BJ schreef:Ik heb Balkenende toch onderschat, elk land heeft zijn eigen verantwoordelijkheid in dit proces. En het is nu dus extra belangrijk om als Nederland alsnog Ja te gaan stemmen, volgens de regering.
Ja, maar nog niet zo lang geleden zei de regering, dat het niet doorging als één land tegen stemde. Nu is dat een feit en nu zeggen ze, dat het juist nu belangrijk is om de grondwet te bevestigen. 't Is maar hoe het uitkomt...
De regering heeft z'n eigen ruiten ingegooid met onzinnige argumenten. Het lijken wel Jehova's getuigen, die met bangmakerij over Armageddon zieltjes proberen te winnen. De regering belooft ons een waar Armageddon, als we tegen stemmen. Dat is niets dan manipulatie en bangmakerij. Als ze tot zoiets hun toevlucht moeten nemen, dan is mijn conclusie, dat ze geen steekhoudende argumenten hebben.
Een bloemlezing:
-
Nee stemmen brengt de vrede in gevaar, want dank zij de EU hebben we al 40 jaar vrede. 25 jaar geleden vroeg de regering ons om in te stemmen met de plaatsing van kruisraketten, met als argument dat we dank zij de NAVO al sinds WO II vrede hebben. Nu hebben we dat dus te danken aan de EU... Maar, als dat zo is, dan heeft de EU dat wel
zonder grondwet bewerkt. Dus: Stem met een gerust hart nee, want Europa heeft ook al
zonder grondwet 60 jaar lang de vrede bewaard.
-
Elk land - en dus ook Nederland - krijgt vetorecht in begrotingskwesties. Dit is een leugen, want dat vetorecht hebben we al. Nederland krijgt op dit punt niets nieuws, het is eerder andersom: het vetorecht verdwijnt, behalve voor...
Zeggen dat we iets krijgen is hetzelfde als de dief die van de 100 euro in je portemonnee er 90 steelt en dan zegt: Je krijgt 10 euro van me!
-
Als we nee zeggen, verzwakt dat onze positie. Dat is aantoonbaar onjuist, want de EU is in het verleden altijd poeslief geweest voor dissidente landen. Dat is een logisch gevolg van het vetosysteem. Ze moeten iedereen mee hebben en dus is er grote bereidheid tot concessies. Frankrijk heeft op 29 mei dus z'n positie in Europa versterkt.
-
Dankzij de integratie hebben we vrede, nog meer integratie leidt tot grotere garantie van de vrede. Dat is niet logisch. Daarvoor zijn de culturele verschillen in Europa te groot. Ik kan goed met m'n buurman opschieten, we maken goede afspraken waar nodig, maar hij moet niet bij mij thuis komen vertellen hoe het moet en hij moet niet in m'n bed komen liggen! Te ver gaande integratie zal juist tot meer spanningen leiden, zeker nu blijkt, dat het een politiek gekunstelde eenheid is, die niet echt door de burgers gedragen wordt.
Neem België als voorbeeld. Vanat de revolutie in 1830 is er een machtsstrijd tussen Vlamingen en Walen geweest, die pas is geluwd door het federalisatieproces van de afgelopen decennia. Begrijp het goed: de spanningen in België behoren bijna tot het verleden dankzij de boedelscheiding in het proces van een ongedeelde staat naar een federatie. In Europa wil men de omgekeerde weg bewandelen, maar door de ongelijke machtsverhoudingen maakt men zo een soort super-België!
-
Europa wordt democratischer door de grondwet. Op onderdelen is dat zo, want het Europarlement krijgt meer bevoegdheden, maar het totaalplaatje is anders. Er wordt nog meer macht naar de Raad van Ministers geschoven. Het intergouvermentele karakter van het Europese bestuur wordt versterkt. Daardoor krijgen de grote landen meer macht. De vergaderingen van de Raad blijven nog altijd achter gesloten deuren (al beweert het Ja-kamp iets anders). Nieuw is de verplichting voor ministers om een stemverklaring te geven, maar ook weer niet zo nieuw, want het praatje na de vergadering met een journalist-met-microfoon is dat eigenlijk ook al.
-
De grondwet is niet perfect, maar een goede eerste stap en verdient dus een "JA". Het is inderdaad slechts een eerste stap en dat feit in combinatie met het feit, dat dit een grondwet is, in een probleem. Grondwetten zijn moeilijker te wijzigen dan gewone wetten en zo zal men er naar kijken. Grondwetten zijn in beton gegoten en daardoor niet zo gevoelig voor een tijdelijke verandering in de politieke verhoudingen. Het gekozen-burgemeester debat eerder dit jaar in Nederland is daarvan de perfecte illustratie. D66 dacht z'n tijdelijke spilpositie in de coalitie te kunnen uitbuiten, maar de grondwet is daar dus effectief tegen beschermd, door de eis van 2/3 meerderheid.
Een grondwet, die slechts een eerste stap is, is geen goed idee. Je zet dan wel een stap, maar vervolgens zijn je voeten aan de grond geplakt, want de volgende stap is een grondwetswijziging en die zal - ook bij dit verdrag - niet zo gemakkelijk gaan. Het zou waarschijnlijk voorlopige ook de laatste stap zijn. Als Thorbecke destijds zo geredeneerd zou hebben, zaten we nu nog met een slechte grondwet.
Voor wie het zich nog afvraag: ik ben tegen.
