Houden van een vrouw, hoe moet dat?

[M@rije]

Waarom zou ik me zo gauw overgeven in een huwelijk? Als je daaraan begint zit je wel voor de rest van je leven aan elkaar vast, en moet je het door dik en dun heen volhouden, hoor

Misschien moet je eens kijken in de topic 'bindingsangst'

Maar euh, van de rest denk ik: ben je bang voor liefde ofzo?

[M@rije]

Ik zei al: je kan best s op je b*k gaan, maar dat hoort er toch ook bij? Tlijkt wel alsof je in 1 keer de ware wil vinden...got news for you: zijn weinig mensen die dat lukt

[Aragorn]

En wat is: niet meer uit je leven weg te denken? Je kan ook in de waan verkeren dat die persoon niet is weg te denken, maar dat als je die persoon kwijt bent, dat je het eigenlijk ook wel prima vindt.
Het gevoel van het moment zegt lang niet alles. Hoe voelt het na een half jaar of een jaar om iemand kwijt te zijn? Dat zegt mij veel meer.

Maar aan de andere kant geldt het voor iedereen die je slechts oppervlakkig kent dat je hem/haar na een halfjaar niet enorm mist, terwijl het wel een ideale partner had kunnen zijn. Dat is dus niet echt een goede manier om 'erachter te komen'.

[M@rije]

Haha, boekenlezer weet je wat jij moet doen?
Met een leuke meid gaan, haar dan verlaten en na een half jaar ff checken of je dr nog mist. Dan is de ware!

[Aragorn]

Ha, goed idee! En na een halfjaar mist hij haar enorm en als hij haar dan weer ziet blijkt dat hij verliefd was op een droombeeld en ze na een nadere kennismaking helemaal niet zo leuk is. (of andersom)

[Boekenlezer]

Waarom zou ik me zo gauw overgeven in een huwelijk? Als je daaraan begint zit je wel voor de rest van je leven aan elkaar vast, en moet je het door dik en dun heen volhouden, hoor

Misschien moet je eens kijken in de topic 'bindingsangst'

Maar euh, van de rest denk ik: ben je bang voor liefde ofzo?

Ik zei al: je kan best s op je b*k gaan, maar dat hoort er toch ook bij? Tlijkt wel alsof je in 1 keer de ware wil vinden...got news for you: zijn weinig mensen die dat lukt

Nee, het is geen angst om op mijn b*k te gaan. Ik weet uit ervaring dat een blauwtje lopen bepaald niet de ergste gebeurtenis is die je in je leven kan meemaken. Ik hecht meer aan helderheid, dan dat ik er op zou staan mijn zin te krijgen. (Vaak lijken dames dat niet te snappen. Is misschien ook lastig te peilen, want niet alle mannen bekijken dat zo nuchter.)

Waar ik misschien wel een bang voor ben: in een relatie verzeild te raken waar ik later spijt van krijg. Ik breek namelijk niet snel met iemand.

[Aragorn]

Inderdaad, er zijn ergere manieren om op je bek te gaan dan een blauwtje te lopen. Bijvoorbeeld er na een poos achterkomen dat je met de verkeerde een relatie hebt.

[Boekenlezer]

En wat is: niet meer uit je leven weg te denken? Je kan ook in de waan verkeren dat die persoon niet is weg te denken, maar dat als je die persoon kwijt bent, dat je het eigenlijk ook wel prima vindt.
Het gevoel van het moment zegt lang niet alles. Hoe voelt het na een half jaar of een jaar om iemand kwijt te zijn? Dat zegt mij veel meer.

Maar aan de andere kant geldt het voor iedereen die je slechts oppervlakkig kent dat je hem/haar na een halfjaar niet enorm mist, terwijl het wel een ideale partner had kunnen zijn. Dat is dus niet echt een goede manier om 'erachter te komen'.

Dat begrijp ik. Als je iemand alleen maar af en toe eens gezien hebt, weet je er niet zo veel van.
Maar ik bedoel wel iets meer dan iemand alleen maar een paar keer gezien te hebben. Er is meer gebeurd: je gevoelens hebben echt tijd en kans gekregen zich te ontwikkelen. En als het dan om een erg bijzonder persoon gaat, dan kan zo'n persoon een heel bijzonder plekje in je hart krijgen.

Haha, boekenlezer weet je wat jij moet doen?
Met een leuke meid gaan, haar dan verlaten en na een half jaar ff checken of je dr nog mist. Dan is de ware!

Nee hoor, dat is niet nodig. Als iemand zo bijzonder voor je is, kom je daar in de tijd dat de persoon in je sociale horizon verkeert ook wel achter.
I.i.g. in positieve zin: als ze het nadrukkelijk wel is.
Als ze het maar zo-zo is, weet ik niet of het nog zo gemakkelijk is om dat helder vast te stellen op het moment zelf.
Vandaar dat ik de regel hanteer: blijf maar lekker nuchter, en als het de juiste is, dan blijkt het vroeg of laat wel duidelijk. (En als het onduidelijk blijft, als je gevoel over de persoon vaag blijft, dan is dat dus een negatief teken.)

Ik heb overigens wel een boekje in mijn boekenkast staan met een verhaal van iemand die iets dergelijks deed! Daar kreeg hij wel spijt van, maar uiteindelijk kwam het wel goed. Wel een bikkel om zichzelf zo'n marteling te gunnen!

[M@rije]

Waar ik misschien wel een bang voor ben: in een relatie verzeild te raken waar ik later spijt van krijg. Ik breek namelijk niet snel met iemand.

Look, na eeen heeeeleboel pagina's ziet hier: uw probleem

[Boekenlezer]

Waar ik misschien wel een bang voor ben: in een relatie verzeild te raken waar ik later spijt van krijg. Ik breek namelijk niet snel met iemand.

Look, na eeen heeeeleboel pagina's ziet hier: uw probleem

Oké, leuk. Maar wat moet ik dan? Gewoon niet meer bang zijn om in een relatie verzeild te raken waar ik later spijt van krijg? Me er gewoon als een rodero in storten?

Ja, ik kan natuurlijk ook naar een meisje toegaan, en zeggen: 'Hé, ik vind jou wel een lekker ding. Zullen we eens een lekker partijtje gaan zoenen en zo?' Maar ja, dan zullen ze ook niet snel 'ja' zeggen. Ze verwachten toch wat meer serieusheid, lijkt mij.

Ik vind juist die nuchterheid het wel goed doen: je bent daarmee minder bang om een contact aan te gaan, waardoor het contact er dus wel gewoon is. Maar je bent ook weer niet aan elkaar gebonden. Gewoon leuk en gezellig, en niet moeilijk doen.

[M@rije]

Ik vind juist die nuchterheid het wel goed doen: je bent daarmee minder bang om een contact aan te gaan, waardoor het contact er dus wel gewoon is. Maar je bent ook weer niet aan elkaar gebonden. Gewoon leuk en gezellig, en niet moeilijk doen.

Maar daar komt dan toch ook nooit een relatie uit voort? Of tenminste, moeilijk lijkt me. Vind je t gek dat je zo nooit iemand ontmoet waarvan je denkt: die is t

[André]

Waar ik misschien wel een bang voor ben: in een relatie verzeild te raken waar ik later spijt van krijg. Ik breek namelijk niet snel met iemand.

Dat zou je ook bindingsangst kunnen noemen.......

[M@rije]

Denk ik ook ja... maar k denk ook soort van bang om uberhaupt in een relatie te verzeilen waarin ''gewoon leuk'' overgaat in ''houden van''

haha, de psycho-analyse van boekenlezer

[M@rije]

Misschien moet je uberhaupt niet zoveel boeken lezen, hou je wat meer tijd over om leuke vrouwen te ontmoeten

[Aragorn]

Ja, ik kan natuurlijk ook naar een meisje toegaan, en zeggen: 'Hé, ik vind jou wel een lekker ding. Zullen we eens een lekker partijtje gaan zoenen en zo?' Maar ja, dan zullen ze ook niet snel 'ja' zeggen. Ze verwachten toch wat meer serieusheid, lijkt mij.

Welnee joh, gewoon doen.

Maar daar komt dan toch ook nooit een relatie uit voort? Of tenminste, moeilijk lijkt me. Vind je t gek dat je zo nooit iemand ontmoet waarvan je denkt: die is t

Maar beter na een lange tijd moeilijk een hele goede, dan na een vermoeiend en frustrerend proces van trial & error, lijkt me.