"Ja en amen zeggen."

[Gerdien B.]

Ik herken het wel een beetje met mijn eigen ouders. Sinds ik het huis uit ben vraagt mijn moeder ook regelmatig of ik langs kom. Ze heeft onder tussen wel door dat ik bel of langs kom zodra ik er zin in heb. Pas ben ik er 3 keer in een week geweest. Dat was gelijk weer genoeg voor 2 weken geen contact.
Niets moet en ik doe echt pas iets zodra ik het wil en soms stem ik er wel mee in om van het gevraag af te komen.

[jamillah]

Het scheelt ook wel dat ik nu kids heb, ervoor was ik fulltime aan het werk en had ik er lang niet altijd zin in. Nu moet ik zowieso van mezelf eens per week naar mn schoonouders. Voor de kids.

[Rule]

Voor mij is het een traditie geworden om elke Zaterdagochtend naar mijn ouders te wandelen om te kijken of ze zich nog wel gedragen. Dat is eigenlijk ontstaan toen mijn vader aan het begin van dit jaar ernstig ziek werd, en ik hem toch zoveel mogelijk wou spreken(vooral omdat ik toendertijd al een paar weken een stille ruzie met de ouders had).

M'n vader is ondertussen al weer volledig genezen verklaart, maar het is zeker een zaterdagochtend-traditie geworden die ik blijf voortzetten. Ik wandel een heerlijk uurtje, onderweg haal ik boodschappen voor mezelf, en kan dan daarna even twee uurtjes heerlijk met ze bijpraten over hoe de afgelopen week is gegaan.


Hoe dat eenmaal zou gaan met de schoonouders... tsja, dat zie ik tegen die tijd wel.

[spacy]

Ghe, ik zie mijn ouders gemiddeld 3 keer per week. Al is het maar een minuut of 10. Sja, dat krijg je als je twee straten verder gaat wonen... Ik bel ook nooit van tevoren en mams ook niet naar mij. Dat is wel eens frusterend als net je huis op zn kop staat maar dan vliegt ze meteen met een emmer sop erdoor. Ook wel weer makkelijk.

exact dezelfde situatie hier
aleen als ze hier komt is het juist om schoon te maken, maar gelukkig dat ze dat niet wekelijks doet, anders leer ik het zelf nooit

[Liarose]

Als ik zo lees (en ook hoor om me heen) over ouders en schoonouders die graag willen dat kinderen vaak komen, dan vraag ik me altijd af of die ouders en schoonouders dan geen 'eigen leven' hebben. Als het goed is hebben ze toch ook een baan, huishouden, hobby's, vrienden etc?

[Jo'tje]

Deels herkenbaar. Mijn moeder vindt het ook niet echt tof als ik 3 weken niet thuis kom en ze me dan ook echt 3 weken niet ziet. Het is wel vaak zo dat er dan in die 3 weken iemand in de familie jarig is ofzo dus dan k om je elkaar wel weer ergens tegen. Maar af en toe voel ik me ook wel wat teveel verplicht om weer es een keer op te komen draven.
Aan de andere kant weet ik dat ze het druk zat hebben en ze zich heus niet vervelen als ik er niet ben ofzo En de laatste tijd heb ik ook wel zoiets van: reizen de andere kant op is ook een mogelijkheid. Ze zijn nog nooit in Marnix' huisje geweest dus dat mag ook wel es gebeuren...
Marnix' ouders zien we regelmatig. Sowieso op zondag in de kerk wel en eens in de zoveel weken gaan we daarna daar koffie drinken en ff mee eten. Gezellig, meteen wat bijgepraat en ook wel relax. Maar die zijn helemaal niet zo van de familieverplichtingen enzo. (Het is voor mij onvoorstelbaar om m'n oma een half jaar niet te zien.. )

[*Annet*]

Mijn ouders wonen ver bij mij vandaan dus die zie ik weinig. Daar trekken we een dag voor uit om heen te gaan. We hebben wel kontakt via telefoon of mail. Eigenlijk heb ik alleen kontakt met mijn moeder, niet met mijn vader. Als ik hem wel aan de tel. krijg "baal" ik eigenlijk, weet niet wat ik tegen hem moet zeggen. Dus bel ik meestal overdag, dan is hij toch te werk.

Mijn schoonouders wonen hier in het dorp. Ze komen hier ongeveer nooit, alleen met verjaardagen. Wij gaan om de 14 dagen op zondag koffie drinken daar. Zelfs voor mijn man voelt het vaak als "verplicht nummer".

En nu mutsen ze wel dat we "zo ver weg" gaan wonen. Wie weet willen ze straks wel een weekend komen?? pfffffffffff, tegen die tijd vraag ik jullie om hulp om dat te voorkomen.

Schoonmoeder komt elke week bij de buuf, kan ze toch best wel even hier aan wippen, om de kleinkinderen te groeten ofzo???

[Liarose]

Als mijn schoonouders ver weg zouden wonen, zou ik het supergezellig vinden als ze een heel weekend zouden komen! Zo zie je maar weer dat het dus helemaal ligt aan wat voor band je met ze hebt.

[kurtyo]

Soms zie ik ze opeens een aantal weken vrij vaak, of ga ik - zoals in de zomervakantie - een week of wat logeren bij mijn ouders (met vriendin, vaak). Soms zie ik ze weken (soms anderhalve maand of zo) niet of amper. Wel bel ik vrij regelmatig.

Mijn broer en vrouw + kinderen komen vrij weinig bij mijn ouders en vice versa. Dat vind ik wel erg jammer en lastig, zo zou ik het niet laten lopen. Mijn zus en haar man komen wel regelmatig en andersom ook.

Mijn schoonmoeder zie ik nu te veel, maar dat komt omdat ik ov heb, en in de buurt woon en mijn vriendinnetje geen ov heeft en we niet in de buurt van mijn ouders wonen. Als ik samen zou wonen, wil ik echt niet iedere week langsgaan.

[André]

Ik wil zo graag ook een keer nee zeggen op een liefdevolle manier, zonder ze te kwetsen want het blijven mijn ouders....

Misschien zijn je ouders niet van je gewend dat je wel eens 'neej' zegt?
Door nee te zeggen kwets je over het algemeen niemand, toch?
Het kan een enorme opluchting geven om het eens wel te zeggen.

[jamillah]

Als ik samen zou wonen, wil ik echt niet iedere week langsgaan.

Hoe maak je dat dan duidelijk aan je (schoon) ouders? Als ze je vragen om langs te komen bijvoorbeeld?

[Othello]

Als ik samen zou wonen, wil ik echt niet iedere week langsgaan.

Hoe maak je dat dan duidelijk aan je (schoon) ouders? Als ze je vragen om langs te komen bijvoorbeeld?

Gewoon: 'Sorry, we zijn nogal druk', of 'Komt effe niet uit'. Dat kun je -hoop ik- toch gewoon zeggen?

Ik ben in elk geval blij dat wij ons niet in allerlei bochten hoeven te wringen om bezoekjes te vermijden of te ontlopen. We waaien binnen als we zin hebben, en andersom gebeurt dat ook. Met het risico dat we er soms niet zijn, of dat we moeten melden dat we al bezoek krijgen of bijna weg gaan en ouders weer rechtsomkeert moeten maken (als we in een gulle bui zijn, krijgen ze nog wel koffie ). Da's nog nooit een probleem geweest, en ik zou ook niet weten waarom.

Overigens heb ik nog nooit meegemaakt dat m'n ouders vroegen of we langskomen... Ze kennen hun plaats

[Smurffie]

Overigens heb ik nog nooit meegemaakt dat m'n ouders vroegen of we langskomen... Ze kennen hun plaats

Hier begint het anders nù al. Of we zaterdagavond langskomen..maargoed, ze zijn natuurlijk terecht benieuwd met welk spook hun zoon dan nu weer aangepapt heeft

[*Annet*]

Overigens heb ik nog nooit meegemaakt dat m'n ouders vroegen of we langskomen... Ze kennen hun plaats

Hier begint het anders nù al. Of we zaterdagavond langskomen..maargoed, ze zijn natuurlijk terecht benieuwd met welk spook hun zoon dan nu weer aangepapt heeft

Kruisverhoor?!

[Smurffie]

Overigens heb ik nog nooit meegemaakt dat m'n ouders vroegen of we langskomen... Ze kennen hun plaats

Hier begint het anders nù al. Of we zaterdagavond langskomen..maargoed, ze zijn natuurlijk terecht benieuwd met welk spook hun zoon dan nu weer aangepapt heeft

Kruisverhoor?!

Nee, ik denk dat het heel er gaat meevallen