afgelikte boterham

[Pucca]

Het ligt inderdaad aan de context. Als hij nog steeds niet van plan is te wachten voor het huwelijk, weg ermee. Als hij 't heeft gedaan voor hij christen werd, kan hij natuurlijk vergeving vragen en opnieuw beginnen.

ik vind dat geen goede instelling, zijn wij dan beter dan hij/zij die niet gewacht heeft? Hij/zij kan altijd om vergeving vragen!

Lees eens goed wat ik zeg.

dacht eerst ook dat je verhaal niet klopte Johnny, maar je hebt idd wél gelijk. Als die gene vast en zeker is dat hij NIET van plan is te wachten is het een gevaar voor jezelf...
Maar natuurlijk kan ook een wel-christen in zijn christenzijn zo'n fout maken, en er is altijd vergeving!

[ahuibers]

Stel: je hebt net verkering en je vriend/vriendin vertelt je dat hij/zij geen maagd meer is. Dat is waarschijnlijk voor iedereen even slikken, maar daarna? Zou je er mee kunnen leven dat jouw liefste zoiets intiems met iemand anders heeft gedeeld? Of zou je een einde maken aan de relatie?

Dit naar aanleiding van wat ik pas hoorde: een relatie werd uitgemaakt omdat de betreffende persoon geen 'afgelikte boterham' wilde hebben. Ik stond met mijn oren te klapperen. Ik bedoel, het is niet echt een heel tactische omschrijving toch? Aan de andere kant kon ik me ook voorstellen dat je er moeite mee hebt. Ik heb zelf al een aantal jaar een relatie, maar ik denk dat ik het daar best moeilijk mee zou hebben. Maar ik zou het niet uitmaken, geloof ik. God schenkt ons toch ook telkens genade, bij Hem mogen we toch ook telkens weer opnieuw beginnen? Moeten we zo dan ook niet met onze naasten (en liefsten) omgaan?

Ik ben benieuwd wat jullie hiervan vinden!

Anne

als de persoon nog niet getrouwd is geweest zou ik er geen relatie mee willen hebben.

[Ikke21]

[/quote]


Dat is mijn eigen mening, maar ik weet dat er ook anderen zijn die zeggen dat zoiets prive is, en dat de nieuwe partner het helemaal niet hoeft te weten. Ben benieuwd of hier ook mensen zijn die dat vinden.[/quote]

Daar ben ik het niet mee eens, je moet open en eerlijk zijn in een relatie, dus ook zulke dingen moeten gezegd worden, ook al is dat moeilijk... maar anders komt er ook nog eens oneerlijkheid bij en op die manier een relatie hebben is volgens mij niet goed!!

[Johnny_Camaro]

[quote="Lalage"]Het ligt inderdaad aan de context. Als hij nog steeds niet van plan is te wachten voor het huwelijk, weg ermee.
quote]

Lalage, misschien heb ik het niet goed gelezen, maar ik viel eigenlijk over weg ermee. als jij dit niet zo letterlijk bedoelde dan mijn excuses voor het slecht lezen, maar anders blijf ik toch bij mijn mening

[Johnny_Camaro]

Het ligt inderdaad aan de context. Als hij nog steeds niet van plan is te wachten voor het huwelijk, weg ermee. Als hij 't heeft gedaan voor hij christen werd, kan hij natuurlijk vergeving vragen en opnieuw beginnen.

ik vind dat geen goede instelling, zijn wij dan beter dan hij/zij die niet gewacht heeft? Hij/zij kan altijd om vergeving vragen!

Lees eens goed wat ik zeg.

dacht eerst ook dat je verhaal niet klopte Johnny, maar je hebt idd wél gelijk. Als die gene vast en zeker is dat hij NIET van plan is te wachten is het een gevaar voor jezelf...
Maar natuurlijk kan ook een wel-christen in zijn christenzijn zo'n fout maken, en er is altijd vergeving!

Dat bedoelde ik er inderdaad mee te zeggen. En als hij/zij er echt spijt van heeft dan kun je het ook vergeven.

[Markie]

Dat is mijn eigen mening, maar ik weet dat er ook anderen zijn die zeggen dat zoiets prive is, en dat de nieuwe partner het helemaal niet hoeft te weten. Ben benieuwd of hier ook mensen zijn die dat vinden.[/quote]

Daar ben ik het niet mee eens, je moet open en eerlijk zijn in een relatie, dus ook zulke dingen moeten gezegd worden, ook al is dat moeilijk... maar anders komt er ook nog eens oneerlijkheid bij en op die manier een relatie hebben is volgens mij niet goed!![/quote]

Hier ben ik het mee eens ja.Als het gebeurd is en je begint een nieuwe relatie zonder het te vertellen begin je al fout door dingen te verzwijgen.
Zou het erg oneerlijk en gemeen vinden.

Overigens zou ik het niet vertellen voordat ik een relatie begin met iemand maar wel zo snel mogelijk.

[*JAAP*]

Ik ga nu even erg open zijn.
Ik ben zoiemand die het is overkomen en ja zoals veel van jullie al dachten, context heeft er veel mee te maken. Ik weet ook dat ik fout zat. Ik ben op mijn knieen gegaan, heb tijden niet kunnen slapen, maar weet dat na mijn belijdenis God me door Jezus Christus vergeven heeft.
Direct vertellen is het enige wat je kan doen; het is van die ander afhankelijk hoe hij / zij er dan mee omgaat. Ik zou er nog veel meer over kunnen vertellen maar als anderen dat willen weten dan maar graag via een priveberichtje.....

mea culpa

*JAAP*

[Lalage]

Het ligt inderdaad aan de context. Als hij nog steeds niet van plan is te wachten voor het huwelijk, weg ermee.
quote]

Lalage, misschien heb ik het niet goed gelezen, maar ik viel eigenlijk over weg ermee. als jij dit niet zo letterlijk bedoelde dan mijn excuses voor het slecht lezen, maar anders blijf ik toch bij mijn mening

Ow sorry, ik bedoel gewoon dat je moet uitkijken als een jongen niet wil wachten tot hij getrouwd is, want dan heb je 99,99% kans dat als je ooit met hem trouwt, je dat niet als maagd doet.

[joepie]

Volgens mij geld de term afgelikte boterham voor iets anders. Gewoon voor iemand die dus met jan en alleman/vrouw gezoend heeft.

Strikt genomen is het zo dat als het je overkomen is en je hebt God er vergeving voor gevraagt, dat die zonde weg gedaan is uit je leven.
Dus waarom zou je het dan gaan vertellen aan je nieuwe vriend of vriendin? Moet die persoon je ook nog eens vergeven? Voor iets wat gebeurd is in een relatie waar hij/zij helemaal nog niet in beeld was en waarvoor je God al om vergeving hebt gevraagt. En waarvan je mag geloven dat die zonde weggedaan is? Dus als had ze niet bestaan?
Waarom zou je het aan die ander vertellen?
Ga je heel je leven opbiechten aan de ander?

[joris]

Zou je er mee kunnen leven dat jouw liefste zoiets intiems met iemand anders heeft gedeeld? Of zou je een einde maken aan de relatie?

als je dat doet is het ook nooit jouw liefste geweest...Ten tweede vraagt het ook moed om zoiets te vertellen. Ten derde kan het in jeugdige onbezonnenheid gebeurt zijn. Het hangt er denk ik helemaal vanaf wat de context is.

I agree with surfer.

LIefde voert het hoogste woord in de bijbel, dus hopelijk ook in ons leven. Vanuit Gods liefde mogen we ook naar onze vriend/vriendin kijken.
''t Idee is niet prettig. Mijn vriendin had een relatie geha dmet een oudere man, vond ik niet fijn. Ik wilde ook zeker weten niet weten wie hem was, helemaal niet omdat ik het gevoel had dat hij veel s te ver ging bij mijn vriendin.
Aan de andere kant, ik weet nu zelf hoe snel je aan het '' zoenen slaat'' dus een afgelikte boterham heb je al snel geloof ik.

Is ze naar bed geweest met iemand? ik zou wel willen weten waarom, want het zou ook een stukje karakter kunnen vertellen.

[Kate Spade]

Strikt genomen is het zo dat als het je overkomen is en je hebt God er vergeving voor gevraagt, dat die zonde weg gedaan is uit je leven.Dus waarom zou je het dan gaan vertellen aan je nieuwe vriend of vriendin? Moet die persoon je ook nog eens vergeven? Voor iets wat gebeurd is in een relatie waar hij/zij helemaal nog niet in beeld was en waarvoor je God al om vergeving hebt gevraagt.

Maar als jij dan een relatie hebt met zo´n iemand, en je trouwt. Vind je dan niet dat hij al iets weggegeven heeft aan iemand wat jij had moeten hebben?

[M@rije]

Wat Jaap vertelde is mij exact zo overkomen. Ik heb ook een fout gemaakt, maar weet mij vergeven door Jezus Christus. Mijn vriend heeft er meteen in het begin naar gevraagd en ik ben (gelukkig) eerlijk geweest. Het lucht voor jezelf heel erg op. Voor de ander is het dan de keuze of hij of zij wel of niet met je door wil gaan. Ik zou het goed begrijpen als mensen dat niet zouden willen. De gedachte dat een andere jongen of meisje ook al zo intiem met je vriend of vriendin is geweest ,lijkt mij erg moeilijk.
Maar ik denk dat diegene ook moet en kan geloven in oprecht berouw van jouw kant en dat je vergeven bent. Je moet er daarna wel echt voor knokken om niet weer dezelfde fout te begaan, want er wordt dan echt door de duivel aan je getrokken, dat merk je wel.
Wat dat betreft vind ik die slogan van ´ware liefde wacht´eigenlijk onzin. Het heeft weinig met ware liefde te maken. De behoefte aan seks isheel gezond en maakt je liefde niet minder echt ofzo. Tenminste, dat is mijn mening. Samen bidden om kracht om te w88 kan echt heel veel steun geven.

[Lalage]

Ga je heel je leven opbiechten aan de ander?

Ik denk niet dat het gezond is alle details over je vorige relaties te vertellen.

[joepie]

Marije je spreekt je zelf tegen. Eerst vertel je dat je aan je vriend het hebt verteld dat je ee fout hebt gemaakt, en dan zeg je dat ware liefde niet hoefd te wachten.
En heb je al iets weggegeven aan een ander wat jij hoorde te hebben?
Nu dat heb ik uitgelegt.
Nee dus. Want als je God om vergeving gevraagt hebt ben je weer als was je maagd. Hij wil je weer schoon wassen, en dan zijn je zonde vergeven.
Het is wel beter om te wachten to de ware liefde er is en je getrouwd bent.
Want niet voor niets wil God dat zelf binnen het huwelijk houden. Ter bescherming van ons. Maar als je de fout gemaakt hebt, kun je opnieuw beginnen en je leven beteren.

Dus vertellen? Nee!

[M@rije]

Zo heb ik het niet bedoeld Joepie. Ik zeg niet dat ware liefde niet hoeft te wachten. Ik vind de uitspraak te kortzichtig, want of je wel of niet seks hebt voor thuwelijk heeft niets met ware liefde te maken volgens mij. Zoals ik al zei vorige keer: het verlangen naar seks is gezond.
Dus dan zou t automatisch zo zijn dat als je wel seks voor t huwelijk hebt, je geen ware liefde hebt ofzo. Er zou nog een toevoeging bijmoeten of weet ik veel. Ik heb altijd iets tegen dat zinnetje gehad. Tuurlijk is het wel zo dat je samen bidt voor kracht om te kunnen wachten ondanks de seksuele aantrekkingskracht.