Sinds kort ben ik weer actief hier op het forum. In het verleden heb ik me wel es meer aangemeld, maar meestal vertrok ik ook weer snel. En ook nu staat het posten me al weer tegen. Jammer, want ik hou best van discussiëren.
Ik zal proberen uit te leggen wat me tegenstaat. Ik ben 14 jaar lang naar een Reformatorische school geweest. De discussies die hier gevoerd worden, en de meningen en standpunten daarachter, snap ik heel goed. Maar wat me hier, en op mijn vroegere scholen, opvalt is de houding van veel mensen: hard, veroordelend, afbrekend, negatief en arrogant. Ik snap best dat je met sommige personen van mening kunt verschillen, maar moet je mensen dan zo onderuit halen!? Juist als christenen moeten we toch Gods liefde laten zien, en elkaar liefhebben? Natuurlijk weet ik ook wel dat liefhebben niet betekend dat je altijd lief doet, boos worden en waarschuwen hoort daar ook bij. Maar er is een verschil tussen liefdevol waarschuwen en afkraken, veroordelen en afbreken.
In Fil 4:8 schrijft Paulus:
Voorts, broeders, al wat waarachtig is, al wat eerlijk is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat liefelijk is, al wat wel luidt, zo er enige deugd is, en zo er enige lof is, bedenkt datzelve;
Wanneer er op dit forum wordt gediscussieerd (bijv over Opwekking of Evangelische gemeenten) dan wordt er vooral gelet op alle fouten, die worden uitvergroot en breed uitgemeten veroordeeld en verkracht. Volgens moeten we als christenen juist ook onder elkaar meer deze tekst van Paulus volgen!
Gelukkig zijn ook hier niet alle mensen gelijk, en ik wil dus ook niet iedereen over dezelfde kam scheren. Maar de houding van veel reformatorische mensen staat mij tegen.
