*Annet* schreef:tante-tortel schreef:*Annet* schreef:doe net als mijn schoonvader: ga met je handen voor je oren zitten als je kleinkinderen op bezoek zijn, loop gewoon weg of weet ik veel wat. Laat in elk geval zien dat je je er flink aan ergert. Als je dan een schoondochter als ik ben, hebt zie je me voorlopig niet meer.
en dan ben je verhuisd en na 2 weken hoor je dat je schoonvader de jongens zo mist...........
Nou ik heb eerlijk gezegd de minste hinder van onze kleinkinderen. Daar geniet ik van. Maar soms kunnen die grote zo zitten miesemouwen.
Snap je?
Ik zeg wel eens: jonges ga even op de gang zitten emmeren.
Dan moet mijn kleinzoon van vier erg lachen.
Hebben jouw kinderen een sleutel van je huis? Zo kunnen ze ook makkelijker binnenkomen vanzelf.
Misschien kun je ze zeggen dat ze beter aan elkaar het adres kunnen vragen, kunnen ze bij elkaar op visite gaan. Misschien snappen ze de hint. Zo niet kun je toch tegen ze zeggen wat je ervan vind? Wij als moderne jongeren vinden dat we alles tegen onze ouders moeten kunnen zeggen, dan moet het andersom toch ook kunnen?
Ik doe dat ook wel hoor. En het valt ook allemaal best mee, ik overdrijf graag. En ik denk meerdere met mij op dit forum.
Maar soms zijn ze me echt weleens te veel en heb ik er ook geen energie voor. Dan zeg ik het ook.
Maar dat vind ik best wel moeilijk omdat ik dan zie hoe teleurgesteld ze zijn.
Dus meestal kan het gewoon en als ze gaan zitten fitten dan zeg ik dat ze dat maar in hun eigen huis moeten gaan doen.
En ja, ze hebben een sleutel van ons huis, maar ze zullen altijd aanbellen. Dat doen wij trouwens ook bij hen. We zullen nooit zomaar hun huis in gaan als ze er niet zijn of als we op visite gaan. Dan bellen we aan.
Trouwens net terug van een week wintersport met het hele gezin, en we hebben het uitgehouden de hele week. Ben wel af en toe in de keuken gaan zitten lezen, en dan snapten ze dat ik even niets aan mijn hoofd wilde......
