Het huwelijk

[mohamed]

[foutje]

[TheKeimpe]

Zien de wetten alleen op Christus, of is het huwelijk een afspiegeling van Christus en Zijn bruid?
Jezus zelf neemt de huwelijkswetten namelijk gewoon heel letterlijk, in Zijn woorden tegen de Farizeeën. Daarnaast geeft hij aan dat in de hemel het huwelijk geen rol meer speelt, maar dat zegt hij nergens over het leven hier op aarde.

[mohamed]

Zien de wetten alleen op Christus, of is het huwelijk een afspiegeling van Christus en Zijn bruid?
Jezus zelf neemt de huwelijkswetten namelijk gewoon heel letterlijk, in Zijn woorden tegen de Farizeeën. Daarnaast geeft hij aan dat in de hemel het huwelijk geen rol meer speelt, maar dat zegt hij nergens over het leven hier op aarde.

Deze wetten pasten de joden toe op hun huwelijken dat blijkt ook uit de vraag van de Farizeeërs en Paulus was de eerste die het betrok op Christus en de gemeente. Indien jij denkt dat hij daarmee een vergissing maakte moet je dat gewoon ronduit zeggen en niet om de hete brij heendraaien.

[meribel]

maar paulus betrekt het ook op het aardse huwelijk, er staat achter "ook voor u geldt" , daarnaast geeft hij vaker in brieven gewoon hele duidelijke instructies over dit soort dingen.

[mohamed]

maar paulus betrekt het ook op het aardse huwelijk, er staat achter "ook voor u geldt" , daarnaast geeft hij vaker in brieven gewoon hele duidelijke instructies over dit soort dingen.

Akkoord Meribel, ik heb het nog eens nagelezen en wat Paulus na 'ook voor u geldt' zegt heeft inderdaad betrekking op huwelijken tussen mensen en hij schreef:

'...dat ieder zijn vrouw moet liefhebben als zichzelf, en dat een vrouw ontzag moet hebben voor haar man.'

Wat Paulus dus geenszins leerde is dat mensen niet van elkaar mogen scheiden, want die passages betrok hij niet op huwelijken tussen mensen.

[TheKeimpe]

[quote="TheKeimpe" ]Zien de wetten alleen op Christus, of is het huwelijk een afspiegeling van Christus en Zijn bruid?
Jezus zelf neemt de huwelijkswetten namelijk gewoon heel letterlijk, in Zijn woorden tegen de Farizeeën. Daarnaast geeft hij aan dat in de hemel het huwelijk geen rol meer speelt, maar dat zegt hij nergens over het leven hier op aarde.[/quote ]
Deze wetten pasten de joden toe op hun huwelijken dat blijkt ook uit de vraag van de Farizeeërs en Paulus was de eerste die het betrok op Christus en de gemeente. Indien jij denkt dat hij daarmee een vergissing maakte moet je dat gewoon ronduit zeggen en niet om de hete brij heendraaien.[/quote]

Ik zeg dat het één een afspiegeling is van het ander. Paulus doet dit meer (en hij mag het, apostel die hij is!) dat hij aardse, letterlijke zaken in geestelijk perspectief plaatst (denk aan Galaten 4).
Dat heeft niets met vergissen te maken.

[meribel]

mohamed:

wat Paulus dus geenszins leerde is dat mensen niet van elkaar mogen scheiden, want die passages betrok hij niet op huwelijken tussen mensen.

En hier dan ( 1 kor 7 ) :

10 Degenen die getrouwd zijn geef ik, nee, niet ik – de Heer geeft hun het volgende gebod: een vrouw mag niet scheiden van haar man 11 (is ze al gescheiden, dan moet ze dat blijven of zich met haar man verzoenen), en een man mag zijn vrouw niet wegsturen.

[mohamed]

Ik zeg dat het één een afspiegeling is van het ander. Paulus doet dit meer (en hij mag het, apostel die hij is!) dat hij aardse, letterlijke zaken in geestelijk perspectief plaatst (denk aan Galaten 4).

Beste TheKeimpe, je haalt me de woorden uit de mond. Dat deed Paulus inderdaad vaker en zodra hij het geestelijke bekendmaakte liet hij ook zien dat het aardse tekortschoot en maar een voorafbeelding was. Zo was ook het huwelijk tussen mensen een voorafbeelding van het huwelijk tussen Christus en de gemeente.

Begrijp me niet verkeerd, ik heb niks tegen trouwen, maar ik bepleit dit slechts om aan te tonen dat het geen zonde is om te scheiden in sommige gevallen. Wanneer het niet meer werkt en alle mogelijke paden bewandeld zijn om het huwelijk redelijkerwijs te redden, dan is het in mijn optiek een zonde om nog bij elkaar te blijven.

[TheKeimpe]

Hier kom je op een heel diep probleem, het toont ons de diepte van de val. Wat God anders bedoeld heeft, wordt door mensen kapot gemaakt. Wat God samengevoegd heeft, scheide de mens niet. Maar deze scheiding komt vaak pas niet bij de echtscheiding, maar zoveel daarvoor... Ik ben het met je eens dat er soms geen andere weg meer is dan een scheiding, maar daar gaat een traject vol van zonde en schuld vooraf.
Scheiden is dan een manier om nog meer zonde te voorkomen.

Maar het is onmogelijk, dat wanneer mensen elkaar het ja-woord hebben gegeven, en later toch scheiden, dat er geen zonde is begaan. Want het is alzo van den beginne niet geweest!

[mohamed]

En hier dan ( 1 kor 7 ) :

10 Degenen die getrouwd zijn geef ik, nee, niet ik – de Heer geeft hun het volgende gebod: een vrouw mag niet scheiden van haar man 11 (is ze al gescheiden, dan moet ze dat blijven of zich met haar man verzoenen), en een man mag zijn vrouw niet wegsturen.

Dit is volgens de Statenvertaling een verwijzing naar Maleachi 2, waar ik het roerend met hen mee eens ben:

11 Juda heeft trouweloos gehandeld, en in Israël en Jeruzalem heeft men zich gruwelijk misdragen. Juda heeft ontwijd wat de HEER heilig is en wat hij liefheeft; Juda is getrouwd met een vrouw die een vreemde god vereert.

13 En verder: jullie storten hete tranen op het altaar van de HEER, jullie jammeren en kreunen omdat hij niet naar je offers omziet en ze niet uit jullie handen aanvaardt. 14 En jullie vragen je af: Waarom toch? Omdat je de vrouw met wie je je leven deelde trouweloos behandeld hebt, de vrouw met wie je in je jeugd een verbintenis bent aangegaan, waarvan de HEER getuige is geweest.

Hier heb je het bewijs dat God niet alle huwelijken heeft samengebracht en dat is ook het voornaamste punt wat ik wilde maken. In hetzelfde hoofdstuk van de brief van Paulus die je citeerde staat:

'Maar indien de ongelovige scheidt, dat hij scheide. De broeder of de zuster wordt in zulke gevallen niet dienstbaar gemaakt; maar God heeft ons tot vrede geroepen.'

[meribel]

misschien moeten we even teruggrijpen of we over hetzelfde discussiëren,
m.i. "mag' je niet scheiden, net zoals je niet mag moorden, stelen, roddelen, onterecht boos zijn, afgoden aanbidden, ( p. kijken ) , wat ik bedoel te zeggen het gaat niet of alles net zo erg is, maar scheiden staat in het rijtje dat het een zonde is. ( waar natuurlijk vergeving voor mogelijk is als zonde belijd wordt )
Dat scheiden gebeurt zijn we het over eens, dat God daar verdrietig over is zijn we daar ook over eens?

Ik denk dat er op meerdere plekken in de bijbel staat dat het Gods bedoeling is; één man bij één vrouw,( ja, Adam had het in zijn begintijd nog makkelijk, weinig verleiding op dat gebied dan .. ) tot de dood ze scheidt. Realiteit is anders, maar dat is een gevolg van de zonde.

De verwijzing die je net aanhaalde naar maleachi, ben ik met je eens, maar niet dat dan de letterlijke betekenis vervalt.

En de uitzondering dat scheiden mag die Paulus geeft is: enkel als de ongelovige partij ( het gaat daar over een situatie dat in het zendingsveld bij een al bestaand huwelijk de één wel tot geloof komt en de ander niet ) besluit te scheiden. De gelovige mag zelf niet dat initiatief nemen, dat zegt paulus er duidelijk bij. En ook als er nog niet getrouwd is, dan niet doen ( geen tweespan vormen met een ongelovige )

terug naar tegenwoordige tijd: of God alle huwelijken heeft samengebracht, betreft een christelijk huwelijk is dat wel wat je in de kerk belijdt voor God samen en waar je Zijn Zegen over vraagt. ( en krijgt toch? )

[mohamed]

Hoi Meribel,

Wellicht zit ik er wel helemaal naast hoor en moet ik ook niet alles geloven wat Paulus heeft gezegd.

Lukas 20
34 Jezus, antwoordende, zeide tot hen: De kinderen van deze eeuw trouwen, en worden ten huwelijk uitgegeven;
35 Maar die waardig zullen geacht zijn die eeuw te verwerven en de opstanding uit de doden, zullen noch trouwen, noch ten huwelijk uitgegeven worden;
36 Want zij kunnen niet meer sterven, want zij zijn de engelen gelijk; en zij zijn kinderen Gods, omdat zij kinderen der opstanding zijn.

Christus leert hier dat er in zijn tijd gehuwd werd maar in de toekomende eeuw (deze tijd) niet meer, terwijl dat nog wel gebeurt. Hoe zit dat?

[schaapje]

@ Mohamed, ik las jou bericht, maar jij gelooft toch dat we al in het duizend jarige- vredesrijk
zijn? Het heeft een naam hè, maar ik weet niet meer welke.

[meribel]

Hoi Meribel,

Wellicht zit ik er wel helemaal naast hoor en moet ik ook niet alles geloven wat Paulus heeft gezegd.

Lukas 20
34 Jezus, antwoordende, zeide tot hen: De kinderen van deze eeuw trouwen, en worden ten huwelijk uitgegeven;
35 Maar die waardig zullen geacht zijn die eeuw te verwerven en de opstanding uit de doden, zullen noch trouwen, noch ten huwelijk uitgegeven worden;
36 Want zij kunnen niet meer sterven, want zij zijn de engelen gelijk; en zij zijn kinderen Gods, omdat zij kinderen der opstanding zijn.

Christus leert hier dat er in zijn tijd gehuwd werd maar in de toekomende eeuw (deze tijd) niet meer, terwijl dat nog wel gebeurt. Hoe zit dat?

dat staat er niet, er staat de kinderen van deze wereld:
34 Jezus zei tegen hen: ‘De kinderen van deze wereld huwen en worden uitgehuwelijkt, 35 maar wie waardig bevonden is deel te krijgen aan de komende wereld en aan de opstanding van de doden, huwt niet en wordt niet uitgehuwelijkt. 36 Zij kunnen ook niet meer sterven, want ze zijn als engelen en ze zijn kinderen van God omdat ze deel hebben aan de opstanding.

Jezus leert daar dat op deze aarde, waar jij en ik nu nog op rondwandelen gehuwd wordt, maar er komt een tijd ( nieuwe aarde? ) dat dat niet meer is, dan sterf je ook niet meer.


ook in de HSV is dat beter vertaald ( nl als wereld ) , als je de oude statenvertaling echt verder leest zie je dat met het woordje eeuw niet 1000 jaar vanaf dat moment bedoeld wordt ( kijk maar naar vers 35 )

nogmaals, ik ben zelf eerlijk gezegd niet zo fan van de statenvertaling ( sorry, dit is vloeken in de kerk natuurlijk ) maar voor mij zijn de meeste woorden gewoon echt niet meer goed leesbaar geworden. Dit is een mooi voorbeeld daarvan.

[mohamed]

dat staat er niet, er staat de kinderen van deze wereld:
34 Jezus zei tegen hen: ‘De kinderen van deze wereld huwen en worden uitgehuwelijkt, 35 maar wie waardig bevonden is deel te krijgen aan de komende wereld en aan de opstanding van de doden, huwt niet en wordt niet uitgehuwelijkt. 36 Zij kunnen ook niet meer sterven, want ze zijn als engelen en ze zijn kinderen van God omdat ze deel hebben aan de opstanding.

Jezus leert daar dat op deze aarde, waar jij en ik nu nog op rondwandelen gehuwd wordt, maar er komt een tijd ( nieuwe aarde? ) dat dat niet meer is, dan sterf je ook niet meer.

Als we gaan muggenziften, wat jij beweert staat niet in de HSV. Het verschil tussen wereld en aarde lijkt misschien te verwaarlozen, maar kennisname van de grondtekst onthult een andere realiteit want het Grieks kent meerdere woorden voor wereld (kosmos, oikoumenē, gē) en betekent zelden tot nooit de gehele aarde of de planeet.

Wat Lukas 20,34 betreft staat er wel wat die oude trouwe Statenvertaling weergeeft, want het woord eeuw is overgezet van aiōn wat precies dat betekent en NIET wereld als in de gehele planeet.

ook in de HSV is dat beter vertaald ( nl als wereld ) , als je de oude statenvertaling echt verder leest zie je dat met het woordje eeuw niet 1000 jaar vanaf dat moment bedoeld wordt ( kijk maar naar vers 35 )

nogmaals, ik ben zelf eerlijk gezegd niet zo fan van de statenvertaling ( sorry, dit is vloeken in de kerk natuurlijk ) maar voor mij zijn de meeste woorden gewoon echt niet meer goed leesbaar geworden. Dit is een mooi voorbeeld daarvan.

De HSV heeft het niet beter vertaald want aiōn betekent eeuw, hoe je het ook wendt of keert. Er staat dus precies wat de SV77 weergeeft en dat is ook waarom de Statenvertaling als studiebijbel een van de beste keuzes is. De HSV is ook een prima vertaling, maar laat het op essentiële punten helaas afweten zoals nu blijkt.

Nu we dit helder hebben zie ik je inhoudelijk reactie nog met graagte tegemoet!