Ik zie God als mijn Vader.
Ook als Schepper.
Ik trek vaak voor mezelf de lijnen door naar mijn eigen vader. Ik houd op deze AARDE van niemand zoveel als van mijn vader en moeder.
Mijn vader hield al van me, toen hij mij nog niet had gezien.
Daarna groeide ik op. En al was ik soms een 'rotkind', hij bleef van mij houden.
Hij strafte mij als ik de mist in ging, hij wees mij terecht, maar hij trok me ook heel dicht tegen zich aan, als ik om vergeving vroeg. Dan zei hij:'Wat je ook doet, ik blijf onvoorwaardelijk van jou houden, omdat je mijn dochter bent.'
Voor mijn vader heb ik enorm veel respect. Hij heeft mij opgevoed en mij gevormd zoals ik nu ben. Hij was/is mijn grote voorbeeld, met betrekking tot het geloof.
Zo zie ik ook mijn Hemelse Vader. Hij staat heel erg dichtbij mij. voor Hem heb ik vreselijk veel respect en ontzag. Hij straft mij als ik de mist in ga, maar Hij 'trekt mij ook dicht tegen zich aan' als ik vergeving vraag, en als ik me alleen voel. Dan 'zet' Hij tegen mij:' Ik houd van jou, omdat je Mijn dochter bent.' Hij is ook mijn grote Voorbeeld. Zoals Hij is, daar streef ik naar om ook zo te worden, al weet ik dat he onmogelijk is...
Nu ik ouder word en meer de ellende om me heen zie, snap ik dat niet iedereen dat gevoel op die manier kan hebben. Omdat ik een geweldige relatie met mijn aardse vader heb, proef ik daar iets uit, van mijn relatie met mijn Hemelse Vader.
Jammer genoeg heeft lang niet ieder kind die mooie relatie met zijn/haar aardse vader....
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...
