Ik proef op Refoweb een soort angst om meer kennis van God te krijgen. Je mag vooral niet gaan spitten in de Bijbel, de bestaande geloofsleer kritisch reviewen, want dan zit je meteen in verdachte hoek. Terwijl we door God juist opgeroepen worden om de Bijbel zeer kritisch te lezen. Ik vindt die verwijzingen naar de 'wijsheid dezer wereld' etc. geen hout snijden, want deze 'wijsheid' heb ik al lang geleden achter mij gelaten. Deze redenering worden vaak gebruikt/misbruik om een discussie als deze af te stoppen.
Even tussendoor: als iemand niet streeft/durft te streven naar kennis van God, hoe ga je dan straks de eeuwigheid doorbrengen?
Je haalt Paulus aan, maar ik begin soms te vermoeden dat Paulus een beetje de mist ingegaan is

Als je ergens zou kunnen lezen waarom Jezus naar de wereld kwam, wat het doel van Zijn missie was, dan zou je het in de Evangelien moeten kunnen lezen, uit Zijn eigen woorden kunnen afleiden. Wie zal de boodschap duidelijker brengen dan de Boodschapper zelf?
Gister heb ik de vier Evangelien even globaal doorgelezen op zoek naar tekstgedeelten over de aankondiging van het lijden en wat Jezus daar zelf over zegt, met wat meer aandacht voor het Evangelie van Johannes, aangezien deze discipel het dichtst bij Jezus stond.
Het is opmerkelijk dat Johannes zo weinig aandacht besteed aan het lijden en sterven van Christus, terwijl dat het hoogtepunt van het Evangelie zou moeten zijn. In het Evangelie van Johannes word als taak van Christus echter vooral genoemd: het openbaren van God de Vader. Er staat in alle vier steeds dat de Christus moest lijden, en moest sterven, maar let er maar eens op hoe dat er staat.
Hoe kan het dat Christus in de Hof van Getsemane bidt of deze drinkbeker (kruisiging en dood) van Hem weggenomen zou worden? Als Hij speciaal naar de wereld gekomen was om te sterven??? Dat is toch wel heel vreemd. Mijn inschatting is dat Jezus dit nooit gebeden zou hebben als Zijn dood het ultieme doel van Zijn missie geweest was.
Mattheus 26 39 En een weinig voortgegaan zijnde, viel Hij op Zijn aangezicht, biddende en zeggende: Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat dezen drinkbeker van Mij voorbijgaan? doch niet, gelijk Ik wil, maar gelijk Gij [wilt].
In het Hogepriesterlijk gebed (Johannes) lees je dat Christus al aan het afronden is, Zijn taak zit er bijna op op het moment dat de discipelen Hem geloven en werkelijk zien wie Hij is.
1 Dit heeft Jezus gesproken, en Hij hief Zijn ogen op naar den hemel, en zeide: Vader, de ure is gekomen, verheerlijk Uw Zoon, opdat ook Uw Zoon U verheerlijke.
2 Gelijkerwijs Gij Hem macht gegeven hebt over alle vlees, opdat al wat Gij Hem gegeven hebt, Hij hun het eeuwige leven geve.
3 En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, den enigen waarachtigen God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt.
4 Ik heb U verheerlijkt op de aarde; Ik heb voleindigd het werk, dat Gij Mij gegeven hebt om te doen; let wel: dit is vóór de kruisdood!
5 En nu verheerlijk Mij, Gij Vader, bij Uzelven, met de heerlijkheid, die Ik bij U had, eer de wereld was.
6 Ik heb Uw Naam geopenbaard den mensen, die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. Zij waren Uw, en Gij hebt Mij dezelve gegeven; en zij hebben Uw woord bewaard.
Als je dan vervolgens Handelingen leest (ik heb het globaal gedaan, dat wel), dan blijft deze lijn min of meer bestaan, maar als je vervolgens de brieven van Paulus leest, DAN pas doet het concept van Jezus als slachtoffer voor de zonden zijn intrede. Indirect was Hij dat ook, want Hij kon niet naar de wereld komen om ons God te laten zien ZONDER gekruisigd en gedood te worden. Dat was onvermijdelijk.
De gelijkenis van de wijngaardenier: stuurde de eigenaar (God, interpretatie) van de wijngaard zijn zoon (Jezus, interpretatie) opdat hij gedood zou worden? Nee,
maar opdat de opstandige werknemers (mensen) naar hem zouden luisteren!!!!Als God in je leven gaat werken, en de liefde van Christus word in je hart uitgestort, dan kan het niet anders of je krijgt intens berouw van al je zonden, van al je onwil, van je afkeer van Hem, van 'het-niet-willen'... Gelukkig hoeven we dit niet in eigen kracht, of met iets uit onszelf op te brengen! Ik wens je veel sterkte, want je zult het nooit alleen redden...
Beste Willemina, ik ervaar de kracht van God in mijn leven, waardoor ik steeds meer de zonde kan laten.
Dit gaat samen met het vermogen om andere mensen hun schulden te vergeven, vijanden lief te hebben en mijn naaste lief te hebben als mijzelf. Eigenschappen die ik vroeger niet had.
Wat is er nog meer?