Technico schreef:Na een nachtje slapen kom ik tot het volgende standpunt.
homosexualiteit dient op dezelfde manier gerespecteerd te worden als mensen die bijvoorbeeld hypergevoelig zijn. Het is een andere geaardheid die problemen met zich mee brengt.
Knap dat je al na een nachtje met zulke uitspraken kunt komen. De meeste doen daar heel wat langer over. Misschien is dat wel de reden dat je eerste stelling gewoon niet klopt. Hypergevoelig zijn, of al die andere menselijke karaktertrekjes die je in een eerdere post gebruikte, zijn eigenschappen die van een ander niveau zijn.
Zo heb je hetero’s die hypergevoelig zijn, maar heb je ook homo’s die hypergevoelig zijn. Zo heb je hetero’s die kleptomaan zijn en je hebt homo’s die kleptomaan zijn. Elke vorm van vergelijking tussen de problemen die een hetero ondervind als hij hypergevoelig is met iemand die homo is gaat daarom mank.
ik vind dat je als homosexueel wel een goede vriend mag hebben maar dat je zo'n vriendschap niet mag zien als alternatief voor een man/vrouw-relatie.
Dat homo’s een relatie met een vriend zouden zien als alternatief voor een m-v relatie is natuurlijk onzin. Maar het typeert wel de gedachte die veel hetero’s hebben als het om een m/m of v/v relatie gaat. Dat het gaat om hetzelfde rollenpatroon zoals dat er in meeste hetero-relaties is. Zo ontstaan vragen als “wie doet bij je de afwas” of zelfs “wie is bij jullie het vrouwtje?” Een homo relatie is geen heterorelatie in die zin dat wij een alternatief zouden zoeken voor de m/v relatie, zelfs niet te vergelijken.
Ik zal, als ik een homosexueel ontmoet echt mijn hoofd niet omdraaien (tenzij hij rechtsstreeks van de Gaypride vandaan komt ofzo, ligt daar niet een groot deel van de aversie tegen homo's? dat soort evenementen?). Zolang je je als homosexueel niet inlaat met dat soort orgieen kun je van mijn kant respect verwachten.
Je hebt gelijk dat dit soort evenementen nogal wat aversie oproepen. Persoonlijk heb ik er ook niet zoveel mee. Maar aan de andere kant is het natuurlijk wel dubbel dat mensen met plezier naar de schaars geklede dames tijdens het Caribean carnaval in Rotterdam kijken maar er schande van spreken als er schaars geklede heren op een bootje staan te dansen.
Zelf ben ik op de eerste roze zaterdagen geweest. Rustige demonstraties om een keer per jaar te laten weten dat wij er ook zijn. Want dat was in het begin de intentie of zelfs de noodzaak zo’n 20 jaar geleden. Toen ook deze zaterdag steeds meer ontaarde in allerlei toestanden ben ik niet meer gegaan omdat ik mij daarmee niet kon associëren.
Aan de andere kant blijf ik die dubbele moraal in Nederland lastig vinden. Want die uit zich ook in kleinere dingen. Als Marietje en Klaas met een innige omhelzing afscheidnemen kijken de mensen vertederd toe. Maar als Klaas en Jan op een zelfde manier handelen kent de verontwaardiging geen maat. Gelukkig speelt dit in Be en zeker in Spanje een veel mindere rol omdat het daar normaal is dat ook mannen elkaar met een kus begroeten.
