Bunschotense predikant vraagt om schorsing

[Marnix]

De vraag is of hij de goede keuze heeft gemaakt. Het is wat rationalistisch misschien, waar wat is je grootste liefde? En die vraag moeten niet alleen dominees stellen natuurlijk

Dat het heel moeilijk is geloof ik volledig.

[Denkertje21]

De vraag is of hij de goede keuze heeft gemaakt. Het is wat rationalistisch misschien, waar wat is je grootste liefde? En die vraag moeten niet alleen dominees stellen natuurlijk

Maar juist binnen een relatie kun je zo veel meer toekomen aan je Grote Liefde, de Heere God! Dat geldt voor mij in ieder geval wel!

[Marnix]

Paulus geeft aan dat dit niet zo is. Zie 1 Kor 7. Overigens denk ik dat God daarom de gemeente heeft gegeven, mensen om je heen waar je een band mee hebt, met sommigen misschien zelfs een hele hechte... waarmee je samen ed Bijbel kan bestuderen, bidden etc. Ik denk niet dat een relatie daar essentieel voor is, vertrouwen in medegemeenteleden kan tot hetzelfde toekomen aan je Grote Liefde, God, zorgen.

[Denkertje21]

Om bij het laatste te beginnen: Natuurlijk is de gemeente belangrijk. Dat weet ik echtb uit ervaring. Maar je diepste zieleroerselen bespreek je toch met God en met je partner...

Overigens vind ik vers 9 uit 1 Korinthe 7 wel heel curieus.
Het geeft al aan dat Paulus heel goed weet dat er verschillende mensen zijn, met andere behoeften!

[froske]

Paulus geeft aan dat dit niet zo is. Zie 1 Kor 7. Overigens denk ik dat God daarom de gemeente heeft gegeven, mensen om je heen waar je een band mee hebt, met sommigen misschien zelfs een hele hechte... waarmee je samen ed Bijbel kan bestuderen, bidden etc. Ik denk niet dat een relatie daar essentieel voor is, vertrouwen in medegemeenteleden kan tot hetzelfde toekomen aan je Grote Liefde, God, zorgen.

Dan moeten de mogelijkheden er wel voor zijn. Niet elke kerk is blij met homo's, zie daar dan eerst maar eens in te "burgeren" voordat je verder kan gaan in het gemeenteleven. Ik merk nu al in mijn eigen gemeente dat er vrij weinig ruimte is, en dat is een trieste zaak. In feite heeft ieder mens recht op zijn/haar eigen plek in de gemeente.

[Marnix]

Paulus geeft aan dat dit niet zo is. Zie 1 Kor 7. Overigens denk ik dat God daarom de gemeente heeft gegeven, mensen om je heen waar je een band mee hebt, met sommigen misschien zelfs een hele hechte... waarmee je samen ed Bijbel kan bestuderen, bidden etc. Ik denk niet dat een relatie daar essentieel voor is, vertrouwen in medegemeenteleden kan tot hetzelfde toekomen aan je Grote Liefde, God, zorgen.

Dan moeten de mogelijkheden er wel voor zijn. Niet elke kerk is blij met homo's, zie daar dan eerst maar eens in te "burgeren" voordat je verder kan gaan in het gemeenteleven. Ik merk nu al in mijn eigen gemeente dat er vrij weinig ruimte is, en dat is een trieste zaak. In feite heeft ieder mens recht op zijn/haar eigen plek in de gemeente.

Als er in een gemeente zo met homo's wordt omgegaan schieten ze ernstig tekort... en zijn ze niet Bijbels bezig. Ze kunnen dan geen onderscheid maken tussen homosexualiteit en homofilie, wat twee hele verschillende dingen zijn. Ieder mens heeft inderdaad recht op zijn/haar plek in de gemeente, ook mensen die anders zijn dan de doorsnee kerkganger. Doet men dat niet, dan is het goed hen daarop te wijzen en aan te spreken... doet men daar niets mee, dan moet je je afvragen of het zinvol is daar te blijven.

[Teh Smiem]

De betreffende dominee toont hier wel lef en kiest ervoor om niet "louw" te zijn. Het geldt natuurlijk niet alleen voor dominees, maar voor iedere gelovige: Toets je leven aan de bijbel.

Die predikant had drommels goed door dat hij niet met overtuiging merr het werk kon doen wat hij deed, en dat is gewoon goed. Ik kan me niet in een homofiele situatie verplaatsen, maar het lijkt me niet niks om zonder de speciale liefde van een man/vrouw te leven. Toch denk ik dat we God boven alles moeten stellen. Het is ongetwijfeld een ontzettend groot offer om als homofiel je niet in te laten met homosexualiteit. Maar ook zo'n offer valt in het niet bij Gods offer, Jezus' offer. Horen we dan niet dat te laten voor wat het is en WEL verder te gaan met Gods werk?

[Denkertje21]

Die predikant had drommels goed door dat hij niet met overtuiging meer het werk kon doen wat hij deed

De logica hiervan ontgaat me. Waarom zou een homoseksuele dominee z'n werk niet meer kunnen doen? Waarschijnlijk alleen maar omdat dit hem onmogelijk wordt gemaakt

Ik kan me niet in een homofiele situatie verplaatsen, maar het lijkt me niet niks om zonder de speciale liefde van een man/vrouw te leven.

Dat je je hierin niet kunt verplaatsen, maak je wel helder. Liefde voor iemand van hetzelfde geslacht kan emotioneel net zo diep gaan en speciaal zijn als een man/vrouw relatie.

Toch denk ik dat we God boven alles moeten stellen.

Helemaal mee eens, maar het één hoeft het ander niet uit te sluiten.

Het is ongetwijfeld een ontzettend groot offer om als homofiel je niet in te laten met homosexualiteit. Maar ook zo'n offer valt in het niet bij Gods offer, Jezus' offer. Horen we dan niet dat te laten voor wat het is en WEL verder te gaan met Gods werk?

Ik denk dat God dat 'offer' niet van ons verlangt. Sterker nog: ik geloof dat Hij ons een partner gunt en wil geven die ons 'ter hulpe' is en waarmee we ook meer en meer van Hem kunnen ervaren.

[Smurffie]

Het is ongetwijfeld een ontzettend groot offer om als homofiel je niet in te laten met homosexualiteit. Maar ook zo'n offer valt in het niet bij Gods offer, Jezus' offer.

Homoseksualiteit is wel wat anders denk ik. Ik ben iig wel van mening dat ze op geen enkele wijze 'tot één vlees' mogen worden, voor zover dat uberhaubt mogelijk is. God heeft seks bedoelt voor man en vrouw, daar kan geen enkele homo onderuit. Anderzijds mogen ze wel een relatie hebben, ook bijbels gezien

[Zareb]

Als er in een gemeente zo met homo's wordt omgegaan schieten ze ernstig tekort... en zijn ze niet Bijbels bezig. Ze kunnen dan geen onderscheid maken tussen homosexualiteit en homofilie, wat twee hele verschillende dingen zijn.

Tja, dat onderscheid is nu eenmaal een kunstmatige noodgreep die de kerken bedacht hebben om een vorm van pastoraat mogelijk te maken. Let wel, dit in tegenstelling tot bepaalde evangelische stromingen die zelfs de geaardheid op zich al als zonde zien. Dus wat dat betreft zijn de kerken wel iets wijzer geworden. Jij noemt het twee hele verschillende dingen. Een vriend van mij, die volgens jouw indeling in de categorie “homofiel” zou vallen geeft zelf aan dat hij dat onderscheid niet maakt. Hij omschrijft zichzelf als een homoseksueel die er zelf voor gekozen heeft celibatair te leven. Want, zo zegt hij, ik kan mijzelf wel homofiel noemen, maar daarmee zijn de homoseksuele verlangens nog niet weg.

Ieder mens heeft inderdaad recht op zijn/haar plek in de gemeente, ook mensen die anders zijn dan de doorsnee kerkganger. Doet men dat niet, dan is het goed hen daarop te wijzen en aan te spreken...

OK, maar wat als de gemeente het gesprek niet eens aan wil gaan, of daar “voorwaarden” aan verbindt. Al wil ik wel direct de nuance aanbrengen dat dit meestal gaat over officiële richtlijnen. Er zijn zeker gemeenten in bv de GVK, de CGK en de Gereformeerde Bond waar men best wel openingen probeert te bieden. Ik geloof dat we het als reformatorische homo's het ook van de plaatselijke gemeente moeten hebben.

doet men daar niets mee, dan moet je je afvragen of het zinvol is daar te blijven.

Weet je, misschien ligt daar juist wel het moeilijkste punt. Die vraag of het zinvol is om daar te blijven. Ik weet ook wel dat er heel wat homo's de reformatorische kerken zijn uit gevlucht (of gejaagd) maar ik ben er van overtuigd dat er veel meer zijn die graag zouden willen blijven.
Die steeds weer moeite doen om het gesprek open te houden. Of die “om de lieve vrede wil” hun mond maar houden.
Want je moet niet vergeten dat, binnen de reformatorische kerkgemeenschappen, de sociale verbintenis verder gaat dan de kerk alleen. Met andere woorden, breken met je kerkgenootschap betekend in vele gevallen dan ook breken met de sociale omgeving waarin je bent opgegroeid.

De betreffende dominee toont hier wel lef en kiest ervoor om niet "louw" te zijn. Die predikant had drommels goed door dat hij niet met overtuiging merr het werk kon doen wat hij deed, en dat is gewoon goed.

Ik heb er een dubbel gevoel bij. Eerst en vooral vind ik jammer dat het hier toe gekomen is. Maar om nu van lef te spreken? En had hij door dat hij zijn “werk” niet meer kon doen? Dat geloof ik niet, het ging hem er (volgens de berichten) om dat hij zijn kerkgenootschap niet met moeilijke vragen wilde opzadelen. Ik heb een paar preken van hem gehoord en ik denk dat hij vol overtuiging zijn “werk” doet. En dan denk ik, maar dat heb ik al eerder verwoord, dat had hij van te voren kunnen weten. Feit is echter dat hij voor de synode van zijn kerkgenootschap geen gelegenheid heeft gekregen zijn keus te verwoorden. Raar blijft het dat een synode zijn ontslag aanvraag niet aanvaard en hem daarna wel ontslaat.
Dat zal best wel in orde zijn met het GVK kerkrecht maar ik vind het de weg van de minste weerstand.

Het is ongetwijfeld een ontzettend groot offer om als homofiel je niet in te laten met homosexualiteit.

Zie het begin van deze posting.

Maar ook zo'n offer valt in het niet bij Gods offer, Jezus' offer. Horen we dan niet dat te laten voor wat het is en WEL verder te gaan met Gods werk?

Ik denk dat God dat 'offer' niet van ons verlangt. Sterker nog: ik geloof dat Hij ons een partner gunt en wil geven die ons 'ter hulpe' is en waarmee we ook meer en meer van Hem kunnen ervaren.

Dat geloof ik ook en heb ik (helaas kort) ook zo mogen ervaren.

[Marnix]

Tja, dat onderscheid is nu eenmaal een kunstmatige noodgreep die de kerken bedacht hebben om een vorm van pastoraat mogelijk te maken. Let wel, dit in tegenstelling tot bepaalde evangelische stromingen die zelfs de geaardheid op zich al als zonde zien. Dus wat dat betreft zijn de kerken wel iets wijzer geworden. Jij noemt het twee hele verschillende dingen. Een vriend van mij, die volgens jouw indeling in de categorie “homofiel” zou vallen geeft zelf aan dat hij dat onderscheid niet maakt. Hij omschrijft zichzelf als een homoseksueel die er zelf voor gekozen heeft celibatair te leven. Want, zo zegt hij, ik kan mijzelf wel homofiel noemen, maar daarmee zijn de homoseksuele verlangens nog niet weg.

Heej, bedankt voor je reaktie. Allereerst ben ik het met je eens dat het raar is dat de GKV eerst zijn ontslag heeft afgewezen en daarna hem uit izjn functie heeft gezet. Maar ja, in de GKV moet nog steeds wel een hoop via de officiele weg, de synode, gebeuren... zo ook hier. Toch is het een inderdaad raar en ik ben er niet blij mee. Er zijn overigens inderdaad wel een aantal gemeenten bij de GKV en CGK waar openingen zijn, waar homo's gewoon volledig geaccepteerd worden... want helaas maar maar, dat is lang niet overal zo. Verder met je overweging tussen weggaan of blijven ook eens.. en daarnaast is het idd moeilijk.... maar als je in de gemeente niet geaccepteerd en gediscrimineerd wordt (door vanwege die homofilie niet gevraagd te worden voor allerlei taken bijvoorbeeld) is het denk ik toch het overwegen waard. Je sociale omgeving is belangrijk, maar is een liefdevolle geestelijke familie niet net zo belangrijk? Voor je gewone leven is het een beter, voor je leven met God het ander.

Dan even over het stuk wat ik gequote heb. Ik zal het even proberen voorzichtig te formuleren. Homofilie is een gevolg van de zondeval. Maar een homofiel (of niet praktiserende homoseksuee;) kan hier op zich natuurlijk niets aan doen... Het gaat er om hoe hij/zij met gevoelens/begeerte omgaat. Het klinkt wat raar, maar wat dat betreft kan je het zelfs met bijv. pedofilie vergelijken.... en dan zeggen we ook niet: Tja, zo iemand heeft ook behoefte aan een partner en zo zit hij in elkaar, beter als hij het wel praktiseert. Maar goed, beetje vreemde vergelijking misschien. Nog ff een ander beeld ter vergelijking. In het paradijs werden geen mensen met een hartafwijking geboren he... of mensen met Down Syndroom. Dit is het gevolg van de zondeval, waardoor gebrokenheid enzo in de wereld gekomen zijn. Kan je dan zeggen: Het is een gevolg van de zondeval dus is je afwijking op zich al zonde? Ik vind dat wel lastig hoor. Doet me zo denken aan die Farizeeers die zich van de blinde man afvragen wat voor zonde hij of zijn ouders begaan hebben dat hij blind geboren werd.

[Denkertje21]

Ik ben iig wel van mening dat ze op geen enkele wijze 'tot één vlees' mogen worden, voor zover dat uberhaubt mogelijk is.

Die stoel van God moet wel enorm groot zijn: iedereen klimt er in spreekt ex cathedra..

God heeft seks bedoelt voor man en vrouw, daar kan geen enkele homo onderuit.

dat blijft een interpretatie. Je mag seks niet loskoppelen van een relatie en over seks binnen een relatie van twee mannen of vrouwen van liefde en trouw wordt in de bijbel nergens gesproken... God zwijgt hierover, dus ga het niet voor Hem invullen!

[Denkertje21]

Let wel, dit in tegenstelling tot bepaalde evangelische stromingen die zelfs de geaardheid op zich al als zonde zien.

Ik zie het wel als een gevólg van de zonde! Maar daar geeft God weer zoveel mogelijkheden voor om mee te leven

doet men daar niets mee, dan moet je je afvragen of het zinvol is daar te blijven.

Ik voel me thuis in die gemeente waar God me geplaatst heeft. God stuurt me niet weg. Waarom moet ik me dan weg laten sturen door kerkmensen?

[froske]

Denkertje21 schreef:

Ik zie het wel als een gevólg van de zonde! Maar daar geeft God weer zoveel mogelijkheden voor om mee te leven

Precies. In feite zijn alle mensen gevolg van de zondeval in hun hele bestaan en leven. Niemand is meer perfect maar iedereen probeert er het beste van te maken hier op deze wereld uit dankbaarheid aan God. Je hebt je naaste lief uit dankbaarheid aan God, maar ook daarin maak je nog fouten, en God weet ook dat wij mensen niets meer perfect kunnen doen! Natuurlijk is het van belang om daar wel naar te streven.

Het gaat wel ver om liefde tussen 2 mensen van hetzelfde geslacht als gevolg van de zondeval te omschrijven. Hetero's die een huwelijk aangaan doen het ook niet perfect, dat is ook logisch, we blijven nu eenmaal mensen. Maar zoals ik al eerder zei, we moeten roeien met de riemen die we hebben, leven tot eer van God. En volgens mij kan dat prima als man en vrouw maar ook als man/man of vrouw/vrouw.

[Wullimpie]

Denkertje21 schreef:

Ik zie het wel als een gevólg van de zonde! Maar daar geeft God weer zoveel mogelijkheden voor om mee te leven

Precies. In feite zijn alle mensen gevolg van de zondeval in hun hele bestaan en leven. Niemand is meer perfect maar iedereen probeert er het beste van te maken hier op deze wereld uit dankbaarheid aan God. Je hebt je naaste lief uit dankbaarheid aan God, maar ook daarin maak je nog fouten, en God weet ook dat wij mensen niets meer perfect kunnen doen! Natuurlijk is het van belang om daar wel naar te streven.

Het gaat wel ver om liefde tussen 2 mensen van hetzelfde geslacht als gevolg van de zondeval te omschrijven. Hetero's die een huwelijk aangaan doen het ook niet perfect, dat is ook logisch, we blijven nu eenmaal mensen. Maar zoals ik al eerder zei, we moeten roeien met de riemen die we hebben, leven tot eer van God. En volgens mij kan dat prima als man en vrouw maar ook als man/man of vrouw/vrouw.

Het feit dat het een gevolg is van de zondeval is nog geen reden om er maar in te berusten en er aan toe te geven, het is een ieders plicht om tegen de zonde te strijden.

Ik zou bijvoorbeeld graag een tomtom willen hebben, nu zou ik kunnen zeggen dat het een gevolg is van de zondeval dat ik 'geneigd' ben om er een te stelen, en daar dan maar aan toe te geven, of ik kan me er tegen verzetten en het niet doen.

Misschien niet de beste vergelijking, maar mijn punt is duidelijk neem ik aan.