En die vier vrienden waren erg bezorgd om hun zieke vriend; die zullen op dat moment ook wel niet veel oog voor de 'humor' van het geval gehad hebben......
Achter de verdorring van de vijgeboom zit een bloedstollende waarheid, daar valt niet veel om te lachen
humor is voor mij: uit het normale gangbare stappen op ieder mogelijk moment. Ik vindt het erg inventief om een verlamd iemand odor het dak te late zakken. We lezen dat zo, maar stel je eens voro hoe die vrienden dat hebben besproken met z'n vieren toen ze de grote groep mensen zagen bi het huis waar Jezus binnen was. "we gooien hem door het dak", "doe normaal, dat doe je toch niet" ja tuurlijk wel, waarom niet" reken maar dat ze na afloop gelachen hebbe met elkaar.
Stel je eens voor dat je ingespannen zit te luistere naar Jezus, ineens gaat het dak open en komt er ene matras naar beneden zakken! Vier hoopvolle gezichten in de hoeken van het gat naar beneden kijkend. Geweldige humor vindt ik dat.
Wat denk je at voor band die mannen hebben gehad met hun vriend? huilend en weenend omdathij zo zielig was, tuurlijk niet.
Humor kent tijd en plaats.
dat betekent bedachte grapjes ophoesten. Lekker saai, net zo saai als de moppenpagina inde krant. Ik moet altijd erg lachen om mjn eigen grappen, zeggen ze doe niet zo eigenwijs. Zeg ik: goeie grap, die kende ik ook nog niet. Dan mag je er toch om lachen niet?