meribel schreef:@Duschka,
"upap'. Zegt me niets,
Ik heb een tijdje nagedacht of ik dit zou posten, maar begrijp dat ik het met de beste intenties schrijf
Consequent zijn in niet laten huilen: dat is toch niet consequent? Dat is consequent in iemand zijn zin telkens geven lijkt me..
Huilen is overigens ook erg natuurlijk

en niet perse iets slechts vind ik. Je kan een kind uiteindelijk toch niet behoeden voor verdriet in zijn leven ook al wil iedereen dat het allerliefste,
Ik begrijp je wel hoor, maar idd wij hebben er een iets andere visie op, en dus een andere wijze om er mee om te gaan

.
Up & Ap staat voor Unconditional parenting en Attachment parenting.
En consequent niet laten huilen is niet hetzelfde als haar overal haar zin in geven...
Sommige dingen mag ze niet, dan wordt ze misschien boos (meestal niet, dat scheelt), maar daar is ook ruimte voor en dan proberen we het met afleiding o.i.d. op te lossen. De grenzen kent ze evengoed wel.
Maar laten huilen(bijvoorbeeld) voelt voor ons niet goed. Ze is nog klein, kan zich nog niet goed uiten en huilt (o.i.d.) als er iets is en heeft volgens ons dan troost, warmte en veiligheid nodig. Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik wellicht makkelijk praten heb, ons kind huilt alleen als er echt iets. (ziekte, pijn, angst, etc.)
Als ze boos is, laat ze zich op de grond vallen (en dat heeft niets met huilen te maken haha)
Moedermelk is juist heel licht verteerbaar en staat het vaste voedsel helemaal niet in de weg. Dat merk ik nu ook, want ze eet (nu wel koemelkvrij zijn) ineens goed, maar drinkt nog net zoveel. Ik kan veel argumenten aandragen, maar op de site van bv.com zijn er velen te lezen en hier is moedermelk idd niet alleen drinken of eten, maar ook warmte, troost, genegenheid, rust, veiligheid etc. en voor ons is dat belangrijk.
Ik ga veel om met moeders die dezelfde opvoedingsstijl (alleen in mijn ogen een stukje rigoreuzer en consequenter) hebben als wij, kindjes van deze leeftijd komen gemiddeld genomen nog vaak om voeding (als er op verzoek gevoed wordt) en slapen dus nog niet door, maar dat komt allemaal vanzelf, want uiteindelijk raken ze allemaal van de borst af en slapen ze allemaal zelfstandig, alleen dus in een ander tempo en via een andere "methode".
Dat is het punt dus ook niet, (voor ons althans), voor mij is de wanhoop echt een beetje, dat we voortdurend met andere problematiek te kampen hebben. Reflux, hooggevoeligheid, koemelkallergie, bang in 't donker....
En het feit dat ze gewoon een heel slechte slaper is, maakt dat ik er soms heel erg van baal, maar goed, ik ben en was dat ook en ik kreeg flesvoeding en werd niet in slaap gevoed etc. (maar dat hielp dus ook niet, want tot op de dag van vandaag een slechte slaper) en als ik mijn moeder zo hoor, was zij bij tijden ook wanhopig, laat slapen, veel wakker, vroeg wakker, geen middagslaap etc. maar ze kreeg 't probleem dus niet opgelost.
Ik voel mij overigens niet zo vlot aangevallen hoor

, in mijn familie en schoonfamilie zijn we wel een beetje "bijzonder", dus ik ben wel iets gewend aan opmerkingen

en zolang het niet hatelijk bedoeld is, mag dat natuurlijk ook.
Ik vind het ook lastig om precies uit te leggen waarom we het doen, zoals we 't doen, maar goed, beter dan dit, kan ik 't ook even niet

. Ik denk dat je er zelf een beetje zo in moet staan, om dit te herkennen.
@liefie
Fijn dat het goed gaat met Jet en sterkte met de prikjes!
Doe wat je wilt, gekletst wordt er toch...