Berichtdoor meboy » 26 mei 2007 22:55
Een poging om de gemoedsbezwaarden en de vrijdenkers tot elkaar te brengen..
Het is een poosje stil geweest in dit topic. Schijnbaar is alles al gezegd. Alle gezichtspunten zijn ingenomen alle conclusies zijn getrokken. Toch is het spel nog niet uitgespeeld, we hebben elkaar nog niet gevonden in wat Christus voor ons betekend.
We hebben elkaar nog niet uitgelegd hoe we zijn waarden in ons leven proberen toe te passen. We hebben elkaar nog niet vastgepakt op thema’s die we allebei herkennen en onderschrijven, ongeacht ons (definitieve) standpunt.
Volgens mij kan dat. Hieronder een poging daartoe. Vooraf wil ik alle leden van het regenboogforum bedanken voor hun aandeel in de materie.
De kern van het Christendom heeft altijd te maken met Christus. Zijn persoon komt openbaar in de Bijbel. Dat gebeurt op verschillende manieren. Er zijn rituelen en schaduwen die zelf de kern niet zijn maar wel heen wijzen naar de kern.
De Bijbel maakt aan de hand van een groot aantal thema’s duidelijk wat vanuit Christus komt en wat niet. Er zijn simpele lijnen te trekken vanuit de Bijbel naar praktisch dagelijks leven. Zo’n leven is de kern zelf niet. Het is geen volmaakt leven. Wel een dankbaar en heen wijzend leven dat vanuit de Geest van Christus gevoed wordt.
Met enig speurwerk is het mogelijk om die waarden op een rijtje te zetten. Erg waardevol voor jouw en mijn positie ten opzichte van God is dat overigens niet. Het vervullen en erkennen van die waarden brengt geen enkel voordeel met zich mee ten opzichte van mijn of jouw positie ten opzichte van God. Je wordt er geen beter mens mee. Je kunt er wel mee laten zien welke invloed Christus op jouw leven heeft. Het zijn mijlpaaltjes van herkenning. Het zouden mijlpaaltjes van erkenning moeten zijn. Op het moment dat je die mijlpaaltjes bij elkaar ziet dan moet dat verbinden.
Die mijlpaaltjes van herkenning en erkenning staan los van jouw en mijn identiteit. Ze staan los van ras, geslacht, maatschappelijke positie etc. (Galaten 3 vers 27 en 28 Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan. Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Christus Jezus).
Waar ik het over wil hebben is niet en wet van meden en perzen. Geen afkruislijstje waarlangs we elkaar kunnen afrekenen op eeuwig wel of eeuwig wee. Op goede beslissingen of foute beslissingen. Waar ik het over wil hebben is de herkenning en grondvesting in Christus die te zien is in onze relaties.
Dat is een Bijbelse opdracht. Ik ga dat aantonen (Galaten 5 vers 15 tot 25 Maar indien gij elkander bijt en vereet, ziet toe, dat gij van elkander niet verteerd wordt. En ik zeg: Wandelt door den Geest en volbrengt de begeerlijkheden des vleses niet. Want het vlees begeert tegen den Geest, en de Geest tegen het vlees; en deze staan tegen elkander, alzo dat gij niet doet, hetgeen gij wildet. Maar indien gij door den Geest geleid wordt, zo zijt gij niet onder de wet. De werken des vleses nu zijn openbaar; welke zijn overspel, hoererij, onreinigheid, ontuchtigheid, Afgoderij, venijngeving, vijandschappen, twisten, afgunstigheden, toorn, gekijf, tweedracht, ketterijen, Nijd, moord, dronkenschappen, brasserijen, en dergelijke; van dewelke ik u te voren zeg, gelijk ik ook te voren gezegd heb, dat die zulke dingen doen, het Koninkrijk Gods niet zullen beerven.
Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.
Tegen de zodanigen is de wet niet. Maar die van Christus zijn, hebben het vlees gekruist met de bewegingen en begeerlijkheden. Indien wij door den Geest leven, zo laat ons ook door den Geest wandelen.
Laat ons niet zijn zoekers van ijdele eer, elkander tergende, elkander benijdende.)
In een christelijke relatie zitten een aantal thema’s die voortvloeien uit geestelijk leven:
Liefde & zorg
1 KOR 13
Liefde is topprioriteit, in het engels staat er het woord charity, dit is een aanwijzing dat er sprake is van liefde & zorg, de zorgvolle liefde of de liefdevolle zorg. Een gebrek aan liefdevolle zorg kan niet weggepoetst worden met een overdosis aan kennis&inspiratie.
Die liefde is zelfopofferend en zoekt het heil van de ander. Dat is een aanwijzing om die liefdevolle zorg met meerde mensen te delen. Ook zie je hier bevestigt dat de liefde de inspiratiebron is waaruit al het andere voortvloeit.
Prediker 4: 7 tot 12
Hier wordt een zeer nauwe intensieve zorgband beschreven tussen twee personen. Die zorgband blijkt zelfs uit spreken over “warmte” en “tezamen liggen” en “oprichten”. Zelfs praktische zorg wordt niet overgeslagen: ze hebben een goede beloning van hun arbeid. Het bespaart geld en tijd.
Filipenzen 2: 3-7
Het is goed om op het belang van de ander, ook buiten die specifieke zorgband te letten, dienstbaarheid is een term die in combinatie met zorg vaak terug keert. Je in dienst stellen van de minderbedeelden is een terugkerend thema.
Gen.1:26-28
Naast zorg voor de ander(en) is zorg voor de omgeving, de schepping belangrijk. Tegenwoordig is milieuvriendelijk leven vooral een kwestie van zo min mogelijk verspillen van grondstoffen. Veel zoden zal het niet aan de dijk zetten; maar het valt niet te ontkennen dat samenwonen een efficiëntere manier is om met het milieu om te gaan dan alleen blijven
Kennis & Inspiratie
Spreuken 9:10 en 11
Kennis en inspiratie hangen nauw met elkaar samen. “De wetenschap der heiligen is verstand”. Het zou mooi zijn Als je in een relatie geïnspireerd wordt door God. Dat is een aanwijzing om in ieder geval een christelijke partner te zoeken.”De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid”. kwaliteit van kennis resulteert in kwaliteit van tijd & aandacht.
De rest van de spreuken spreken vaak over wijsheid en de Opperste Wijsheid. Inspiratie is datgene wat je tot onderzoeken aanzet. De spreuken brief maar ook prediker geeft je veel inzicht in de gebieden die het investeren waard zijn; ook in een relatie. Het is zo’n stortvloed aan informatie dat je het echt zelf moet lezen. De algemene tendens is dit:
Wijsheid doet altijd twee dingen: het verbindt aan de goede God en het verbind aan de goede mensen (in de zin van betrouwbaar, niet zot). Andersom is ook waar: als je jezelf bindt aan de goede God dan levert dat wijsheid op, het binden aan de goede mensen levert ook wijsheid op al is die wijsheid beperkter dan die van God. Het doel in die wijsheid zal i.i.g. zuiver zijn. Bij de juiste liefde & zorg horen de juiste God en de juiste mensen die de juiste kennis & inspiratie verschaffen.
1 kor 1 vanaf vs 19
Wijsheid is geen betrouwbare raadgever. De wijsheid van mensen is beperkt. Toch is de wijsheid die naar God leidt, betrouwbare wijsheid.
Tijd & Aandacht
Prediker 3
Tijd is een dimensie om "het goede" in te doen, en in "het goede" te delen. Het goede doen en delen is vaak tijd investeren in je naaste. Tijd hebben of tijd maken, om de dingen te doen, die dienen tot het heil van de ander, is iets positiefs. Doe de goede dingen & doe de goede dingen goed.
De liefde zal uitmonden in zorg die qua tijd en aandacht het heil van je naaste zoekt. Zonder dat dit als een onoverkomelijke last ervaren wordt
Prediker 8:5-6
Opvallend is ook dat kennis & inspiratie samenhangen met tijd & aandacht: het hart eens wijzen zal tijd en wijze weten. Want een ieder voornemen heeft tijd en wijze.
Seks & Trouw
Tja, daar hebben we het zo vaak over gehad, dat mag iedereen lekker zelf uitzoeken hahaha
Op al deze thema’s, behalve de laatste, moeten we elkaar kunnen vinden. Het Christelijke oog moet openstaan voor die signalen. Zodra we die thema’s herkennen bij elkaar dan hoort het te bruisen en borrelen.
Vaak heb ik gehamerd op het feit dat we die thema’s met gebrek uit voeren. Allemaal stuk voor stuk of we man, vrouw, jood, griek, arm of rijk zijn. Die mening heb ik nog steeds. Maar daar moet het niet bij blijven. Zodra ik de fouten van mijn naaste herken en slechts daar oog voor heb dan is dat “vleselijk leven”. Er is geen oog voor de levende werking van de Geest die zich openbaart.
De boodschap die ik hiermee wil overdragen is deze: ik herken die thema’s bij mijn hetero naaste. En daar word ik blij van! Het is mooi om alle zegeningen te zien die er ondanks de zonde nog zijn. Het zijn paradijsbloemen die het waard zijn om geplukt te worden. Wat ik van jullie verlang is dat je erkent dat die paradijsbloemen niet exclusief zijn voor de jood, de griek, de man, de vrouw, de hetero, de homo. Niet de vorm maar de inhoud is bepalend voor de erkenning van leven. Waar mensen investeren in liefde, zorg, tijd, aandacht, kennis en inspiratie voor elkaar daar is zegen. Niet vanwege de kwaliteit, niet vanwege de vorm, maar vanwege de Bron.
De goede lezer ziet dat ik bewust seks en trouw buiten dit rijtje laat. Onze discussies gaan voor het merendeel over die aspecten. Maar ongeacht de kwalificaties die je aan die twee aspecten geeft is het de plicht van iedere Christen om ook, of misschien wel juíst, oog te hebben voor al die andere thema’s.
Ik schrijf bewust mild en met open vizier. Toch weet ik dat ik wat mag eisen: Erkenning van geestelijk leven in thema’s die in een homorelatie voorkomen. Ik heb plichten, en die wíl ik ook. Maar wie kan naast me komen lopen in de verwondering dat ik vanuit Christus ook rechten heb op de andere delen van het Christelijke lichaam? Zijn er niet delen tot eer en tot oneer? Ook wij zijn even noodzakelijk met onze geestelijke gaven/thema’s. Ook wij horen niet verstoten te worden maar herkend en erkend als lidmaten aangezien we kunnen wijzen op de thema’s die horen bij Christus.
Vanuit die houding moeten mede Christenen aansluiting kunnen vinden bij mijn relatie zoals ik aansluiting hoor te vinden bij de invulling van anderen. Hetzij dat ze alleen blijven. Hetzij dat ze in een heterorelatie functioneren etc. etc.
De kracht zit hem in de Bron, ondanks de beperkte uitvoering, ondanks alle misstappen en kunstgrepen. En die bron vloeit, die houd zich niet bezig met identiteitsvraagstukken. Een beetje lang verhaal. Toch hoop ik een klein bruggetje te hebben geslagen.
