Toetsenbord schreef:Jawel Denkertje, wij zijn wel degelijk de hoeder van onze broeders en zusters! Volgens mij ga je voorbij aan het feit dat er genoeg mensen hier proberen aan te geven dat ze echt de worsteling van homoseksuelen wel proberen te begrijpen. Dat ze zich echt wel proberen te verplaatsen in die homo ('s). Dat ze echt wel snappen dat er een leven vol strijd voor je ligt als je een homoseksuele relatie afwijst. Dat ze heus wel snappen dat het voor homo's enorm moeilijk kan zijn in de reformatorische kerken. Dat ze echt wel begrijpen dat het uiten van je gevoelens ook regelmatig een keiharde afwijzing betekent, terwijl die jongens waarschijnlijk door hun zwijgen al vreselijk onzeker zijn geworden. Dat ze echt wel door hebben dat het een enorm gevoel van eenzaamheid kan geven. Dat ze heus wel in de gaten hebben dat er homoseksuele jongeren zijn die eigenlijk hun toekomst met een vrouw en kindertjes in duigen zien vallen. Dat ze echt... ach, vul maar in. Maar die op grond van Gods Woord, toch tot de conclusie komen dat een relatie tussen twee mensen van hetzelfe geslacht (ook in liefde en trouw) richting God niet te verantwoorden is. En al deze mensen schuif jij op een grote hoop bij al diegenen die niet jouw mening zijn toegedaan. En deze hoop noem jij in-inzichzelf-gekeerde-harteloze-onbarmhartige-de Bijbel-onjuist-interpreterende-niet-voor-discussie-vatbare-refo's.
Op dat laatste begint hij nu iets terug te komen merk ik (en hoop ik), dus zo langzamerhand begint het wederzijds respect voor elkaar te groeien. Dat vind ik opzich al wel een winstpunt, maar daarmee zijn we er nog lang niet.
Uiteindelijk zien we dus dat de hele christelijke wereld in tweeën gehakt wordt op dit punt. Je bent óf voor (in al zijn vormen), óf tegen in al zijn vormen. Een tussenweg bestaat gewoon niet. En daar zit de cliffhanger bij de CU. Ze pakken het niet hard genoeg aan. Een regeling zoals die nu getroffen is, is halfbakken, gelijk een zachte heelmeester. Welke kant ze op willen moeten de beleidsbepalers maar zien, maar maak een keuze: Keur het óf helemaal goed, óf helemaal af, want op deze manier zal de discussie altijd blijven bestaan.
En boven alles vind ik het jammer dat er discussies zijn. En dat is niet omdat "de Bijbel daar eenmaal onduidelijk in is" (quote uit dit topic), maar omdat wij de Bijbel verkeerd lezen en onze eigen intepretaties er aan geven. En vraag me niet hoe we de Bijbel wel goed moeten lezen, want dat weet ik dus ook niet. Ik ga dan ook totaal niet beweren dat mijn mening de enige ware mening is.
En zolang Denkertje zijn weg samen met God gaat en dit soort zaken voor Gods troon legt blijft hij mijn "broeder in het geloof".