het gaat over het HA, dan over bedenkt hoofd/bidden, dan weer HA en dan over de geestelijke gaven (dat ook een beetje over de gemeente gaat)
Je mag ook toegeven dat het wel selectief is. God maakt zich geen seconde druk over of jij zonder of met hoed, en waarom jij dat zou doen. Ik vind het namelijk wat storend. Het zou namelijk niet selectief zijn.
Er staat: Je moet een sluier dragen tijdens een gebed. Maar wij maken daar van 'altijd een hoed dragen tijdens de eredienst in een kerkgebouw' volgens jou omdat het stond bij het Heilig Avondmaal. Is het dan alsnog niet reuze selectief om het dan opeens toe te passen op de hele eredienst in plaats van op enkel het avondmaal? (of eigenlijk; het gebed tijdens het avondmaal).
Gewoon even wat korte weetjes. Wist je bijvoorbeeld dat de hoeren in Korinthe een kaal hoofd hadden (dat is ook gebleken uit wetenschappelijk historisch onderzoek), dat werpt opeens veel meer licht op de uitspraken van Paulus dat de engelen verleid zouden worden vanwege die vrouwen. Dat het dan maar beter was dat ze sluiers droegen in de gemeenschap. In Israel waren het de hoeren die hun gezicht/hoofd bedekten.
14 Toen leide zij de klederen van haar weduwschap van zich af, en zij bedekte zich met een sluier, en bewond zich, en zette zich aan den ingang der twee fonteinen, die op den weg naar Timna is; want zij zag, dat Sela groot geworden was, en zij hem niet ter vrouw was gegeven.
15 Als Juda haar zag, zo hield hij haar voor een hoer, overmits zij haar aangezicht bedekt had.
Het lijkt mij dus al behoorlijk bewezen dat hoofdbedekking ook best cultuurgebonden is. Maar dan komt misschien nu wel de doodsteek. In de Hellenistische tijd waarin Paulus leefde waren het de plebejers die gesluierd waren, het volk, het gepeupel. Mensen van stand droegen geen sluiers (net als dat Romeinse mannen nooit lang haar hadden; in tegenstelling tot de Kelten die halflang/stekels haar hadden; vandaar ook dat Paulus zegt 'leert de natuur ons niet dat lang haar de man een oneer is'). In onze tijd; en niet eens onze maar die van pakweg 200 tot 400 jaar (en misschien nog langer) zie je dat lang haar een tijdlang het symbool voor status is geweest (veel predikanten, dichters, politici, legeraanvoerders en andere hoge piefen hadden lang haar), kijk je naar foto's van de adel, dan zul je zien dat de vrouwen allen een hoed dragen, of in iedergeval gedekt zijn. Ik denk dat je daarom ook mag concluderen dat een hoed een statussymbool is in onze cultuur.
En het daarom gruwelijk hypocriet is om in Naam van God met op je vrome harsens een reusachtige scheepsschuit andere mensen, zonder zogenaamde sluier te veroordelen 'dat is een lichte kerk; ze hebben niet eens een hoedje op'. Er zijn nog meer Nieuw-Testamentische wetten die we gewoon lekker vergeten..
1. Mannen mogen geen lang haar hebben (let wel Romeinen waren zo goed als gemilimeterd langer haar als twee centimeter is dus 'lang').
2. Mannen moeten een baard dragen want dat is hun een eer (goed hier waren de romeinen het vaak niet mee eens, de baard was een religieus statement aan de vorm kun je zien welke religie/stroming een persoon aanhangt).
3. Het is verboden vlees met bloed te consumeren (rausch dus met bloedworst; en misschien biefstuk voor de zekerheid).
4. Geen opzichte sierraden.
5. Geen vlechten in je haar (dat is nou eens balen voor al ons refo's).
En zo zijn er meer..
Als Paulus nu zo'nbrief aan een Nederlandse gemeente zou schrijven, zouden er dan ook geen dingen van deze tijd staan en hoe daarmee om te gaan? Nogmaals, hoe lees jij dan regels zoals over kleding van twee soorten stof? Waarom staat dat dan in de Bijbel en waarom houden wij ons daar weer niet aan?
).
