is jou geloof in strijd met jou gevoel?

[joris]

ben het op zich met je eens.
maar ik geloof dat de bijbel de mens als een eenheid presenteert: heb de HEer uw Go dlief met geheel uw hart, ziel en verstand. Dus helemaal. We mogen als je met christus bent gestorven en begraven opstaatn tot een nieuw leven. Dus een nieuwe hart, ziel en verstand.
Ik denk dat geloven een kwestie is van je helemaal overgeven/toevertrouwen aan God. Aan Gods liefde, genade, leiding etc.
Dat betekent dat je je geliefd VOELT, gerechtvaardigd WEET en heilig WANDELT.

Ik denk dus dat er geen tegenstrijdigheid is in gevoel en verstand. Tuurlijk de wil is sterk. IK geloof dat een mens kan kiezen om vleselijk te leven of om geestelijk te leven. Kies je voor geestelijk leven, dan treedt de belofte van GOd in werking: nader tot God en Hij zal tot U naderen jac 4:8.
Als je geestelijk leeft en heel bewust bezig bent met GOd in je leven, dan komt het gevoel erbij. Dan voel je je aanvaard, da voel je je geleidt,e nzovoort.

[hijwel]

Volgens mij is het gevoel in strijd met het geloof, omdat het gevoel (denk ik) gestuurd wordt door de wil. Nu is de wil van een natuurlijk mens verkeerd. Ik wil niet wat God wil en andersom. Volgens mij is dit de tweestrijd.
Karel

Welkom Karel!

Ben het niet helemaal met je eens... maar dat geeft ook niet.
Mijn puntje:
Jij zegt het volgende: gevoel wordt gestuurd door je wil.
Ik weet niet of dit waar is... want als je wedergeboren bent is je wil verandert en toch doe je dan nog verkeerde dingen. Dit heeft denk ik niet met je wil te maken maar met je gevoel.
Je laat je op die momenten leiden door je gevoel en niet door je geloof.
Je wil wel leven voor God, maar (sommige mensen zeggen: je zondige wil(ik) staat nog in de weg). Ik geloof dit eerlijk gezegt niet, want je wil is verandert, God heeft je wil verandert, maar je gevoel zit nog in de weg.

Het gevoel en je wil zijn volgens mij 2 verschillende dingen, je wil wordt niet gestuurt door je gevoel. Maar je daden worden wel gestuurd door je gevoel.

Paulus zegt het ook:
Het kwade wat ik wil(nieuwe wil, geloof)dat doe ik niet(vanwege het gevoel), maar het kwade wat ik(nieuwe wil, geloof) niet wil dat doe ik(vanwege het gevoel)

Ik hoop dat et voor jullie een beetje duidelijk is wat ik bedoel.

[K.Heijstek]

Dag hijwel (kom je trouwens niet vaak tegen zo'n naam. maar goed jijwel waarschijnlijk)

Je zegt:

Het gevoel en je wil zijn volgens mij 2 verschillende dingen, je wil wordt niet gestuurt door je gevoel. Maar je daden worden wel gestuurd door je gevoel.

Jouw daden komen dus voort uit je gevoel als ik je goed begrijp.
Nou het volgende.

Een jongen van laten we zeggen 22 jaar is gek op een meisje van pakweg 14 jaar. Het meisje vind hem ook leuk, dus dat zit wel snor. Maar nu komt het.
Die jongen weet (met zijn verstand) dat áls ze verkering zouden krijgen het zeer waarschijnlijk toch niet lang stand houd i.v.m. het leeftijdsverschil. (is met die leeftijden groter dan wanneer ze beide 10 jaar ouder zouden zijn). Zijn gevoel echter lacht z'n verstand uit en blijft gek op dat meisje.
Als de jongen nu verkering vraag aan het meisje is dat dan de wil of het gevoel.
Als de jongen besluit om dat niet te doen is dat dan de wil of het verstand

M.a.w. waar is de plaats van de wil, van het verstand, en van het gevoel.

Karel


(zo en nu ff m'n vingers af laten koelen)

[joris]

zal ik dan een orthopedagogische visie op '' doen'' geven?

er komt een prikkel (S) binnen. In eerste isntantie verwerk je die prikkel ljfelijk: je krijgt bijvoorbeeld kippevel of erectie o.i.a , dan krijg je er een gevoel over, dan ga je er over nadenken: wat gebeurt er nu, wat voor reactie kan ik geven. Vervolgens laat je nog je normen en waarden een deuntje mee zingen. En opgrond van al deze zeefen besluit je bewust wat je uiteindelijke reactie wordt.
Op deze reactie komt een positieve of een negatieve consequentie. Is die positief, dan zal je het gedrag blijven vertonen. Is het negatief, dan doe je de volgende keer tijdens de verwerking een aantal zaken anders.

[hijwel]

Dag hijwel (kom je trouwens niet vaak tegen zo'n naam. maar goed jijwel waarschijnlijk)

Je zegt:

Het gevoel en je wil zijn volgens mij 2 verschillende dingen, je wil wordt niet gestuurt door je gevoel. Maar je daden worden wel gestuurd door je gevoel.

Jouw daden komen dus voort uit je gevoel als ik je goed begrijp.
Nou het volgende.

Een jongen van laten we zeggen 22 jaar is gek op een meisje van pakweg 14 jaar. Het meisje vind hem ook leuk, dus dat zit wel snor. Maar nu komt het.
Die jongen weet (met zijn verstand) dat áls ze verkering zouden krijgen het zeer waarschijnlijk toch niet lang stand houd i.v.m. het leeftijdsverschil. (is met die leeftijden groter dan wanneer ze beide 10 jaar ouder zouden zijn). Zijn gevoel echter lacht z'n verstand uit en blijft gek op dat meisje.
Als de jongen nu verkering vraag aan het meisje is dat dan de wil of het gevoel.
Als de jongen besluit om dat niet te doen is dat dan de wil of het verstand

M.a.w. waar is de plaats van de wil, van het verstand, en van het gevoel.

Karel


(zo en nu ff m'n vingers af laten koelen)

Ik heb ook nog nooit van de voornaam k. gehoord hoor
gevoel is iets wat je hebt gekregen om bijv de comminiceren met mensen. Verstand heb je gekregen om over zaken na te denken.

Als die jongen vanuit zijn wil(geloof) verkering zou vragen, dan zou hij dat niet zonder God doen. Jacobus: zo iemand wijsheid van mij begeert zal ik het hem geven.
Als hij het doet met zijn gevoel/verstand (hangt wel samen denk ik) dan zal hij kiezen voor wat hem het beste lijkt.

Maar keuze's moet je voorleggen aan God, en hij zal antwoord geven.
Dat ik dit vaak niet doe is het gevolg van mijn gevoel, maar niet van mijn wil.

Tuurlijk kan je vanuit je gevoel/verstand goede keuzes maken, maar dat komt alleen omdat God het gegeven heeft. Je zou eigenlijk constant online moeten zijn met God om de juiste keuzes te maken. Dus niet afgaan op je gevoel/verstand maar alles voorleggen aan Jezus.

Als je denk dat ik et niet goed heb hoor ik het graag.
Of als ik niet duidelijk genoeg geantwoord heb op je vraag.

btw: jij zij nog dit: Zijn gevoel echter lacht z'n verstand uit en blijft gek op dat meisje.
Ik begrijp wat je bedoelt, maar als je echt zo'n gevoel hebt mag je den ik vragen aan God waarom Hij dat gevoel in je heeft gewerkt, of of het gevoel wel van Hem komt, enz....

[K.Heijstek]

Dat is een heldere omschrijving Joris. Klopt volgens mij idd.
prikkel -> gevoel -> verstand -> reactie alleen het laatste hoeft niet persé denk ik. Als ik zeg dat ik bid voor mijn eten en krijg daar negatieve reactie's op dan zal ik morgen tóch weer bidden voor mijn eten.

hijwel
misschien is het zo dat de oude ik, wat dus in de weg zit, last heeft van de ,hoe moet ik dat zeggen, lusten/hartstochten/begeertes die nog in de oude mens zitten en daarmee het gevoel (neg.) beïnvloeden.

"Is jouw geloof in strijd met jouw gevoel" misschien dat het geloof wel boven deze zaken uit stijgt. tuurlijk je hebt een wil, je hebt een gevoel, maar boven alles staat het geloof.

[hijwel]

Dat is een heldere omschrijving Joris. Klopt volgens mij idd.
prikkel -> gevoel -> verstand -> reactie alleen het laatste hoeft niet persé denk ik. Als ik zeg dat ik bid voor mijn eten en krijg daar negatieve reactie's op dan zal ik morgen tóch weer bidden voor mijn eten.

Oke zo snap ik het ook.

Ik zou het alleen een andere volgorde willen geven.. ik heb geen psycholgie gestudeert dus ik weet ook niet precies hoe het zit.

prikkel -> je kijgt er een gevoel over met m.b.v. je verstand/gevoel -> daarna kan je kiezen tussen je gevoel en je geloof. Volg je je zelf, of volg je je nieuwe wil/geloof/Jezus.

Moeilijk maar zo zie ik het.

misschien is het zo dat de oude ik, wat dus in de weg zit, last heeft van de ,hoe moet ik dat zeggen, lusten/hartstochten/begeertes die nog in de oude mens zitten en daarmee het gevoel (neg.) beïnvloeden.

Dus de vraag is dan of je, strijd tegen je oude mens, of dat je alles overgeeft aan Jezus. Dus niet strijden tegen je eigen ik, proberen je zonde de grond in te drukken, maar juist op die momenten vertouwen op God.

"Is jouw geloof in strijd met jouw gevoel" misschien dat het geloof wel boven deze zaken uit stijgt. tuurlijk je hebt een wil, je hebt een gevoel, maar boven alles staat het geloof.

ehh.. jij haalt het volgens mij weer door elkaar.
jij zegt: je hebt een wil, je hebt een gevoel en geloof.
ik zeg: je hebt het (gevoel/verstand) en het (geloof/wil)

De keuze is aan jou ga je op je gevoel af of op je geloof

Lekker om eens ff lekker te denken.
Mischien zie ik het wel helemaal verkeert, maar dan hoor ik het wel.

[Inspector Morse]

zal ik dan een orthopedagogische visie op '' doen'' geven?

er komt een prikkel (S) binnen. In eerste isntantie verwerk je die prikkel ljfelijk: je krijgt bijvoorbeeld kippevel of erectie o.i.a , dan krijg je er een gevoel over, dan ga je er over nadenken: wat gebeurt er nu, wat voor reactie kan ik geven. Vervolgens laat je nog je normen en waarden een deuntje mee zingen. En opgrond van al deze zeefen besluit je bewust wat je uiteindelijke reactie wordt.
Op deze reactie komt een positieve of een negatieve consequentie. Is die positief, dan zal je het gedrag blijven vertonen. Is het negatief, dan doe je de volgende keer tijdens de verwerking een aantal zaken anders.

Dit is GEEN orthopedagogische visie maar een omschrijven van conditionering (psychologisch principe). Dit denken wordt uiteraard wel toegepast door orthopedagogen die geloven in gedragstherapie.

[joris]

een leerpsychologisch principe ja, vanuit een pedagogische visie. Die visie is iets wat van mij is, het principe is wetenschappelijk bewezen. maar goed, daar gaat het niet om. Ik wil het wel veranderen hoor

Misschien moetne we nie meer het woord geloof gebruiken. Als je wilt leven met JEzus, dan heb je een bepaalde levensstijl, oftwel: je hebt normen en waarden waar je je aan wilt houden. Laat die dan je daden besturen/corrigeren.

Ik wil niet geloven in God. Ik wil leven met GoD!

[Inspector Morse]

Ik wil leven met GoD!

En in die zin is geloven een werkwoord!!!!!

Geloven in God is inderdaad veel te weinig, geloven moet leiden tot communicatie en vertrouwen!

en dan nu heel remonstrants:

Dat geloof moet ook goede vruchten voortbrengen anders is het waardeloos!

[joris]

Ik wil leven met GoD!

En in die zin is geloven een werkwoord!!!!!

Geloven in God is inderdaad veel te weinig, geloven moet leiden tot communicatie en vertrouwen!

en dan nu heel remonstrants:

Dat geloof moet ook goede vruchten voortbrengen anders is het waardeloos!

ja tuurlijk is gelovn een werkwoord. Ik neem aan dat dit een verwijzing is naar mijn opmerkingen dat het niet gaat om geloven, maar dat het belangrijk is of je het geloof hebt. Geloven is een werkwoord, maar geloof als vrucht of zelfs als gave in galaten 5 is een kracht!!!! rom 1:16: ik schaam mij het evangelie niet, want het i een machtig middel waarmee God iedereen redt diegelooft.

HEt heeft mij ongelooflijk veel geholpen toen ik leeerde dat het woord pisto vertaald kan worde met geloven maar ook net zo vaak met vertrouwen. Geloven is dus iets persoonlijks, niet iets abstracs.

Is dat remonstrants? dat je vruchten moet voortbrengen? tis ook gewoon bijbels.

[hijwel]

Misschien moetne we nie meer het woord geloof gebruiken. Als je wilt leven met JEzus, dan heb je een bepaalde levensstijl, oftwel: je hebt normen en waarden waar je je aan wilt houden. Laat die dan je daden besturen/corrigeren.

Oke maar laten niet afgaan op ons gevoel(onze waarden en normen) maar laten we de waarde en normen uit de bijbel halen. En bij beslissingen het aan Jezus vragen.

Ik wil niet geloven in God. Ik wil leven met GoD!

Ik wil wel meer geloven/vertrouwen in God om daardoor meer te leven voor God. (waarschijnlijk bedoelen we het zelfde )

[joris]

tuurlijk bedoelen we het zelfde.

[hijwel]

Ik las vanmorgen deze text:
Spreuken 3
5 Vertrouw op den HEERE met uw ganse hart,12) en steun op uw verstand niet.
6 Ken Hem in al uw wegen,13) en Hij zal uw paden recht maken.14)

5 Vertrouw met heel je hart op de HERE en verwacht het niet van je eigen verstand.
6 Laat God delen in alles wat je doet, dan kan Hij je levensweg bepalen.

[joris]

en ik las dit: Ik heb God horen zeggen en meer dan eens: '' Alle kracht komt van mij''
liefdevol bent U, HEer, want u geeft ieder mens wat hij verdient.
ps 62:12