ezri schreef:En zo ja, welke factoren dragen er aan bij dat jij gelukkig bent? Is het een constante aanwezigheid van geluksgevoelens of is het onderhevig aan stemmingen c.q. gebeurtenissen die z'n invloed uitoefenen?
En zo niet... wat draagt er aan bij dat jij niet gelukkig bent?
En hoe definieer je 'het gelukkig zijn'? Of het 'niet gelukkig zijn'?
Soms kan ik me heel gelukkig voelen. Dat is op momenten waarin ik Gods zorg en liefde sterk ervaar. Dan kan er nog van alles mis gaan, het maakt niets meer uit.
Ik heb geen constante aanwezigheid van geluksgevoelens, maar als dat zo zou zijn zou ik de momenten waarin ik me wel gelukkig voel anders ervaren. Ik zou dan minder tevreden en gelukkig zijn, omdat je -als je je altijd gelukkig voelt- het dan gewend bent.
Als ik me niet gelukkig voel, komt dat door allerlei dingen. Gebeurtenissen, mijn eigen houding tegenover dingen (ik kan soms te moeilijk (na)denken ergens over), omstandigheden...
Gelukkig zijn voor mij is: tevreden over de dingen die je hebt en ziet, liefde en blijdschap voelen en geven, warmte, vreugde...
Niet gelukkig is voor mij: je vervelend voelen, niet lekker in je vel zitten, niet kunnen wat je graag zou willen... etc. Het niet gelukkig voelen kan ook aan eigen omgang met gebeurtenissen liggen, of je eigen denken.
Wat is het voor jou, ezri? Voel jij je gelukkig en waar komt dat door?
Chiel, ik denk dat voor ieder verschillend is. In de Bijbel komen ook jongeren voor die niet onbezorgd kunnen leven(denk maar aan Daniel en zijn vrienden bij Nebukadnezar... alhoewel ze wel gelukkig waren in God). Ik denk zelfs dat er meer jongeren zijn die ongelukkig zijn door allerlei omstandigheden dan dat er gelukkige jongeren zijn. (maar dit weet ik niet zeker)
Als mens alleen kun je niet bestaan, je hebt de ander nodig om te groeien.
Wees eerst een individu voordat je een duo wordt.