Voor alle onbekeerden

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Berichtdoor Kaw » 28 mei 2003 11:01

De leer van Boedha is als volgt:
De de ziel van de mens is onrustig en de mens verlangt naar het nirvana.
De mens is van zichzelf te troebel en onrein om dit te berijken.
De mens moet gaan mediteren en via meditatie zijn onreinheid voor ogen krijgen.
De mens moet zijn pas ontdekte oude onreine leven loslaten en een geestelijk leven leiden.
De mens kan door dit dagelijks te doen, een steeds reinere staat ontwikkelen, dat uitmond in het nirvana.
Dit kost de mens ongeveer een mensenleven.

Ik heb preken gehoort die min of meer op veredelt boedisme lijken. Pas daar alsjeblieft voor op.

Verder wil de duivel dat je denkt dat God je niet wil hebben als kind, omdat je het niet uitverkoren ben. Het is niet God die daar baat bij heeft maar de duivel. Ook heeft de duivel baat bij het idee dat God je moet bekeren en het enige wat jij kan doen is in zak en as zitten en hopen dat God je ooit eens op zal merken. God moet je bekeren, dat klopt, maar God wil het! God is je Vader! Kijk maar eens naar het "onze Vader" of mag je die niet bidden?

Ik ben gevonden door wie Mij niet zochten, Ik ben openbaar geworden aan wie naar Mij niet vroegen. De ganse dag heb Ik mijn handen uitgestrekt naar een ongehoorzaam en tegensprekend volk.

De enige reden waarom je nog niet bekeert ben, is dat je wegloopt voor Gods uitgestrekte armen. Wanneer zal je je eens laten grijpen door God, om Zijn kind te worden? Bid nou eens of God jou leidraad in dit leven wil worden en let nou eens op de wil van God. Stop eens met het blindelings wegstrompelen en sta stil voor God. Doe je ogen nou eens open! Hij staat daar! Met Zijn handen gestrekt, klaar om je te ontvangen!
Je bent weggelopen van de kudde varkens die je hoedde, maar je loopt niet naar Huis. Je loopt doelloos rondjes. Je weet dat je naar Huis moet gaan, maar denkt dat de Vader je niet wil aanzien in deze staat. Moet je nog armer worden? Ben je nog te rijk voor je Vader? Moet je nog meer van Zijn erfenis verkwisten voordat Hij je als Zijn kind wil aannemen? Of wil je rijker worden? Ben je te slecht en durf je zo niet voor God te verschijnen?
Je kunt niet rijker of armer worden dan dat je nu bent. De Vader heeft je laten zien dat je niet bij de varkens mocht blijven zitten. Ga nu dan eens naar Huis. Of wil je net als het ganse volk van Israel sterven in de woestijn, omdat zij de beloften van God niet geloofden en serieus namen?

Pieter
Luitenant
Luitenant
Berichten: 725
Lid geworden op: 21 mar 2003 15:26

Berichtdoor Pieter » 28 mei 2003 12:24

Soms kan ik na een preek of na een gesprek met een kind van God ontzettend jaloers zijn op het geluk van Zijn volk. Dan voel ik echt dat ik wat mis. En dan wil ik dat ook hebben. Echter, ik kies toch voor de zonde. Omdat zondigen veel makkelijker is dan God zoeken. En omdat zondigen ook veel leuker is (lijkt) dan Hem te dienen. En als ik dan gezondigd heb, dan heb ik daar echt wel spijt van. Dan ben ik voor mijn gevoel verder weg van God dan ooit. Ik vind het erg moeilijk om dan nog m’n knieen te buigen en te bidden. Dan voel ik mezelf zo schijnheilig. En dan bid ik maar niet. Dit is een vicieuze cirkel waarin ik voor mijn gevoel al maar dieper wegzink.

Ik WEET dat ik zondig ben, ik WEET dat ik verlossing nodig heb, ik WEET dat Jezus Christus de enige Weg is. En toch…

Ik voel me machteloos. En die machteloosheid komt voort uit mijn onwil. En ik ben te laks om daar iets aan te doen…

Wat moet er gebeuren wil ik het WEL zien?

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Berichtdoor Kaw » 28 mei 2003 12:57

Maar ben jij niet de dwalende verloren zoon? Wenende om je zonden? Je zo schijnheilig voelen dat je niet naar de Vader durft te gaan? Je gelooft niet eens dat je een slaaf van die Vader mag wezen.

Ik ben ook zo'n verloren zoon. Dwalende in mijn eigen ongeloof met de duivel als staf in mijn hand, zag ik geen hoop meer. Ik was verloren. Hoe zal God ooit zo'n zwarte vlek willen aanzien? Ik ben niet zo'n heilige zondaar met ellendebezef en spijt die dominees zo graag beschrijven; ik ben een gore, schijnheilige verader, niet waard om naar gekeken te worden. Ik heb er aan gedacht om zelfmoord te plegen, maar liet die gedachte varen, want ik zou alleen maar sneller voor die Vader komen te staan. Mijn ziel was dood, maar mijn vlees leefde, dus niemand zag wat er aan de hand was.

Maar Jezus zag me aan en nodigde me aan tafel uit. Hij eet met Tollenaars! Hij at ook met mij en gaf mij de kracht om naar de Vader te gaan. Voor Zijn aangezicht heb ik mijn zonden beleden en Hij nam mij aan tot Zijn kind.

Zoek troost in Jezus. Jezus is de middelaar die je nodig hebt. Je kunt zo niet meer tot de Vader komen en dat weet je. Vraag Jezus dan of Hij voor je bij de Vader wil pleiten. Vraag of Hij ook met jou wil eten. Eet van dat brood en drink die wijn. Je zegt dan niet dat je zo'n heilige zondaar bent, maar je veroordeelt jezelf en eet van dat vlees en drinkt van dat bloed, omdat je dit nodig hebt. Je hebt verlossing nodig. Eet en drinkt tot je eigen oordeel, opdat je dood mag gaan, om op te staan in een nieuw leven met Hem. Met elke zonde sla je spijkers in Zijn kruis en roep je "Kruizigt Hem!" Jij hebt daar ook gestaan. Zo is Christus ook door jou gestorven. Zo is Christus ook voor jou gestorven. Omdat jij deel hebt in Zijn sterven, heb jij ook deel in Zijn opstanding. Hij wil ook voor jou een Middelaar en Verlosser zijn. Zo kun je met God verzoent worden.

Kate
Verkenner
Verkenner
Berichten: 34
Lid geworden op: 29 mar 2003 21:14
Locatie: Harderwijk

Berichtdoor Kate » 28 mei 2003 15:48

Pieter schreef:Soms kan ik na een preek of na een gesprek met een kind van God ontzettend jaloers zijn op het geluk van Zijn volk. Dan voel ik echt dat ik wat mis. En dan wil ik dat ook hebben. Echter, ik kies toch voor de zonde. Omdat zondigen veel makkelijker is dan God zoeken. En omdat zondigen ook veel leuker is (lijkt) dan Hem te dienen. En als ik dan gezondigd heb, dan heb ik daar echt wel spijt van. Dan ben ik voor mijn gevoel verder weg van God dan ooit. Ik vind het erg moeilijk om dan nog m’n knieen te buigen en te bidden. Dan voel ik mezelf zo schijnheilig. En dan bid ik maar niet. Dit is een vicieuze cirkel waarin ik voor mijn gevoel al maar dieper wegzink.

Ik WEET dat ik zondig ben, ik WEET dat ik verlossing nodig heb, ik WEET dat Jezus Christus de enige Weg is. En toch…

Ik voel me machteloos. En die machteloosheid komt voort uit mijn onwil. En ik ben te laks om daar iets aan te doen…

Wat moet er gebeuren wil ik het WEL zien?


Pieter, ik denk dat ik ongeveer hetzelfde heb gevoeld en meegemaakt. Totdat God mij heeft laten zien dat ik zelf niks hoef te doen en zelfs niks kan doen en dat Hij het al voor mij heeft gedaan!!! Ik kan niet zeggen wat je ervoor moet doen, eigenlijk niks, maar het is wel een heel machteloos gevoel. Blijf in ieder geval bidden en bijbellezen.

Groetjes, Kate


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 17 gasten