benefietdiner schreef:Wat de babybesprenkeling betreft is er veel traditie en sentiment. Dat zie ik ook in mensen die niet eens geloven en buiten de kerk zijn. Die willen hun baby laten dopen want dat vinden ze zo mooi. Waarom weten ze niet maar er straalt zo iets plechtigs vanaf dat willen ze laten doen dat vinden ze geweldig. Traditie en sentiment heerst ook in de kerk.
Je hebt gelijk als je stelt dat er traditie en sentiment is omtrent de kinderdoop. En dat is een verdrietige zaak.
Een oude vriend van mij had zitting in de doopcommissie, jarenlang. Voor de commissie verschenen dan de jonge ouders die hun kind ten doop wilden houden.
Ooit wel opgegroeid in de kerk, maar bij het volwassen worden zagen ze dat niet meer en lieten hun plaats leeg. Zijn soms nog wel in de kerk getrouwd, maar daar bleef het verder bij. (waarschijnlijk ook voor het plaatje of traditie)
En dan is er een kindje geboren en gaat het kennelijk toch knagen.
En dan beloven ze aan de heren van de commissie dat ze trouw zullen blijven komen, om zo hun kindje er in voor te leven.
Maar dat voornemen blijft meestal bij voornemen.
Zo is de doop niet bedoeld. Wat mij betreft heb ik het zeker niet uit traditie en/of sentiment gedaan. Wij droegen onze baby als het ware op aan de Heere, wilt U Zelf in zijn/haar hartje werken zodat het tot Uw eer mag leven.
En onze kinderen zijn inmiddels wat ouder en er kwamen vragen. Dan mag je in alle eenvoudigheid vertellen dat de Heere van hen afweet, hij kent hen bij naam.
Met de doop belijdt je eigenlijk ook dat dit kind niet je eigendom is, maar slechts "geleend". Je zult het eens los moeten laten, aan het leven of aan de dood.
En zo mag het dan soms gaan van geslacht op geslacht.
benefietdiner schreef:Ik wil hier niemand kwetsen of beledigen, ook Chaya niet maar dat lees ook in haar antwoorden aan naamloos. Vooral als zij schrijft aan naamloos: ‘Een kind geboren uit gelovige ouders, is op het erf van het verbond geboren’. Wat betekent dat verbond ? Ik vat het samen: zo doen wij dat in onze kerk nu eenmaal, met de doop draag ik mijn kind op aan de Heere, opvoeding, traditie en gemoedsaandoeningen. Zij vind dat veel verder gaan dan besprenkelen met water. En dan de slot zin: Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.
Dat verbond betekent dat het kind geboren is uit gelovige ouders, maar dat is echter geen voorwaarde!
Mijn eigen man is niet geboren op dat erf, zijn voorvaderen hebben dat erf vrijwillig verlaten.
Dit betekende dus dat hij wel de geloofsdoop (volwassendoop) heeft ontvangen. Ook dat is indrukwekkend geweest.
Zoals ik tegen naamloos ook zei, ik dacht er vroeger ook zwart/witter over. M.i. kon het niet bestaan, maar ik denk dat dit wel zou kunnen onder bepaalde omstandigheden.
We moeten niet onnodig wachten met het dopen, staat er in het formulier, geen onwettig uitstel, maar er kunnen zeldzame omstandigheden zijn dat dit wel zo is.
Denk hierbij aan de gevluchte christenen, of een kindje dat direkt na de geboorte in een couveuse moet en langdurig in het ziekenhuis moet blijven.
Ook is het zo - ik weet niet of dit bij jullie allen bekend is - dat een ouder een kind niet ten doop kan houden als er geen belijdenis van het geloof is afgelegd.
Ik denk dat die noodzaak hiervan wel begrepen zal worden(?)