GKV

[Harm-J]

Kol. 3:5 Doodt dan uw leden, die op de aarde zijn, namelijk hoererij, onreinigheid, schandelijke beweging, kwade begeerlijkheid, en de gierigheid, welke is afgodendienst.
Over deze vijanden had ik het.

Ook die 'vijanden' zijn niet altijd uit te roeien, niet door het geloof, niet met het geloof, niet zonder geloof. Dat is mijn punt.
Daarbij is het nog maar vraag wat iemand of men tegenwoordig (nog) allemaal onder de hoeden van: hoererij, onreinigheid, schandelijke beweging, kwade begeerlijkheid, en de gierigheid, welke is afgodendienst, wil of probeert te schuiven!

Goed hé dat mooie offer dat "ons allen" is ten deel gevallen, wat een genade !

[elbert]

Kol. 3:5 Doodt dan uw leden, die op de aarde zijn, namelijk hoererij, onreinigheid, schandelijke beweging, kwade begeerlijkheid, en de gierigheid, welke is afgodendienst.
Over deze vijanden had ik het.

Ook die 'vijanden' zijn niet altijd uit te roeien, niet door het geloof, niet met het geloof, niet zonder geloof. Dat is mijn punt.

In deze bedeling nog niet inderdaad. Maar het leven uit het geloof neemt toch een voorschot op het toekomende, of niet soms?
Hoe zullen wij die aan de zonde gestorven zijn, nog daarin leven? (Rom. 6:2)

[Harm-J]

In deze bedeling nog niet inderdaad. Maar het leven uit het geloof neemt toch een voorschot op het toekomende, of niet soms?
Hoe zullen wij die aan de zonde gestorven zijn, nog daarin leven? (Rom. 6:2)

Als je Romeinen 6 : 1 - 23 leest, vindt je het antwoord.

[Marnix]

In het christelijk geloof zijn ellendekennis, verlossingskennis en dankbaarheid met elkaar in evenwicht. We kunnen niet alle nadruk op 1 van de 3 stukken leggen.

Het klinkt mooi maar ik vraag me af of je hiermee gelijk hebt. Verlossing is dankbaarheid zijn nauw met elkaar verwezen en ook de ellende is van belang. Om je verlost te weten en dankbaar te zijn moet je ook weten waar je van verlost bent. Daar ben ik het helemaal mee eens. Maar als ik de brieven in het nieuwe testament, aan de gemeenten, zie ik dat er wel nadruk ligt op verlossing en dankbaarheid en er juist geen nadruk op de ellende ligt. De ellende is juist waar we van verlost zijn, het is vroeger (toen gij dood waardt, de oude mens, ons verleden) maar nu is het helemaal anders, we hebben Christus leren kennen. We hoeven niet iedere keer weer zo in die ellende te komen dat we weer opnieuw verlost moeten worden. De nadruk ligt op Hem en dus ook op onze verlossing door Hem. Dat wil niet zeggen dat ellendekennis niet belangrijk is, daar geen aandacht voor moet zijn.... maar stellen dat het een beetje evenredig verdeeld moet zijn, daar ben ik het niet mee eens. Misschien is het niet voor niets dat er in de catechismus maar een paar hoofdstukken over onze ellende gaan en heel veel hofdstukken over de verlossing en dankbaarheid.

[tante-tortel]

Ik ben het toch met elbert eens. Het moet gewoon één geheel zijn.
Zoals ik al eerder omschreef.
Het moet inderdaad niet zo zijn dat wij in onze ellende blijven hangen.
Maar op Christus zien.

Want het is nog steeds: Strijd van wet en zonde
13 Is dan het goede mijn dood geworden? Volstrekt niet! Maar de zonde heeft, opdat zij zou blijken zonde te zijn, door het goede mijn dood bewerkt, opdat de zonde bij uitstek zondig zou worden door het gebod. 14 Wij weten immers, dat de wet geestelijk is; ik echter ben vlees, verkocht onder de zonde. 15 Want wat ik uitwerk, weet ik niet; want ik doe niet wat ik wens, maar waar ik een afkeer van heb, dat doe ik. 16 Indien ik nu wat ik niet wens, toch doe, stem ik toe, dat de wet goed is. 17 Doch dan bewerk ik het niet meer, maar de zonde, die in mij woont. 18 Want ik weet, dat in mij, dat wil zeggen in mijn vlees, geen goed woont. Immers, het wensen is wel bij mij aanwezig, maar het goede uitwerken, kan ik niet. 19 Want niet wat ik wens, het goede, doe ik, maar wat ik niet wens, het kwade, dát doe ik. 20 Indien ik nu datgene doe, wat ik niet wens, dan bewerk ík het niet meer, maar de zonde, die in mij woont. 21 Zo vind ik dan deze regel: als ik het goede wens te doen, is het kwade bij mij aanwezig; 22 want naar de inwendige mens verlustig ik mij in de wet Gods, 23 maar in mijn leden zie ik een andere wet, die strijd voert tegen de wet van mijn verstand en mij tot krijgsgevangene maakt van de wet der zonde, die in mijn leden is. 24 Ik, ellendig mens! Wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? 25 Gode zij dank door Jezus Christus, onze Here!
26 Derhalve ben ik zelf met mijn verstand dienstbaar aan de wet Gods, maar met mijn vlees aan de wet der zonde.

[Marnix]

Ik ben het toch met elbert eens. Het moet gewoon één geheel zijn.
Zoals ik al eerder omschreef.
Het moet inderdaad niet zo zijn dat wij in onze ellende blijven hangen.
Maar op Christus zien.

Dan ben je het net zo goed met mij eens als met Elbert Ik zeg ook niet dat het niet een geheel mag zijn. We moeten alleen wel beseffen waar we NU staan en niet waar we vroeger waren. En ik ben het er ook mee eens dat het een geheel is, alleen daarom hoeft de ellende nog niet evenveel nadruk te krijgen als de verlossing en de dankbaarheid. Zelfs in Romeinen 7 staat de verlossing centraal. De ellende wordt gevolgd door de verlossing en dankbaarheid. Wie zal mij verlossen? Christus. En dan komt heel Romeinen 8 over die verlossing en de rest van Romeinen over hoe dan te leven er achter aan. De nadruk ligt niet op de ellende maar op de verlossing.

[tante-tortel]

Nu we zijn het toch niet helemaal eens. Je zegt dat achter de ellende de verlossing komt en dat we die achter ons moeten laten. Dat is het verleden de oude mens.
Maar het één komt niet perse na het ander.
Het is een geheel.

[Marnix]

En wat betekent het dan nog als de Bijbel zegt dat onze oude mens met Christus is gestorven en we zo dood zijn voor de zonde? De Bijbel leert dat we blijven vechten tegen de zonde maar niet dat we iedere keer weer oude mens worden en dan weer nieuwe en dan weer oude en dan weer nieuwe ofzo. We waren dood, we zijn levend. We waren vijanden van God, we zijn kinderen van Hem.

[BigSmile]

En dat zijn nou net van die zaken, waar ik weinig over gehoord heb in de GKV. Ik vind wel dat men daar èrg snel binnenvalt met het gegeven dat wij gelovig zijn en gered in Christus. Men kent je nog nauwelijks, en heeft dat oordeel over je klaar, zo gaat het ongeveer. En dat is nèt even te ver naar links.
Oké, ik moet wel een klein beetje nuanceren. Er zijn ook GKV-predikanten die hier best wat kritischer mee om willen gaan, heb ik gemerkt. Maar bij mijn plaatselijke predikant heb ik die antenne daarvoor nooit echt opgemerkt, terwijl hij toch wel uitgebreid kennis heeft kunnen nemen van mijn standpunten in dezen.
Mijn moeite is, met dat zo snel binnenvallen met dat je wel een ware gelovige zult zijn, dat dat over mijn worsteling heen stapt die ik daarin ken. Op zich geloof ik wel in het genadewerk van God in mijn leven, want daarvoor ken ik het werk van Hem goed genoeg in mijn leven. En ja, er kunnen van die momenten zijn dat het wolkendek als het ware even weg is, en de zon van de heilszekerheid zo straalt. Van die momenten dat je er gewoon niet meer omheen kunt, omdat het zo overduidelijk doorbreekt: er is aan u verzoening geschied! Maar dat is niet altijd zo, want het is ook nogal eens bewolkt in figuurlijke zin. Dat je het even niet meer zo ziet.

[/quote]

Heey dat herken ik wel. Ik kwam in een eerste gesprek met de dominee gelijk al tot de conclusie dat ik tot de ware gelovigen gerekend wordt. Ik had Jezus in mijn hart en ik kon zo aan het Heilig Avondmaal want ik had immers belijdenis van het geloof gedaan. Ik begreep hier absoluut niets van. Hoe kon hij dat zo snel weten? En nog steeds valt mij op in gesprekken dat er al vanuit gegaan wordt dat je naar de Hemel gaat, dat je bij de Ware Kerk van Jezus Christus hoort. En als ik dan vraag of ze dat wel zeker weten heb ik tenminste nog nooit een aarzeling gezien of gehoord. Ik zei eens tegen de dominee: hoe kan dat nu? Als ik het moet geloven gaat de hele kerk hier naar de Hemel. Hoe zit het dan met het kaf en het koren? Maar daar heb ik (nog) geen helder antwoord op gekregen.
Ik vind persoonlijk dat je erg op moet passen met dit soort dingen.

[Marnix]

Ja, aan de andere kant moet je ook oppassen met de andere kant. De Bijbel zet heel duidelijk de kerk, de gemeente, tegenover de wereld. In rechtse kerken heeft men er juist weer een handje van om de kerk en de wereld op 1 hoop te gooien... en dan binnen die kerk heb je ergens nog een groepje echte gelovigen. De Bijbel maakt duidelijk onderscheid tussen de gemeente (van Christus) en de wereld (niet van Christus). De kerk is de gemeenschap der heiligen en niet de gemeenschap der heidenen. Er zitten vast wolven onder de schapen maar dat is wat anders dan dat de kerk een kudde wolven zou zijn waar wat schapen tussen zitten.

We moeten uitkijken voor automatisme, maar zeker ook voor exclusiviteit creeeren binnen de kerk. De kerk is de gemeenschap der heiligen en heiligen zijn apart gezetten, dat is iets exclusiefs!

Bigsmile, als je belijdenis van je geloof doet vraag je daarmee ook toegang tot het avondmaal volgens de gereformeerde formulieren. Je belijdt je geloof, je afhankelijkheid van Christus (waarmee je toegang vraagt tot de sacramenten) en dit wordt nog nadrukkelijk in het formulier vermeld.

Ten derde:

Aanvaardt u de belofte en verplichting van Gods genadeverbond, waarvan uw doop teken en zegel is? U vraagt nu de toegang tot het heilig avondmaal. Belijdt u uit kracht van de Heilige Geest, dat u vanwege uw zonden u voor God verootmoedigt; dat u uw leven buiten uzelf in Jezus Christus, de enige Verlosser, zoekt; en dat het uw hartelijke begeerte is God en de naaste lief te hebben, met de wereld te breken, uw oude natuur te doden en godvrezend te leven?

[Harm-J]

Nadeel(tje) van de GKV is dan weer wel, dat men soms (op bijbelse gronden) meent mensen af te moeten van het avondmaal. Of dit al dan niet terecht is. laat ik voor nu maar even in het midden ligggen.

[André]

Nadeel(tje) van de GKV is dan weer wel, dat men soms (op bijbelse gronden) meent mensen af te moeten van het avondmaal. Of dit al dan niet terecht is. laat ik voor nu maar even in het midden ligggen.

M.i. is het niet terecht omdat voor God iedere zonde gelijk is. En je kunt voor iedere zonde vergeving krijgen van God. Het is wel terecht als je opzettelijk met je zonden doorgaat.

[Marnix]

Ligt er aan wat die gronden zijn. Daar ben ik wel benieuwd naar.

Kan je je reactie toelichten Harm-J?

[Harm-J]

Ligt er aan wat die gronden zijn. Daar ben ik wel benieuwd naar.

Kan je je reactie toelichten Harm-J?

Jazeker, wil ik dat.

Soms meent men (De kerkraad) mensen te moeten onthouden van het avondmaal, omdat men bang is dat als men bepaalde mensen toelaat, het schadelijk zou zijn of verkeerd zou worden opgepakt door de/een gemeente. Het ligt voor mij persoonlijk anders als er sprake is van duidelijke zaken, die in de profane wereld ook niet getolereerd worden. Denk hier bij aan bv, openbare dronkenschap, mishandeling van andere personen. e.d. en men wil daar niet op terugkomen of het een halt toeroepen of hulp zoeken.

Anders ligt het als men zonden meent te moeten gaan classificeren, van de ene zonde wel en de andere niet. Voor mij is de regel simpel en niet des GKV's, iedereen die oprecht in zijn hart God wil dienen zou aan tafel moeten kunnen gaan. Ook een alchollist, of een geweldenaar e.d. die oprecht God wil dienen, en wil vechten tegen zijn problematiek. Het is in mij ogen Christus die nodigt. Het was Jezus zelf die met zoveel woorden de woorden uitsprak van: "Neemt, eet, drinkt dit, doe dit tot mijn gedachtenis" niet meer maar ook niet minder woorden!

Het zijn veel kerken, ook de GkV, die op grondslag van veel losse bijbelteksten, zonden verschillend zijn gaan classificeren, en op die basis, mensen menen te moeten af houden van het avondmaal.

[BigSmile]

Bigsmile, als je belijdenis van je geloof doet vraag je daarmee ook toegang tot het avondmaal volgens de gereformeerde formulieren. Je belijdt je geloof, je afhankelijkheid van Christus (waarmee je toegang vraagt tot de sacramenten) en dit wordt nog nadrukkelijk in het formulier vermeld.

Marnix, dat ligt in de Ger.Gem. toch anders. Daar heb je als ik het goed heb begrepen als je belijdenis hebt gedaan een kerkelijk recht gekregen, maar je hebt nog een Goddelijk recht nodig om aan het Heilig Avondmaal te mogen. M.a.w. als je belijdenis hebt gedaan wil dat niet zeggen dat je ook aan het Heilig Avondmaal mag.