Als ik het zou willen, had ik na 1,5 of 2 maanden wel weer zwanger kunnen zijn, heb ik het idee. Lichamelijk en geestelijk zeg maar. Ik voelde me al snel weer prima. Mensen vragen wel steeds wanneer 'de klap' komt, maar ik heb het idee dat dat bij mij gewoon niet zo is. Die hele zwangerschap en bevalling vond ik ook niet heel erg veel voorstellen, al vond ik het niet leuk, Maar ik heb er niks aan overgehouden volgens mij, dus zou het zo weer 'kunnen'. Maar ik zou het niet willen, omdat ik teveel geniet van mijn kindje, ik vind dat hij recht heeft op mijn volle aandacht, en die kan ik hem niet meer geven als er een baby bij zou komen. Dan moet je je aandacht toch gaan verdelen, en ik denk dat vooral die eerste paar jaar zo onwijs belangrijk zijn voor een kindje om veel aandacht te krijgen. (maargoed, misschien is dat anders als je thuisblijfmoeder bent, dan heb je misschien meer tijd voor je kindje dan ik zal gaan hebben als ik werk).
Maar we zien het wel, wie weet kriebelt het eerder wel, en kunnen we het wel bolwerken, zeg nooit nooit

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...