Lotte,
Lotte schreef:Door de discussie over verantwoord kinderen krijgen kwamen we op dit onderwerp. Hoe ver mag je gaan om kinderen te krijgen? Is K.I. en IVF christelijk verantwoord?
Hoe denken wij hierover???
Toen je deze discussie opstartte had je nog veel vragen. Inmiddels zijn die opgelost, want je neemt op een vrij felle manier stelling.
Jouw conclusie is dat we kinderen niet van God krijgen maar zelf nemen.
Als ik jouw redenatie doortrek krijgen we brood niet van God, maar van de bakker.
Kinderen komen inderdaad niet uit de hemel vallen.
Toch krijgen we ze van God. Is het feit dat tijdens de coïtus wel of geen bevruchting ontstaat niet een daad van Gods handelen. Hoe vaak wordt in het OT niet gesproken over het openen en sluiten van de baarmoeder door God.
Naast deze Goddelijke besturing blijven kinderen en brood allebei een gave van God. Ondanks het feit dat je voor allebei zelf 'iets' moet doen.
Verder is er de vraag in hoeverre het toegestaan is om de medische wetenschap te benutten in het geval van kinderloosheid. Laat ik nogmaals voorop stellen dat er in deze discussie vrij makkelijk hierover gedacht wordt. Het verdriet van kinderloosheid
is groot en je kunt dat moeilijk inleven.
Als een kinderloos echtpaar in
biddend opzien tot God tot een bepaalde keuze komt voor bepaalde medische ingrijpen is dat voluit verantwoord.
Wat mij verder opvalt is dat jij en ook anderen de medische wetenschap op het terrein van kinderloosheid op eens heel anders benaderd als de medische wetenschap op het gebied van andere ziekten.
Als iemand een handicap of een ziekte heeft mag volgens iedereen alles er aan gedaan worden om dat te voorkomen. Als er sprake is van kinderloosheid wordt dat opeens omgeven door allerlei bezwaren. Raar hoor.
Voor alle gevallen waarom je naar een dokter gaat geldt dat er bepaalde grenzen niet overschreden mogen worden. Waar die liggen is moeilijk te zeggen, dat moet je per situatie bekijken.
Rudolf