mona schreef:Nee, dat bedoelde ik niet, ik bedoelde dat het een bijzondere ervaring is als God je opzoekt in je leven.
Die ervaring is voor elke christen anders, maar het blijft een onbevattelijk wonder van genade dat
God naar je om heeft gezien.
Het leven met de Heere is voor mij niet dat ik af en toe in een oase mag zijn, en daarna een tijdje niets meer van Hem verneem.
Wel dat Hij mij in bepaalde omstandigheden extra bemoedigt, of vertroost. Dat is, naast de dagelijkse omgang met de Heere, zeer bemoedigend.
Als het donker is, ligt het veelal aan mij. Dat ik twijfel, of meer op mezelf zie, of dat ik naar kenmerken in mezelf zit te speuren.
Van dat laatste wordt het altijd erg donker.
Ik vind het ook een bijzondere ervaring als de Heere Zijn vinger legt op een bepaalde zonde in je leven.
Want ook al is dat niet fijn, het is wel Zijn Vaderlijke liefde die je bestraft.
Ik herken dat wel, ben ook nog steeds verwonderd door het besef dat wel God van me houdt.
Het is zo anders dan ik geleerd heb: dat God alleen maar van een paar mensen houdt, die van te voren zijn uitverkoren en die stemmig in het zwart gekleed gaan.
En van de rest niet houdt, maar alleen maar in de gaten houdt en straft.
Het is er dus met de paplepel ingegoten in de kerk, dat ik niet bij de uitverkorenen hoor.
En als je wel bij de uitverkorenen ging horen, dan moest je je toch wel zo beroerd gaan voelen.
En daarom is het voor mij ook vaak moeilijk, om te durven geloven dat Hij wel van me houdt.
Maar ook het laten zien van mijn fouten, gebeurt heel anders dan er geleerd werd.
Er werd geleerd dat God boos is, dus als ik fouten had begaan, ging ik er van uit dat Hij boos was.
Maar in het echt gaat het heel anders.
Als Hij me op mijn fouten wijst, dan voel ik Zijn liefde erbij en niet Zijn boosheid.
Daarom is het ook makkelijk toe te geven dat ik fout zat.
En doordat Hij me dan het hele plaatje laat zien en zo inzicht geeft, is het ook makkelijker te veranderen.
Ook laat Hij me zien dat Hij van iedereen houdt en wil dat iedereen zich tot Hem bekeerd.
En niet dat iedereen zich eerst van de fouten bekeerd en dan pas naar Hem komt.
Maar gelijk naar Hem komt en dan gaat Hij ze hun fouten wel in laten zien.
En niet bij iedereen eerst alle fouten zodat ze beseffen dat ze Hem nodig hebben.
Maar bij velen juist het besef dat mensen Hem nodig hebben in hun leven.
Want de meeste gelovigen vergeten wat de echte reden is, waarom de Heere Jezus aan het kruis ging voor ons.
En die blijven hangen bij het zondebesef en dat ze daar de Heere Jezus voor nodig hebben.
En daar vertellen ze anderen alleen maar over en wijzen anderen alleen maar op.
Maar de echte reden dat de Heere Jezus aan het kruis ging voor onze zonden, was om ons met God te verzoenen.
Daardoor is het voor ons weer mogelijk om een relatie met God te hebben.
Ik zelf ben gelijk naar God gegaan, wat dus mogelijk was dankzij de Heere Jezus.
Want daar draait het hele evangelie om.
En gaandeweg leer ik steeds meer over mijn zonden en dat de Heere Jezus daarvoor aan het kruis gehangen heeft.
2 Korinthiërs 5:20
Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.
Ik wil er nog wel aan toevoegen dat ik als kind al geloofde dat de Heere Jezus de Zoon van God was, die aan het kruis gehangen had voor onze zonden.
En sprak God ook altijd automatisch aan met "Heere God"
Waarvan ik nu begrijp dat ik God de Vader en de Heere Jezus allebei aansprak.
Alleen het besef dat de Heere Jezus ook voor mijn zonden was gestorven, dat had ik niet, want ik had geleerd dat je dan eerst je zonden moest voelen op een speciale manier.
En door God gelijk bevestigd worden dat het ook voor jouw zonden was.
Super ingewikkeld dus.
En nu besef ik op een andere manier, dan gepreekt wordt, dat het ook voor mij is gebeurd.
Ik geloofde als kind al in de Heere Jezus en voel in mijn relatie met God de liefde voor mij van Beiden.
En bij dagelijkse zonden, worden die in liefde getoond en vergeven en verander ik er door.
Paulus zegt het ook heel eenvoudig:
Romeinen 10:9 Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.
10 Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.
11 Want de Schrift zegt: Een iegelijk, die in Hem gelooft, die zal niet beschaamd worden.
mooie tijd