Hoe vertel je je ouders dat je wilt gaan trouwen?

[Galateia]

Ik was net 19 toen mijn man en ik trouwden, hij was 21. Ik was 18 toen wij ons verloofden, na 6 maanden verkering. Hij vroeg mijn vader om mijn hand en mijn vader zag dat het goed zat en had geen bezwaren. En nu zijn we al ruim 5 jaar zeer gelukkig getrouwd. Ik ben dolblij dat ik zo jong ben getrouwd en dat we, zo de Heere het geeft, lang van elkaar mogen genieten. Dus Dine, als jij denkt dat het een goede beslissing is, dan moet je er voor gaan!

Zo jong waren mijn man en ik ook. Joh, het is juist hartstikke gaaf om samen dat echte volwassen worden mee te maken. Dat klinkt een beetje gek, want natuurlijk waren we al volwassen enzo, maar ik bedoel meer het samen ontdekken wat het is om voor jezelf te zorgen. Man, wat een lol hadden wij die eerste jaren om de meest stomme dingen.

Trouwens: nu nog steeds!

[LauraC]

Ik was net 19 toen mijn man en ik trouwden, hij was 21. Ik was 18 toen wij ons verloofden, na 6 maanden verkering. Hij vroeg mijn vader om mijn hand en mijn vader zag dat het goed zat en had geen bezwaren. En nu zijn we al ruim 5 jaar zeer gelukkig getrouwd. Ik ben dolblij dat ik zo jong ben getrouwd en dat we, zo de Heere het geeft, lang van elkaar mogen genieten. Dus Dine, als jij denkt dat het een goede beslissing is, dan moet je er voor gaan!

Zo jong waren mijn man en ik ook. Joh, het is juist hartstikke gaaf om samen dat echte volwassen worden mee te maken. Dat klinkt een beetje gek, want natuurlijk waren we al volwassen enzo, maar ik bedoel meer het samen ontdekken wat het is om voor jezelf te zorgen. Man, wat een lol hadden wij die eerste jaren om de meest stomme dingen.

Trouwens: nu nog steeds!

Precies! En als wij om ons heen kijken naar die ingedutte oudjes van 30 die net getrouwd zijn en helemaal geen lol hebben, dan weet ik weer dat ik een goede keuze heb gemaakt!

[Dine]

Ik was net 19 toen mijn man en ik trouwden, hij was 21. Ik was 18 toen wij ons verloofden, na 6 maanden verkering. Hij vroeg mijn vader om mijn hand en mijn vader zag dat het goed zat en had geen bezwaren. En nu zijn we al ruim 5 jaar zeer gelukkig getrouwd. Ik ben dolblij dat ik zo jong ben getrouwd en dat we, zo de Heere het geeft, lang van elkaar mogen genieten. Dus Dine, als jij denkt dat het een goede beslissing is, dan moet je er voor gaan!

Zo jong waren mijn man en ik ook. Joh, het is juist hartstikke gaaf om samen dat echte volwassen worden mee te maken. Dat klinkt een beetje gek, want natuurlijk waren we al volwassen enzo, maar ik bedoel meer het samen ontdekken wat het is om voor jezelf te zorgen. Man, wat een lol hadden wij die eerste jaren om de meest stomme dingen.

Trouwens: nu nog steeds!

Precies! En als wij om ons heen kijken naar die ingedutte oudjes van 30 die net getrouwd zijn en helemaal geen lol hebben, dan weet ik weer dat ik een goede keuze heb gemaakt!

Tlijkt me geweldig

[Mortlach]

Sorry als het zo bot overkwam, dat was niet de bedoeling.

Gelukkig.

Ik weet ook heus wel dat er goede redenen zijn, maar helaas leef ik niet in een schijnwereld ofzo, en zie ik ook zeker teveel om me heen dat mensen scheiden om in mijn ogen redenen die niet zouden moeten. Mensen geven mijns inziens absoluut te snel op.

Dat kan je volgens mij alleen maar zeggen als je daadwerkelijk weet wat zich allemaal tussen die mensen heeft afgespeeld. Als je precies weet hoeveel (of hoe weinig) moeite die mensen gedaan hebben om de relatie te laten slagen.

Zeker als je samenwonen gelijk trekt met getrouwd zijn. Hoeveel stellen van mijn leeftijd wonen niet allang samen (raar trouwens, dat vindt iedereen normaal, maar trouwen als je 21 bent, ho maar!), en gaan dan weer uit elkaar? Om redenen als: we vinden elkaar niet meer zo aantrekkelijk.

Nee hehe, denk je echt dat je na 5 jaar nog elke dag stapelverliefd bent? Misschien moeten we met zijn allen eens wat meer duiken in een relatie, voor we gaan samenwonen of trouwen. Want het zal ook heus niet altijd leuk blijven. Maar is dat dan een reden om uit elkaar te gaan?

Mijn ex-vriendin en ik zijn na 6 jaar samenwonen uit elkaar gegaan, na bergen verzet te hebben om de relatie wél te laten lukken. We hielden nog wel van elkaar, maar we konden elkaar niet meer gelukkig maken, en dat zou met de tijd niet veranderen. Ondanks dat we van elkaar hielden besloten we uit elkaar te gaan voordat we elkaar daadwerkelijk ongelukkig zouden maken.

Waren we getrouwd geweest, dan had dat weinig toegevoegd, ja, waarschijnlijk wat meer ellende.

In mijn werk kom ik teveel gebroken kinderen tegen, waar ouders van gescheiden zijn, om dit soort redenen, die er aan onderdoor gaan. En dan gaat het niet eens om kleine kinderen, maar op pubers, die jaren later nog met de problemen ervan rondlopen. Dat is niet zomaar niets! En eerlijk waar, in 7 van de 10 gevallen gaat die scheiding echt niet om mishandeling o.i.d.

Ik vraag me af wanneer een kind beter af is; met gescheiden ouders of met ouders die tegen hun zin in bij elkaar blijven.

[Funlover]

Dine! Gaaf dat je zo zeker bent dat je trouwen wilt....! Trouwen is een mooie stap om samen verder te gaan.
Ik heb zelf ook niets tegen 'jonge' huwelijken. Gezellig, leuk en kan ontzettend mooi zijn. Als ik naar Galateia en LauraC kijk dan geniet ik er ook van, en naar de stellen in mijn omgeving.

Het enige nadeel aan jou beslissing vind ik dat je nog maar in je 1e jaar zit. Dat vind ik toch wel wat heftig.
Je moet nog best lang studeren. Geniet gewoon van het studentenleven. En getrouwd zijn en een studie volgen vraagt echt veeel energie. En je huis schoonmaken en studeren, stage lopen, college's volgen. Je studie zal ook best veel 's avonds van je vragen en dan zou je man het ook leuk vinden om wat met hem te doen....en aandacht te krijgen.

Waarom zou je niet nog even wachten tot je niet meer zolang hoeft te studeren....of al werkt (dat dat heel lang is, geef ik toe)?
Ik snap je verlangen wel, maar als je nog geen 6 jaar verkering hebt zou ik proberen nog even te wachten. Heb in m'n omgeving studerende getrouwde gezien, bij sommige gaat het goed, maar sommige valt het zo vies tegen.
En getrouwd zijn kan je nog hopelijk een heel leven lang.
(Student zijn ook wel, maar dat gebeurt meestal niet...!)

Daarentegen snap ik dus de bezorgdheid van je ouders wel, zij willen ook het beste voor je...! Maar ik snap voor jou ook dat het niet leuk is. Sterkte ermee.

[ChupaChups]

Ik was net 19 toen mijn man en ik trouwden, hij was 21. Ik was 18 toen wij ons verloofden, na 6 maanden verkering. Hij vroeg mijn vader om mijn hand en mijn vader zag dat het goed zat en had geen bezwaren. En nu zijn we al ruim 5 jaar zeer gelukkig getrouwd. Ik ben dolblij dat ik zo jong ben getrouwd en dat we, zo de Heere het geeft, lang van elkaar mogen genieten. Dus Dine, als jij denkt dat het een goede beslissing is, dan moet je er voor gaan!

Zo jong waren mijn man en ik ook. Joh, het is juist hartstikke gaaf om samen dat echte volwassen worden mee te maken. Dat klinkt een beetje gek, want natuurlijk waren we al volwassen enzo, maar ik bedoel meer het samen ontdekken wat het is om voor jezelf te zorgen. Man, wat een lol hadden wij die eerste jaren om de meest stomme dingen.

Trouwens: nu nog steeds!

Precies! En als wij om ons heen kijken naar die ingedutte oudjes van 30 die net getrouwd zijn en helemaal geen lol hebben, dan weet ik weer dat ik een goede keuze heb gemaakt!

Ho ho ho! Dertig, ingedut en geen lol hebben?

Ik moet me toch even verdedigen hoor
Wij waren dus rond de 30 toen we trouwden en ik heb het echt altijd zo gewild!
Mijn man ook trouwens.
Persoonlijk was het voor mij precies op tijd. We zijn ook best snel getrouwd. Vanaf dag 1 waren we er zeker van!
En nog steeds heel happy
Wij springen ook in het rond enzo zijn ook nog steeds gek. (verandert trouwens niet als je ouder wordt, dat dacht ik 'vroeger' altijd, dat je dan ouwelijk wordt)
Maarja wij zeggen wel eens: wij liepen wrs gewoon wat achter...laatbloeiers zeg maar. Mensen schatten ons ook veel jonger meestal.

Dus wat ik zeggen wil: het is zo persoonlijk.
Ik ken er ook die op hun 19e er helemaal klaar voor zijn, maar die zijn dan al heel volwassen.
Dat was ik absoluut niet, ik wilde voor mijn 25e eigenlijk geen relatie (al was ik vaak genoeg verliefd)
Ik vind het zelf nog steeds heerlijk dat ik zo lang vrijgezel geweest ben met alles er op en er aan. Had het niet willen missen, klinkt misschien wel vreemd voor sommigen.

Maar wat Laura zegt zit ook wat in: Je hebt nog meer tijd samen!!
Dus ik hoop dat wij 100 worden
Ik kan me voorstellen dat heel jong trouwen ook wel heel byzonder is, maar moet je gewoon een type voor zijn.

[Dine]

@Funlover, ik ben nu 19, als we gaan trouwen 20 en dan zit ik halverwege het 2e jaar van mn studie En ik doe een opleiding in deeltijd, die ook mega veel getrouwde mensen volgen, dus dat moet te doen zijn

[kirsten]

Dan ben ik wel heel benieuwd of wij een ingedutte relatie hebben of niet. Mijn vriend is 28 als we gaan trouwen en ik 19. Misschien een combi?

[Galateia]

Het enige nadeel aan jou beslissing vind ik dat je nog maar in je 1e jaar zit. Dat vind ik toch wel wat heftig.
Je moet nog best lang studeren. Geniet gewoon van het studentenleven. En getrouwd zijn en een studie volgen vraagt echt veeel energie. En je huis schoonmaken en studeren, stage lopen, college's volgen. Je studie zal ook best veel 's avonds van je vragen en dan zou je man het ook leuk vinden om wat met hem te doen....en aandacht te krijgen.

Ik trouwde in het eerste jaar van mijn studie en ik ben nu gewoon afgestudeerd aan de universiteit. Ik heb wel wat langer over mijn studie gedaan, maar dat komt omdat ik perse wilde werken, huis kopen, etc. En ook dat heeft heel wat opgebracht... want nu hebben we geld zat om onze droom waar te maken: kindjes adopteren

En hoe dat ging in onze relatie? Mijn man WIST dondersgoed, dat ik mijn studie af zou maken en heeft er NOOIT een probleem van gemaakt. Hij heeft zoveel lieve dingen voor me gedaan. Hij maakte alles schoon, kookte eten voor me, zodat we dan aan het einde van de avond nog even samen-tijd hadden. Hij heeft me ook altijd gestimuleerd om mijn studie af te maken en hij was echt zo ontzettend trots toen ik mijn bul kreeg. En alle keren, dat hij mijn boeken in Leiden ging halen, zodat ik door kon werken... man, man, man, wat een lieverd!

Het hoeft echt geen probleem te zijn. Je moet alleen voorbereid zijn op een situatie die niet lijkt op die van je oudere, afgestudeerde zus, ofzo. Maar moet dat dan perse? Nu werk ik bijna fulltime en nou, ik vond het leuker om te studeren...

Heb ik niet genoten van mijn studententijd? Nou, ik dacht het wel! Wie bepaalt wat 'genieten van je studententijd' inhoudt? Studentenverenigingen? Geen idee. Nooit behoefte aan gehad. Ik heb altijd veel vrienden gehad, dus mijn sociale leven was prima zo. Ik vond studeren heerlijk en heb er fantastische vrienden en vriendinnen aan overgehouden.

Waarom zou je niet nog even wachten tot je niet meer zolang hoeft te studeren....of al werkt (dat dat heel lang is, geef ik toe)?
Ik snap je verlangen wel, maar als je nog geen 6 jaar verkering hebt zou ik proberen nog even te wachten. Heb in m'n omgeving studerende getrouwde gezien, bij sommige gaat het goed, maar sommige valt het zo vies tegen.

6 jaar?!?!?! Waarom die 'grens' van 6 jaar? Ik ben na 1 jaar en 5 maanden getrouwd en hier op refoweb zijn nog veel meer stellen die zo snel in het huwelijksbootje gestapt zijn! Het was een heerlijke sprong in het diepe, maar dat was prima, want over je liefde hoef je toch niet na te denken? Ik vind zelf dat relaties zo vaak gerationaliseerd worden. Deed ik ook voordat ik een relatie kreeg (mijn man is mijn eerste vriendje). Had er zoveel gedachten over. Tot ik zijn ogen zag... en ik alles maar gewoon op mijn gevoel deed!

[Evelien]

Ik was net 19 toen mijn man en ik trouwden, hij was 21. Ik was 18 toen wij ons verloofden, na 6 maanden verkering. Hij vroeg mijn vader om mijn hand en mijn vader zag dat het goed zat en had geen bezwaren. En nu zijn we al ruim 5 jaar zeer gelukkig getrouwd. Ik ben dolblij dat ik zo jong ben getrouwd en dat we, zo de Heere het geeft, lang van elkaar mogen genieten. Dus Dine, als jij denkt dat het een goede beslissing is, dan moet je er voor gaan!

Zo jong waren mijn man en ik ook. Joh, het is juist hartstikke gaaf om samen dat echte volwassen worden mee te maken. Dat klinkt een beetje gek, want natuurlijk waren we al volwassen enzo, maar ik bedoel meer het samen ontdekken wat het is om voor jezelf te zorgen. Man, wat een lol hadden wij die eerste jaren om de meest stomme dingen.

Trouwens: nu nog steeds!

Precies! En als wij om ons heen kijken naar die ingedutte oudjes van 30 die net getrouwd zijn en helemaal geen lol hebben, dan weet ik weer dat ik een goede keuze heb gemaakt!

hmmm toch maar eens goed in m'n vriend z'n paspoort kijken of hij daadwerkelijk 31 is. Ingedut? nee dat is hij absoluut NIET!!!

dus.

[Funlover]

Ik zeg niet dat er een grens van 6 jaar is.
Pff moet er zelf niet aandenken.
Daarom heb ik zelf bewust de boot nog even afgehouden omdat ik wel de mogelijkheid wil hebben om redelijk 'snel' te trouwen.

Maar waarom trouwen als je 19 ben en nog een lange studieweg voor je hebt en je nog niet zo heeel lang verkering hebt.
Ik kan me voorstellen dat je wilt trouwen als je al 6 jaar verkering hebt dan ben je er idd wel een keer aan toe waarschijnlijk.
Zo bedoelde ik.
Ik vind 6 jaar gruwelijk lang. Pff.

Heb respect voor jou keuze maar je vriend/man werkte duidelijk al, dan is de situatie zo wie zo ook wel wat anders lijkt me....
En idd ik gaf al aan: Het kan zeker, ken ook veel studenten die gaan trouwen. Mij lijkt het niet het relaxte, maar goed dat ben ik

[Daatje123]

Tja, er zijn mensen van 22 die al ingedut zijn, er zijn ook mensen van 34 die nog lekker blij rondspringen. Wat zegt leefdtijd nu zonder naar de persoon te kijken??

[Evelien]

precies.

Mijn vader van 58 springt soms nog lekker rond met z'n kleinkinderen. Heerlijk.

[Galateia]

Maar waarom trouwen als je 19 ben en nog een lange studieweg voor je hebt en je nog niet zo heeel lang verkering hebt.

Omdat je graag samen wilt zijn met degene van wie je zoveel houdt

[Anne 80]

Ik was net 19 toen mijn man en ik trouwden, hij was 21. Ik was 18 toen wij ons verloofden, na 6 maanden verkering. Hij vroeg mijn vader om mijn hand en mijn vader zag dat het goed zat en had geen bezwaren. En nu zijn we al ruim 5 jaar zeer gelukkig getrouwd. Ik ben dolblij dat ik zo jong ben getrouwd en dat we, zo de Heere het geeft, lang van elkaar mogen genieten. Dus Dine, als jij denkt dat het een goede beslissing is, dan moet je er voor gaan!

Zo jong waren mijn man en ik ook. Joh, het is juist hartstikke gaaf om samen dat echte volwassen worden mee te maken. Dat klinkt een beetje gek, want natuurlijk waren we al volwassen enzo, maar ik bedoel meer het samen ontdekken wat het is om voor jezelf te zorgen. Man, wat een lol hadden wij die eerste jaren om de meest stomme dingen.

Trouwens: nu nog steeds!

Precies! En als wij om ons heen kijken naar die ingedutte oudjes van 30 die net getrouwd zijn en helemaal geen lol hebben, dan weet ik weer dat ik een goede keuze heb gemaakt!

hmmm toch maar eens goed in m'n vriend z'n paspoort kijken of hij daadwerkelijk 31 is. Ingedut? nee dat is hij absoluut NIET!!!

dus.

Tja, oudjes van 30? Zal mijn man niet leuk inden om te horen! Is alles, behalve ingedut!