bij ons ook en iets van de beschreven symboliek vond ik terug in de woorden van mijn schoonvader daarbij: "Hier heb je haar dan, zorg er goed voor" (zoiets).
Zelfde geldt wel voor meer tradities, bijvoorbeeld bij het aan de vader vragen om de hand van zijn dochter. Ook dat is enkel traditie, waarbij de symboliek al eigenlijk niet meer opgaat (tenzij je als hij nee zou zeggen je daarbij zou neerleggen) maar van anderen hoor ik dan ook weer: Ik vind het wel een mooie traditie. Tja, prima dan

Tradities zijn niet per definitie verkeerd, ook als de achterliggende reden al niet meer opgaat.
