Christenen en voetbal/sport

[Gerdien B.]

Dat laatste vermoed ik
daar is hij veel te tactisch voor namelijk

[phox]

Hij zat er net zo goed bij hoor Maar ze vinden sport opzich niet erg maar je mag geen wedstrijden spelen.

Over dit punt heb ik eens een discussie gehad met iemand wiens zoontje wel mocht trainen, maar geen wedstrijden mocht spelen. Lichaamsbeweging was toe te juichen, maar het punt met wedstrijden was, dat je bezig bent om te winnen, beter willen zijn dan een ander. Terwijl we juist moeten leren de minste te zijn. En daarbij maakt het niet uit of het vriendschappelijk of voor een competitie is. Ook die vriendschappelijke wedstrijd speel je niet om te verliezen.

Nu geloof ik dat het op lager niveau toch meer om het spelletje draait en niet snel een obsessie zal worden, dus is het argument m.i. wat ver gezocht. Uiteindelijk kon pa er na wat toelichting hoe we daarin staan wel mee leven dat zontje ook wedstrijden ging spelen.

Niettemin denk ik dat we in de huidige competitieve maatschappij op z'n tijd wel eens serieus over de opmerking van pa moeten nadenken. Of het nu om kleding, gadgets, werk, huis, auto, opleiding, reizen, verzamelingen, kunstzinnige creaties, of wat dan ook gaat... Als je vrienden, collega's, klasgenoten, of anderen met wie je jezelf vergelijkt het duidelijk beter voor elkaar hebben dan jij, dan voel je je daar toch niet altijd prettig bij in plaats van blij te zijn voor hen.

Je moet toch iets interessants te vertellen hebben. Op een forum bijvoorbeeld. Je leest posts van anderen om er iets van te leren, maar als je zelf wat plaatst en je hebt flink je best gedaan om een post te produceren waar de kennis en het inzicht vanaf spatten, dan hoop je stiekem toch op bijval van anderen. Want dat doet je ego toch goed...

Ik betrap mezelf in ieder geval nog weleens op dat soort zaken. Ben ik bezig om iets te bereiken, kom ik erachter dat ik het meer doe om aan verwachtingen van anderen te voldoen dan dat ik het zelf nu eigenlijk zo graag wil.

[Optimatus]

Of ik nou voor Feyenoord ben

Geloof me, het is afzien...

Onze vorige predikant was topscoorder van het derde van FC Perkouw. Nu verzuimde hij wegens zijn werk wel eens een training, maar op donderdagavond was hij toch best bloedfanatiek aan het trainen en op zaterdag (als zijn werkzaamheden het toelieten) ook lekker bezig op het veld in de wedstrijden tegen andere elftallen uit onze streek.

Hij heeft het vloeken uit de kleedkamer weten te krijgen en in de vier jaar dat hij hier in Berkenwoude dienst deed, is het kerkvolk uitgebreid met een aantal leden van de plaatselijke FC, waarvan er inmiddels ook een aantal belijdenis heeft gedaan.

En ach, dan nog het rodekaartverhaal: onze ds. werd van het veld gestuurd wegens mekkeren op de leiding. Als organist kwam ik nog wel eens bij hem op de thee (lees: bier en/of wijn) en hij vertelde me dat hij van het veld gestuurd was. Ik eiste dat hij er op terug zou komen in de volgende preek en ja hoor... met een rood hoofd. Om mij heen keken mensen mij verbaasd aan of ik er iets mee te maken had. Ik antwoordde: "Ik heb hem geïnspireerd tot een maatschappelijk verantwoorde preek."

[liisje]

kijk dat vind ik nou mooi als kerkmens gewoon ik het leven staan in de wereld en daar dan juist het positieve mee bereiken beter toch dan je helemaal afzonderen?

wij moeten meer op Jezus gaan lijken toch? dat zegt de bijbel waarom proberen we dan toch steeds weer krampachtig de schriftgeleerden te immiteren?

Jezus had ook plezier in de wereld met de wereld waarom? om ze te bekeren !!!
denken wij dat dan wel even te doen door te oordelen en ons van de wereld af te zonderen.

dit is dan een mooi voorbeeld over voetbal een dominee nog wel
maar zo hoort het met alles te zijn.

is de bijbel voor sommige een geloten boek?
laat jou leven dan een open brief zijn.