hoeveel kinderen??

[Lalage]

Je hoeft niet zo negatief te doen. Weet je wel hoe duur studerende kinderen zijn? Dat kost je zo 5000 euro per jaar per kind.

Huh? Mijn ouders hebben alleen m'n eten betaald tot ik in het vierde jaar van mijn studie op mezelf ging wonen. De studiekosten heb ik allemaal uit eigen zak (met een beetje hulp van de IBG) betaald. Dan heb je wel een studieschuld ja, maar dat is niet zo erg.

Verder voor o.a. tante-tortel: ik zie ons appartement wel als een groot geschenk van God, maar daar past met veel moeite misschien 1 kind in, dat dan een piepklein slaapkamertje heeft. Jij zegt van laat die kinderen maar komen en dan zorgt God wel voor je, dat vind ik best wel naief. Je moet ook naar de feiten kijken. Een kind kost veel energie en als je als echtpaar allebei al moeite hebt om vier dagen je werk goed te doen dan heb je die energie gewoon niet. Ik moet er wel bij zeggen dat dit niet DE redenen zijn voor ons om geen kinderen te willen, want als we het allebei heel graag wilden dan zouden we natuurlijk allemaal dingen verzinnen om het toch mogelijk te maken. Maar wij hebben die wens niet zo erg, gelukkig maar, dan hebben we dat dilemma ook niet!

[tante-tortel]

misschien is zelfstandig maken hier ook een synoniem van 'loslaten'..

En dat ga je dan van te voren al bepalen?
Met 18 is de leeftijd om zelfstandig te worden?
Of maak je er vanaf dat ze geboren worden zelfstandige kinderen van?
Waarbij het niet uitmaakt of ze al dan niet het huis uit gaan om zgn. zelfstandig te worden.
Want daar heeft het naar mijn idee niets mee te maken.
Onze kinderen zijn zelfstandige kinderen geworden zonder dat ze met 18 jaar gedwongen werden om maar ergens buitenshuis te gaan studeren.

Maar trouwens wie zegt dat je kinderen krijgt die dat kunnen? Studeren?
Of zelfstandig worden? Je wilt kinderen als jij het wilt, en dan ook nog zoals jij het wilt.
Je maakt van te voren al een berekening: dan kinderen en dan weer weg, dan ben ik dan weer vrij. Dan kan ik .....
De mens wikt en God beschikt is wel zo gelukkig eigenlijk!

Verder vind ik het juist jammer dat er zoveel Christen vrouwen vinden dat ze eerst aan een carriëre moeten werken voor ze kinderen wensen.
Daarmee ga je voorbij aan de opdracht: het krijgen van kinderen, en ze opvoeden. Zo lag dat al vanaf het begin vast. Nu zeg ik niet dat je kinderen moet krijgen tot in het oneindige. Ook dat is niet in de Bijbel terug te vinden. Dus met moet verantwoord daarin met elkaar omgaan.

[Sabra]

oke hij zegt niet moeten, maar wel dat, als ze verstand hebben kunnen gaan studeren. Laat kinderen en vroeg weer het huis uit. Vind dat net zo klinken als: leuk kinderen, maar voor 18 jaar, erna wil ik weer tijd voor mezelf, gaan ze maar lekker studeren ver weg zodat ze doordeweeks niet thuis kunnen zijn.

Dan zou ik inderdaad wel weer tijd voor mijzelf willen hebben ja. Maar dat sluit verder helemaal niets uit.

Dat jij dat op deze wijze interpreteert is louter jou toe te rekenen.

[Sabra]

Huh? Mijn ouders hebben alleen m'n eten betaald tot ik in het vierde jaar van mijn studie op mezelf ging wonen. De studiekosten heb ik allemaal uit eigen zak (met een beetje hulp van de IBG) betaald. Dan heb je wel een studieschuld ja, maar dat is niet zo erg.

Een beetje een kamer kost 250 euro per maand. Als je daar nog collegegeld en overige studiekosten bij optelt, dan is 5000 euro nog een behoorlijk voorzichtige begroting. M.a.w. als mijn kinderen gaan studeren, dan financier ik dat ook voor ze.

[Lalage]

Huh? Mijn ouders hebben alleen m'n eten betaald tot ik in het vierde jaar van mijn studie op mezelf ging wonen. De studiekosten heb ik allemaal uit eigen zak (met een beetje hulp van de IBG) betaald. Dan heb je wel een studieschuld ja, maar dat is niet zo erg.

Een beetje een kamer kost 250 euro per maand. Als je daar nog collegegeld en overige studiekosten bij optelt, dan is 5000 euro nog een behoorlijk voorzichtige begroting. M.a.w. als mijn kinderen gaan studeren, dan financier ik dat ook voor ze.

Dat kan je doen, maar het is niet noodzakelijk. Gelukkig is het in Nederland zo dat je ook kunt studeren als je ouders niets betalen. Ik leefde van 800 euro per maand, kreeg 330 stufi en verdiende 150 euro bij, dan moet je nog 220 lenen. Het zij zo.


Trouwens nu ik erover nadenk ben ik benieuwd wat jullie hiervan denken: Zou je lichaam niet aangeven of je het aan kunt om een kind te krijgen? Ik bedoel: als je bepaalde handicaps (groot woord, maar ik bedoel niet alleen dingen als in een rolstoel zitten) hebt, zou dat dan niet je verlangen naar een kind onderdrukken, omdat je lichaam zegt dat dat niet zo'n goed idee is? Ik vraag het me zomaar af.

[Sabra]

Onze kinderen zijn zelfstandige kinderen geworden zonder dat ze met 18 jaar gedwongen werden om maar ergens buitenshuis te gaan studeren.

Als je studeert moet je ook buitenshuis wonen, dat vind ik belangrijk voor hun ontwikkeling.

Maar trouwens wie zegt dat je kinderen krijgt die dat kunnen? Studeren?

Als ze een beetje de genen van hun ouders meekrijgen, dan moet het raar lopen willen ze over onvoldoende intelligentie beschikken om te kunnen studderne.

Je wilt kinderen als jij het wilt, en dan ook nog zoals jij het wilt.
Je maakt van te voren al een berekening: dan kinderen en dan weer weg, dan ben ik dan weer vrij. Dan kan ik .....
De mens wikt en God beschikt is wel zo gelukkig eigenlijk!

Dat is wel mijn ideaalplaatje. Als het anders is, dan is het anders, daar is dan verder niets mis mee. Over dat beschikken van God, dat vind ik eerlijk gezegd lariekoek.

Verder vind ik het juist jammer dat er zoveel Christen vrouwen vinden dat ze eerst aan een carriëre moeten werken voor ze kinderen wensen.
Daarmee ga je voorbij aan de opdracht: het krijgen van kinderen, en ze opvoeden.

Nergens krijgen vrouwen de bijbelse opdracht mee op maar kinderen te baren. Dat is nog altijd een vrijwillige keuze. Ik ben blij dat mijn vrouw eerst vooral aandacht wil schenken aan haar carriere. Ze heeft trouwens niet voor niets een universitaire studie afgerond.

[lammetje]

je kunt nog zoveel genen van je ouders mee krijgen, als je er 1 teveel of teweinig hebt kun je niet studeren... De kans op een gehandicapt kind is overigens wel groter bij oudere leeftijd. Of zou je dan ook beslissen dat je zo'n kind weg laat halen?

[MissF]

Tjonge, als ik zo sommige meningen lees, zijn wij zeer onbijbels bezig. Wij hebben geld genoeg voor een kindje hoor. Maar toch hebben we er nog geen 1 (zou ook niet mogelijk zijn, maargoed ). Bewust. En ik heb niks tegen jong moeder worden, lijkt me alleen maar heerlijk. Maar of dat persé meteen na je huwelijk moet...volgens mij had ik dan nog een jaartje gewacht met trouwen, terwijl we nu zo enorm gelukkig zijn samen! Dat is toch niet fout ofzo?
Ik denk dat God mensen kinderen echt niet oplegt. Alsof dan pas je huwelijk bekroont zou zijn. Onzin! Ons huwelijk IS bekroont, met de geweldige zegen van onze God. Dat was de kroon op ons net gesloten huwelijk. God vraagt volgens mij echt niet van mij dat ik dan maar meteen 'aan kinderen begin'. Het is gewoon niet niks, om kinderen te krijgen. Het is grotendeels enorm egoistisch om ze op de wereld te zetten. Op mijn werk zie ik zoveel jongeren die boos zijn omdat ze op de wereld gezet zijn door hun ouders! Dan besef ik wel dat het allemaal niet zo simpel en leuk is: zwanger zijn, babytje krijgen. Het is een enorme verantwoordelijkheid, en dat is zwaar. Het is volgens mij heus niet zo romantisch als het soms gebracht wordt. En ik vind dat iedereen in zijn goede recht staat om daar heeeeeel diep over na te denken. (en voor je er samen over uitgedacht bent, ben je gewoon een tijdje verder)

[esli]

Ik ben het met Sabra eens. Als ik kinderen zou hebben zou ik er ook van uit gaan dat die rond hun 18e het huis uit gaan, lijkt mij een mooie leeftijd om zelfstandig te worden. Bij een vriendin van mij werd dat ook altijd de kinderen voor gehouden, vond ik juist leuk en wilde dat mijn ouders daar ook zo makkelijk in waren.
Verder zie ik het totaal niet als mijn opdracht als vrouw om kinderen te krijgen. Ik denk ook eigenlijk dat dit op den duur meer een wens van mijn man gaat worden. Ik wil waarschijnlijk nog wel een tijd werken aan mijn carriere, dat gaat voor zolang ik geen kinderwens heb. Mocht ik een kleine kinderwens ontwikkelen en mijn man heeeeel erg graag kinderen willen dan zal hij toch echt de zorg op zich moeten nemen. Voordat je helemaal psycholoog bent, moet je nou eenmaal lang fulltime werken/studeren.
En verder merk ik dat wij echt wel aan elkaar moeten wennen nu we in een huis wonen. Pffft kinderen zou voor ons echt geen slim plannetje zijn. En ook wij woonden al een tijd op ons zelf en waren veel weekenden bij elkaar. Toen hebben we idd gemerkt dat we heel anders met bijv. huishoudelijke zaken omgaan, maar hanteerden we de regels van de persoon in wiens huis we zaten. Nu moeten we echt leren hoe we het samen aanpakken.

[tante-tortel]

Dus dat vroeg zelfstandig wonen heeft niet bijgedragen aan het echt zelfstandig zijn? En is in ieder geval blijkbaar geen pluspunt voor als je een huwelijk krijgt

We moeten eerst.....
Wat leven we toch in een ik gerichte maatschappij.
Niet eerst : wat wil God dat wij doen, maar wat wil ik. En dan moet God dat maar aanpassen aan wat ik wil....

[sela]

het mooie van een forum komt steeds weer naar boven.
mensen typen open op hoe ze erover denken.
je hoort niet alleen dat wat er van bovenaf opgelegd wordt.
maar ook een realistische weergave van alledag.
als ik het zo proef voelt niet iedereen de noodzaak van psalm 128
zonder daar verder een mening over te hebben wil ik deze graag met jullie delen.
het is interessant, die scheiding tussen wat 'gewenst' is en wat de 'realiteit' is.


Psalm 128, Psalmberijming 1773

U mag men zalig heten,
Dien 's HEEREN vrees bekoort;
Die, met een goed geweten,
Steeds wandelt naar Zijn woord.
Gij zult uw nooddruft vinden
Door d' arbeid van uw hand;
Wat g' u moogt onderwinden,
Komt naar uw wens tot stand.

Uw echtvriendin zal bloeien,
Gelijk een wijnstok tiert,
Die, vruchtrijk onder 't groeien,
Uw huismuur dekt en siert.
Niets zal uw welvaart stuiten;
Uw kroost zal blij en fris,
Als groen' olijvenspruiten,
Versieren uwen dis.

Dit lot is u beschoren,
Zo gij, met diep ontzag,
Naar 's HEEREN wet blijft horen;
Voor u zal, dag aan dag,
Het heil uit Sion vloeien:
Gij zult, zolang gij leeft,
Jeruzalem zien bloeien,
't Welk God Zijn zegen geeft.

Blijft gij op Hem betrouwen,
Dan zult gij, op uw bee
't Kroost van uw kroost aanschouwen;
In Israel zij vree.

[esli]

Dus dat vroeg zelfstandig wonen heeft niet bijgedragen aan het echt zelfstandig zijn? En is in ieder geval blijkbaar geen pluspunt voor als je een huwelijk krijgt

Nou ik ben er super zelfstandig van geworden en ik weet daardoor ook veel beter hoe ik zelf over dingen denk en hoe ik dingen wil doen, lijkt me zeker een pluspunt voor het huwelijk. Ik zou het op kamers wonen voor geen goud gemist willen hebben, hmm studentenleven is fijn:). Maar het brengt bij ons idd ook wel mee dat we allebei erg onze eigen manier hebben voor de bijv. huishoudelijke zaken.

[Lalage]

tante-tortel: ik vind het wel erg wonderlijk dat jij precies weet wat God wil met het leven van elke vrouw, beter dan dat zij dat zelf weet. Toevallig zijn de vrouwen die hier posten ook allemaal christen, dus misschien communiceert Hij ook wel met hen en niet alleen met jou.

[tante-tortel]

tante-tortel: ik vind het wel erg wonderlijk dat jij precies weet wat God wil met het leven van elke vrouw, beter dan dat zij dat zelf weet. Toevallig zijn de vrouwen die hier posten ook allemaal christen, dus misschien communiceert Hij ook wel met hen en niet alleen met jou.

Al weer heb je het over communiceren van God met ons mensen.
Hoe doet Hij dat dan? Krijg je op je vraag een antwoord uit de hemel?
Of is het gevaar groot dat je het antwoord maar invult zoals je zelf wil?
Zeker als je daarbij niet de Bijbel laat spreken?
Want dat is toch de enige manier waarop God met ons mensen communiceert?

[Evelien]

Is het gezond als je in 5 jaar tijd 4 kinderen op de wereld brengt? Je op een gegeven moment je kinderen niet meer eens aan kan!? Je kinderen maar rond laat lopen in kleren die ze al een week aan hebben!? Volgens mij is dat niet Gods plan.

Je gaat maar gelijk van het negatieve uit.
Wij kregen (gelukkig) binnen 5 jaar vier kinderen.
Die hebben er nooit verslonst bij gelopen. Kregen goed te eten, vooral veel vitamine L! Door ingrijpen van God kregen wij niet meer kinderen en dat heeft best wel even gekost om daaraan te wennen.
Maar zoals ik al zei: als het God behaagd je kinderen te schenken.
Dat is niet een makkelijke opgaaf. Aangezien je ze krijgt om tot Zijn eer op te voeden.
Dat vraagt dat als God ze je schenkt dat jij je als ouder verantwoordelijk gedraagt ten opzichte van die kinderen.
Als je dan uiterste gaat noemen dan is dat inderdaad niet goed. Zoals jij het steld, dat mensen ze niet meer aan kunnen omdat ze binnen 5 jaar vier kinderen kregen, zegt misschien iets over de manier van opvoeden, maar zeker niet over de frequentie waarin ze die kinderen kregen.
Ik ken genoeg gezinnen waar ze maar twee of drie kinderen kregen maar waar het een groter zooitje was qua opvoeden en hoe ze er bij liepen, dan bij de gezinnen met meer kinderen.
Dus naar mijn idee heeft dat niets met de hoeveelheid kinderen te maken.

Dat je als man en vrouw samen verantwoordelijk bent voor elkaar en voor de kinderen is natuurlijk het uitgangspunt.
Maar denk daarbij dan enkel en alleen in termen die ook werkelijk er toe doen binnen een huwelijk.
Dus elkaar en de kinderen in verhouding tot God.

hoe oud was je toen je de 4e kreeg?