Zwanger deel 13

[ajl]

Even off topic Hoe gaat het nu met je Jannoek?

[Jannoek]

Even off topic Hoe gaat het nu met je Jannoek?

Heel goed gelukkig!

[margarethamaria]

Mijn dochtertje is nu 11 weken, maar voor een evt. volgend kindje zou ik meer tegen de zwangerschap opzien als tegen de bevalling. Tot 6 cm. wist ik niet hoe ik het had, en daarna had ik veeeel minder pijn. (en nee, geen pijnbestrijding gehad, gewoon thuis bevallen) Van 6 tot geboren was net iets langer als een uur. De verloskundige was nog net op tijd! Ik snap niet wat mensen bedoelen als ze het hebben over 'dat laatste pijnlijke stuk'. Zo zie je maar, elke bevalling is anders...

[654321]

@evelien, @aapjes, @reinolda; ik herken dat gevoel wel. Ik vind een bevalling zoo heftig! De eerste vond ik echt traumatisch (verliep ook heftig met alles tegen wat tegen kan zitten). De tweede ging veel beter maar ik vergeet het niet dat ik toen dacht: "dit nooit weer''. Zo'n heftige, langdurige pijn kan ik niet zomaar vergeten hoor...
Hoe doe je dat? Hoe kom je zover om te denken dat je dat wel weer ziet zitten?
En hoe bedoel jij dat precies @ajl, je voorbereiden?? En wat geef je dan aan bij vlk? Wat voor wensen bijv?

[Haai]

Hier ging de bevalling van de tweede als een speer (3 uur, vond het echt een eitje vergeleken met de eerste bevalling) maar ik heb vooral de tijd vlak na de bevalling als heftig ervaren. Mocht er hier nog eens een kindje komen dan ben ik van plan om een bevallingsplan te schrijven, om voor m'n gevoel zo nog een beetje de regie te houden en duidelijk te hebben wat ik wel en niet graag wil.
Ik zie zeker nog wel op tegen een eventuele volgende zwangerschap en bevalling, maar merkte op een gegeven moment toch dat het verlangen naar een volgend kindje groter werd dan het opzien tegen.

[paprikameisje2]

die bevallingen hier zullen in veel ogen droombevallingen zijn... Maar voor mij al heftig zat. Plus de heftige zwangeschsptijd met alle spanningen erbij.... en nog maar te zwijgen over de tijd erna!
Ik zei altijd bij J, erger huilen als J kan haast niet. M heeft in het kwadraat gehuild van J... en nog steeds moet ik er s nachts uit!

[Jannoek]

Ik had bij F ook een geboorteplan geschreven en dat gaf mij heel veel rust. Tijdens 1 van de laatste controles bij de gyn werd dat ook uitgebreid besproken en het werd opgenomen in mn dossier, dus het was voor alle betrokkenen duidelijk. Mij gaf dat ook heel veel rust, want ik hou graag de touwtjes in handen, maar dat gaat wat lastig bij een zwangerschap/bevalling.
Uiteindelujk verliep het heel anders, maar als we ooit weet een kleintje zouden krijgen zou ik het zeker weer doen.

[MissF]

Wat ik bij een eventuele derde anders zou doen is iedereen wegsturen, niemand in mijn buurt, zodat ik lekker helemaal alleen ontspannen kan zijn. Dat is mijn fout geweest bij de 2e. Ik was meer bezig met iedereen om me heen dan met mezelf. Ik denk dat als ik helemaal alleen was geweest, gewoon mijn eigen plan had getrokken dat ik met veel minder pijn had kunnen bevallen.
Sowieso zou het hele persen ook weer een uitdaging worden, omdat ik dat wel als naar heb ervaren bij beiden. Maar nu weet ik dat ik het gewoon kan, misschien dat dat helpt als het echt weer eens zover zou zijn

Mijn moeder zei altijd: als je zo graag nog een kindje wilt, dat je er wel weer voor wilt bevallen, dan is het een mooi moment, en ben je er weer aan toe. En dat denk ik ook echt wel. Daarom moest ik tot de jongste 1 was niet eens dénken aan een eventuele derde, nu denk ik er zelfs af en toe eens over na, en kan ik me toch wel een beetje indenken dat stel dat we zo ver komen samen, dat we het wel weer zouden zien zitten. Maargoed, er spelen meer factoren mee om 'eraan te beginnen'

[ajl]

@654321 Met voorbereiden op een bevalling bedoel ik; hoe lees je je in? Weet je hoe een normale bevalling verloopt en welke dinge ingrepen er anders zijn? Wat verwacht je qua pijn? Ik zie nl op mijn werk dat mensen denken dat de pijn controleerbaar is met een pcm en daardoor snel menen dat er van alles is misgegaan met een bevalling. Hoe ga je normaliter met pijn om? Wat wil je zelf qua pijnstilling? Weet je de voor- en nadelen van de pijnbestrijding?
Hoe wil je bevallen, in bed, baarkruk, bad etc. Wat wil je dat je partner doet voor je tijdens de bevalling?
Ik wil op een gegeven moment gewoon dat hij mij met rust laat en hij weet dat nu ook echt. Rond 7 cm gaat hij ergens rustig zitten en komt rond het persen weer tevoorschijn.
Je kan je gewoon op zoveel manieren voorbereiden en het valt mij op dat mensen dit echt onvoldoende doen. Natuurlijk weet je niet precies wat je te wachten staat, maar je kan je wel degelijk voorbereiden, ook eventueel met yoga, zwangerschapsgym etc.

@ Haai Dat jij de tijd na Sylke als zwaar ervaren hebt, is natuurlijk wel logisch. Er waren natuurlijk ook veel zorgen om haar. Ik kan mij dat juist heel goed voorstellen.

[Pluk01]

Zelf vond ik de bevalling goed te doen, het ging ook vrij snel voor een eerste. 's Avonds rond 11 uur kreeg ik de eerste weeën, nog erg onregelmatig, dus gewoon gaan slapen. Halverwege de nacht werd het regelmatiger en ben ik lekker onder de douche gegaan en tv gaan kijken. Rond half 6 hebben we de verloskundige gebeld omdat mijn man niet wist of hij nou nog moest gaan werken of niet. Verloskundige wilde eerst niet komen omdat ik nog te opgewekt klonk en nog wel erg veel praatjes had . Uitgelegd dat mijn man bijna weg moest en ik niet wilde dat hij straks meteen weer terug moest komen. Toen ze kwam zei ze heel verbaast, o, je hebt al bijna 4 cm ontsluiting . Ze is toen weggegaan en zou rond 8u terugkomen en dan zouden we naar de kraamkliniek gaan. Ik heb lekker alles bij elkaar gezocht en toen heeft manlief alles in de auto geladen. Rond half 8 had ik zoiets, nu moet ze volgens mij op gaan schieten... En inderdaad had ik toen ze kwam al dik 7 cm ontsluiting en zijn we snel naar de kraamkliniek gegaan. Daar bleek het al op 9cm te zitten. Toen heeft ze de vliezen gebroken en mocht ik vrij snel gaan persen. Dat ging echter niet zo lekker, dik een uur geperst in alle mogelijke houdingen. Uiteindelijk dreigde ze met de gyn en toen kwam hij heel snel . Uiteindelijk was hij bijna 9 pond en duurde het persen daardoor zo lang. Doordat hij zo groot was kromp mijn baarmoeder echter te langzaam en daardoor heb ik een nabloeding gekregen. Ik ben een aantal keer flauw gevallen etc. En uiteindelijk opgenomen in het ziekenhuis. Daar hebben ze me met medicijnen en ijzer weer enigszins opgelapt. Moest nog 3 dagen blijven omdat m'n hb 3,4 was de volgende morgen. Ik heb toen via het infuus een ijzerpreparaat gekregen, maar achteraf gezien zou ik een volgende keer in zo'n geval voor een bloedtransfusie kiezen. Manlief heeft het laatste stukje van de bevalling en de uren na de bevalling als heel heftig ervaren, hij dacht echt dat ik het niet zou overleven. Ik heb daar zelf nagenoeg niks van mee gekregen en kijk er daardoor ook niet met schrik op terug. Maar ik ben wel een paar maanden heel slap geweest etc. Bovendien heeft Levi heel veel gehuild de eerste maanden, dus tegen die tijd erna zou ik wel meer opzien denk ik bij een tweede.

Inderdaad is het voor iedereen anders zo'n bevalling. Maar ben het met AJL eens dat een goede voorbereiding echt heel veel scheelt. Ik wist goed wat ik wel/niet wilde en heb daar ook geen geheim van gemaakt. De verloskundige en kraamzorg heeft erg goed rekening gehouden met mijn wensen en daar ben ik nog steeds erg blij om! En het is logisch dat je, na complicaties bij eerdere bevallingen en gezondheidsproblemen bij eerder kindjes, er daarna meer tegenop ziet en het soms ook niet meer aandurft. Dat zou ik ook hebben in zo'n geval! Als je het zelf geen plekje kunt geven, zou ik idd eens met iemand gaan praten om het te verwerken.

[Evelien]

Het verschil zit hem ook wel in dat ik dus plat moest blijven liggen... nou het plafond van het ziekenhuis was enorm saai kan ik je vertellen en die van thuis had ik ook al wel gezien. De hele tijd op je rug liggen (van 8 uur s' ochtends tot de bevalling 5 uur de volgende ochtend) begint dan ook te vervelen. Kon niet even lekker rond lopen ontspannen. Voelde me behoor vies/smerig, had me niet kunnen douchen (mocht ook niet) of oplappen.

Wat volgens mij ook al gezegd is door MissF, die mensen om je heen. Ik had alleen mijn man bij me (die zat ergens in de hoek een boek te lezen dus daar had ik geen last van en die liep ook nog wel eens even weg), plus zo nu en dan de verpleegkundig en de verloskundige die controles kwamen doen. Bij de bevalling kwam mijn moeder er bij.

[ajl]

Vandaag 20 weken echo gehad. Gelukkig lijkt alles goed. En, dochterlief en ik blijven zwaar in de minderheid Als het goed is, komt er weer een knul bij. Jongensnaam hebben wij al, dus dat scheelt weer een hoop gezoek naar een meisjesnaam.

[trijntjejohanna]

wat leuk ajl!! en wat fijn dat alles goed lijkt!

[LauraC]

wat leuk ajl!! en wat fijn dat alles goed lijkt!

[Jannoek]

Fijn, ajl!