Even de mooie psalm die de aanleiding voor deze discussie is als "Intermission:"
Gods majesteit in het onweer
1. Geef de HEERE, machtige vorsten, geef de HEERE eer en sterkte.
2 Geef de HEERE de eer van Zijn Naam, aanbid de HEERE in Zijn heerlijk heiligdom.
3 De stem van de HEERE klinkt over de wateren, de God der ere dondert; de HEERE is op de onmetelijke wateren.
4 De stem van de HEERE is vol kracht, de stem van de HEERE is vol heerlijkheid.
5 De stem van de HEERE breekt de ceders, ja, de HEERE verbreekt de ceders van de Libanon.
6 Hij doet de Libanon huppelen als een kalf en de Sirjon als een jonge os.
7 De stem van de HEERE hakt vurige vlammen uit de wolken.
8 De stem van de HEERE doet de woestijn beven, de HEERE doet de woestijn Kades beven.
9 De stem van de HEERE doet de hinden jongen werpen en ontbladert de bossen; maar in Zijn tempel zegt eenieder: Hem zij de eer!
10 De HEERE zetelt boven de watervloed, ja, de HEERE zetelt als cKoning in eeuwigheid.
11 De HEERE zal Zijn volk sterkte geven, de HEERE zal Zijn volk zegenen met vrede.[/i]
(vertaling is Herziene Statenvertaling)
Tja, wat het onderwerp betreft, het blijft lastig... Ik denk wel eens: Toen hadden ze geen verklaring voor onweer dus werd het als iets goddelijks, iets mystieks gezien (net zoals de germanen bijvoorbeeld Donar in de germaans/noorse mythologie). Op zich is de donder (nu) een natuurlijk verschijnsel.... maar ja, we zien wel vaker dat God door de natuur heen spreekt, vanuit een storm, door de donder etc. God heeft dat alles geschapen en gebruikt het soms ook.... en Hij heeft het gemaakt, alleen daaruit blijkt al Gods majesteit, als het onweert, stormt, stortregent... maar ook als de zon schijnt
(zie ook begin Psalm 19)
Zeggen dat onweer altijd Gods stem is klopt dan dus niet.
)
