Wat mag wel en niet op de zondag volgens JOU????

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
BJ
Moderator
Berichten: 1951
Lid geworden op: 29 okt 2002 11:25
Locatie: Delfzijl

Berichtdoor BJ » 29 okt 2002 12:18

Een goed artikel. Ik ben zelf ook lid van een CGK kerk. Ik vind het wel jammer dat in het artikel alleen predikanten uit het westen van het land aan het woord komen.

Bij ons ben ik de discussie nog nooit echt tegen gekomen. Uiteraard wordt er wel over gesproken. Ik ben het er helemaal mee eens dat er alleen werk wordt gedaan wat noodzakelijk is. Leden van mijn gemeente die een boerderij hebben zullen niet op zondag hun werk doen in de oogsttijd. Ondanks dat er dan misschien voor de volgende dag wel regen wordt voorspeld. Zou dat dan toch niet kunnen? De oogst kan daardoor verloren gaan.

En dan nog een ander punt. Doordat iedereen het erg druk heeft is het moeilijker om momenten te vinden voor Bijbelstudie en groeigroepen. In veel gemeenten worden, omdat het toch een vrije dag is, deze bijeenkomsten op de zondagavond geplant. Ik denk dat dat niet goed is. Zou het niet goed zijn om ook in de week ruimte te maken om dit soort bijeenkomsten te houden? De zondag is een rustdag, maar wordt zo vol geplant dat er van de bedoelde rust geen sprake meer is.

Gebruikersavatar
Klaas
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3348
Lid geworden op: 11 sep 2002 08:50

Berichtdoor Klaas » 29 okt 2002 15:37

Hoi Omega,

Ik hoop dat ik binnenkort tijd heb om inhoudelijk in te gaan op de vraag zondag of zaterdag als rustdag. Ik wil je er echter op wijzen dat zowel jij als ik iets hebben uit te leggen. Ik houd me niet aan het letterlijke sabbatsgebod maar dat doe jij ook niet. Wat dat betreft zitten we in hetzelfde schuitje. Onze invulling is echter anders. Ik zal dat proberen toe te lichten a.d.h.v. jouw bericht.

Jij: God beveelt ons de rustdag te heiligen en dus af te zonderen van alle andere dagen. Ik proef in dit antwoord dat je het daar niet mee eens bent.

Ik vraag me inderdaad of God ons beveelt een rustdag te houden zoals de Joden de sabbat moesten houden. In feite is dat een vraag naar de positie van de wet na Jezus' volbrachte werk. Heeft dat te maken met het feit dat de wet vervuld is? Misschien met het afgedaan hebben van de ceremoniële wet?
Dat zijn vragen die voor jou niet spelen. De wet is gewoon de wet en die dienen we te gehoorzamen. Dat betekent echter niet dat jij geen vragen te beantwoorden hebt. JUIST als je stelt dat de eis van de wet onveranderd is moet je een goede reden hebben om deze wet niet letterlijk te onderhouden.

Jij: Ik proef namelijk door de hele bijbel heen dat er een rustdag moet zijn zoals God ons die oplegt.

Ik zou het iets anders uitdrukken: ik proef door de hele bijbel heen dat het goed is voor de mens om een rustdag te houden. Dat nuanceverschil maakt dat we tot verschillende conclusies komen.

Jij: Daar wil ik later nog eens op terugkomen. Mijn tegenvraag: waarom hou je dan geen sabbatsrust op de zaterdag als je vindt dat dit wel in de bijbel staat?

Zoals gezegd zal ik daar nog inhoudelijk op ingaan. Realiseer je echter wel dat ook jij deze vraag moet beantwoorden!

Trouwens, het artikel dat HM aanhaalt laat in ieder geval zien dat ik niet de enige in mijn kerk ben die twijfels heeft bij het bestempelen van de zondag als vervanger van de sabbat.

Groet,
Klaas
the words are what you trusted
but the eyes have final say
now you still got the devil left to pay

Wilko
Mineur
Mineur
Berichten: 153
Lid geworden op: 13 sep 2002 16:04

Berichtdoor Wilko » 29 okt 2002 23:48

Vraag: Er staat nergens een goddelijk gebod voor de zondag als sabbatdag. De eerste christenen hielden ook de zaterdag als rustdag. Net als Messiasbelijdende joden. Waarom hebben we het gebod dan toch eigenlijk veranderd?

Antwoord: Moeten wij alleen dat doen dat ons uitdrukkelijk geboden wordt? Of ligt er ook de roeping de Schriften te onderzoeken en steeds weer antwoorden te formuleren op vragen en situaties die zich aan ons voordoen? Met deze gedachten in het achterhoofd wil ik op de vraag ingaan.
Staat er letterlijk een zondagsgebod in de bijbel? Nee. Net zo min als een opdracht tot de kinderdoop. Dat betekent dat er dan ook telkens weer discussies ontbranden over dergelijke onderwerpen. Toch heeft de zondag als rustdag oude papieren. Bijbelse papieren.
Zondag, de naam is van heidense oorsprong, is de dag naar de zon genoemd. Deze naam leende zich uitstekend om er een christelijke betekenis aan te verbinden. Op deze dag is Christus, de Zonne der gerechtigheid, opgestaan uit de donkere nacht van de dood en van het graf. Reeds in de bijbel lezen we van de viering van deze dag als zondag, rustdag = sabbat (Handelingen 20:7; 1 Korinthe 16:2; Openbaring 1:10).
De opstanding van Christus is zo alles bepalend voor de gelovigen dat de eerste dag van de week gewijd is als Zijn dag. De bijbel kent daarvoor de uitdrukking: dag des Heeren. Je zou het een ontwikkeling kunnen noemen in de bijbel zelf. Een voortgang in Gods handelen vanuit het Oude Testament in het Nieuwe Testament. Van de schaduw naar het licht, van de belofte naar de vervulling.
Ter vergelijking geef ik een voorbeeld in het Oude Testament. In Exodus 20 wordt de rustdag gefundeerd op het rusten van God in de schepping. Daarom zullen wij rusten op de zevende dag. In Deuteronomium 5 wordt erop gewezen hoe Israël een slaaf is geweest in Egypte en door Gods hand is uitgeleid. Daarom zullen zij dat gedenken en rusten.
Deze overwegingen lijken mij voldoende om ons op goede gronden aan te sluiten bij deze zeer oude christelijke traditie en op de rustdag op te zien naar Hem, Die opgestaan en opgevaren is, de grote Rustaanbrenger, Jezus Christus.

Wilko
Mineur
Mineur
Berichten: 153
Lid geworden op: 13 sep 2002 16:04

Berichtdoor Wilko » 29 okt 2002 23:57

Vraag: Waarom is de zondag de eerste dag van de week? God maakte toch eerst in zes dagen de aarde en rustte daarna (de zondag)? Vanwaar dan de zondag als eerste dag?


1. In het Oude Testament is de lijn duidelijk. Na in zes dagen hemel en aarde geschapen te hebben, rust God op de zevende dag en zet de zevende dag als rustdag in. Zie Genesis 2:2-3: "Als nu God op de zevende dag volbracht had Zijn werk, dat Hij gemaakt had, heeft Hij gerust op de zevende dag van al Zijn werk dat Hij gemaakt had. En God heeft de zevende dag gezegend en die geheiligd omdat Hij op dezelve gerust heeft van al Zijn werk". Hieruit kunnen we leren, dat God vanaf het allereerste begin van Zijn schepping ons Zijn rustdag heeft gegeven. In de Tien Geboden wordt dit opnieuw bevestigd en bekrachtigd: "Gedenkt de sabbatdag dat gij die heiligt. Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God, dan zult gij geen werk doen enz.". Oudtestamentisch is de orde dus: na zes dagen arbeid schenkt God ons de rustdag. De rustdag, de sabbat valt op de zevende dag, dat is op zaterdag.


2. Dat brengt bij de vraag: Waarom houden wij die oudtestamentische orde niet aan en vieren we de rustdag op de eerste dag van de week, namelijk de zondag? Dat gaat hierop terug, dat Jezus juist op die dag is opgestaan uit de dood. De eerste dag van de week is Jezus' overwinningsdag. De dag waarop Hij als de grote Overwinnaar over zonde, duivel en dood is opgestaan uit het graf. Tegelijk ook de dag waarop Hij Zich aan velen van Zijn discipelen heeft geopenbaard en hen deelgenoot heeft gemaakt van de vrucht van Zijn kruisdood en opstanding. Uit het Nieuwe Testament blijkt dat sindsdien de zondag als eerste dag van de week voor de christenen een heel bijzonder karakter heeft gehad. Precies een week na Pasen verschijnt Jezus opnieuw op de eerste dag van de week aan Zijn discipelkring nu in het bijzonder met het oog op Thomas (Joh. 20:26). In de Openbaring van Johannes krijgt de eerste dag van de week de prachtige naam: "De dag des Heeren" (Openb. 1:10). Ook uit Hand. 20:7 en 1 Kor. 16:2 blijkt dat deze dag voor de eerste christenen een bijzondere betekenis had. Een dag waarop men als gemeente samenkwam en het sacrament van het Heilig Avondmaal vierde.


3. Uiteraard betekent dat niet, dat men meteen de zaterdag als rustdag inwisselde voor de zondag. Dat is een langzaam proces geweest. Wel is duidelijk dat ook in de na-apostolische tijd de gemeente op de eerste dag van de week samenkwam. Een van de oudste christelijke geschriften is de "Leer der twaalf apostelen". Daarin wordt gesproken over het samenkomen van de gemeente op "de Dag des Heeren". Terwijl van de kerkvader Ignatius een brief bekend is uit ca. 110 na Christus, waarin hij schrijft dat de christenen "niet meer de sabbat vieren, maar hun leven richten naar de dag des Heeren waarop ook ons leven is opgebloeid door Hem en Zijn dood". Dat de zondag de officiële rustdag werd voor het Romeinse Rijk gaat terug op een decreet van keizer Constantijn. Eenmaal tot bekering gekomen vaardigde hij op 3 maart 321 een wet uit die het aan ambtelijke personen en aan stadsbewoners verbood om op zondag te werken. Sindsdien gold de zondag als de officiële rustdag. Een zegen en voorrecht die in onze tijd helaas meer en meer onder druk komen te staan (zie voor een veel bredere behandeling van deze vragen bijv. R. van Kooten, "Heiligt Mijn Naam en Mijn dag", Uitg. Den Hertog, 1998, blz. 76 v).


4. Tenslotte, er gaat van de verschuiving van de rustdag van zaterdag naar zondag ook een bepaalde prediking uit. Oudtestamentisch was de orde: eerst werken dan rusten. Al arbeidende was er het uitzien naar de rust van de zevende dag. En zo was er ook in geestelijk opzicht een uitzien naar de grote Rustaanbrenger Jezus Christus. Echter, als Hij gekomen is, alles volbracht heeft en eeuwige rust voor Zijn volk heeft verworven (vgl. Hebr. 4:9), dan mag er door Gods Kerk geleefd worden vanuit de rust. D.w.z.: vanuit Zijn volbrachte Middelaarswerk. God heeft de dingen zo geleid en geschikt dat dat nu ook in de viering van de rustdag wordt weerspiegeld. De rustdag valt niet meer op de laatste dag van de week, maar op de eerste. Als een prediking ervan dat de Kerk van Christus mag arbeiden en dienen vanuit de rust door Hem verworven en zo op haar wachtpost mag staan om eenmaal de "eeuwige rust" in te gaan (vgl. Hebr. 4). Vraag: mogen we door een waarachtig geloof met Christus verbonden persoonlijk deel hebben aan deze rust en daaruit leven?

Sterretje
Moderator
Berichten: 1461
Lid geworden op: 11 sep 2002 13:51

Berichtdoor Sterretje » 30 okt 2002 09:50

Ik ben student en ik heb een baan in de zorg (gezinsdsverv. tehuis psych. pat.) voor 30%.
Ook werk ik om de week van zondagmiddag 3 uur tot maandag morgen 9 uur.
Toen ik hier stage liep werkte ik ook zondags, nu nog steeds. Op de zaterdag en zondag hebben ze me juist nodig. Wel luister ik de kerkdienst met de bewoners mee. Ik vind voor mij zelf dit niet verkeerd.

En verder de zondag.. naar de kerk gaan, bezig zijn met God en Zijn woord, zei het alleen, met familie of met vrienden.
Studeren doe ik niet, ookal niet omdat je toch een dag in de week even alles moet kunnen laten liggen.

Ik ga 's middags vaak het bos in met een vriendin, praten, nadenken enz.

Eerst ging ik nog af en toe wel eens slapen tussen de middag, maar eigenlijk jammer van je tijd, want als je echt zo moe bent... dan zaterdags wat eerder naar bed. Die paar uur kun je ook ergens anders voor gebruiken.
Time flies when you have none!


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 64 gasten