Night schreef:Roodkapje schreef:Night schreef:Laten we vaststellen dat je tegenwoordig veel meer hoort dan vroeger over Borderline. Eensch.
Dat kan wel, maar dat heeft niets met mode te maken. De maatschappij is in de laatste twintig jaar helemaal 'gepsychologiseerd', vooral sinds de opkomst van psychotrope medicijnen bestaat er de neiging om psychische ziektes te medicaliseren. Als het een 'ziekte' is, met een biologische oorsprong in de hersenen, dan hebben de ouders het idee dat het niets met de opvoeding oid te maken heeft.
Wat natuurlijk niet helemaal waar is: als je kinderen niet goed opvoedt, of zelfs mishandelt, dan heeft dat weerslag op de hersenen die van structuur veranderen, waardoor er bepaalde psychische stoornissen optreden.
Het is een vorm van 'verstoppertje' spelen door bepaalde mensen: als iets 'medisch' of 'biologisch' is, dan ontslaat het hen van een verantwoordelijkheid.
Vandaar dat iets als ADHD ook veelbesproken is: als een kind ADHD heeft en pillen moet, dan zorgt de pil dat het probleemgedrag minder wordt, in plaats van dat je als ouder misschien mediatietherapie of een opvoedcursus moet volgen...
Ik snap wat je zeggen wil, en beaam dat ook (groten)deels (wat adhd betreft).
Ik zie toch een moeilijkheid:
Ik denk dat er met ADHD en de veel besprokenheid ervan wel een trend gezet is: ouders zoeken sneller naar een oplossing voor een probleem en durven dat ook te doen. Je plakt niet jezelf een etiket van ADHD op. Dat doet uiteindelijk een bevoegde dmv een diagnose. Mag ik dan de conclusie trekken dat het niet de ouders waren die de fout ingingen, maar de hulpverlener (die verstoppertje speelt/ de modetrend niet aan zag komen?) Ik hoop dat je mn kromme gedachtengang kan volgen, maar ik denk, dat wanneer er een modeverschijnsel achter zou zitten, de gevolgen ervan dan wel door een onjuiste of onzorgvuldige diagnostisering veroorzaakt worden, en het verschijnsel in stand houden.
Als diagnosticus ben je grotendeels afhankelijk van wat de ouders rapporteren. En aangezien ADHD niet 'in het bloed' oid is aan te tonen moet je als psychiater/psycholoog varen op het beeld dat je geschetst krijgt plus wat observaties.
Overigens zie ik de trend wat betreft Borderline niet op die manier. Daar waar het voor een groep ouders wat betreft ADHD best wat verstoppertje achtigs zal zijn geweest, en mogelijk een mode-achtig gebeuren: Er zit weinig verstoppertje-achtigs in iets als borderline. Het betreft veelal jezelf itt je kind.
Ja, dat is zo. En bij sommige persoonlijkheidsstoornissen is het zo dat bepaalde maatschappelijke veranderingen kunnen zorgen voor een toename van de incidentie. Bijvoorbeeld in een sterk geïndividualiseerde maatschappij waarin kinderen alles krijgen waar ze om vragen van hun ouders neemt het aantal gevallen van narcisme toe. (Narcisme is ook een persoonlijkheidsstoornis). Dan is dat niet zozeer een modetrend maar een gevolg van maatschappelijke veranderingen. Mogelijk kan het stijgende aantal borderline-gevallen ook zo verklaard worden, maar daar heb ik niet zo snel iets paraat op, ik heb daar geen recentelijke artikelen over gelezen, maar het zou me niet verbazen als er een verband zou zijn.
Dus tot op zekere hoogte ben je als maatschappij ook verantwoordelijk voor het psychisch welzijn van je naaste.
