Kinderen en gehandicapten aan het avondmaal

[@tlantis]

Markus 10:13-14 "En zij brachten kinderkens tot Hem, opdat Hij ze aanraken zou; en de discipelen bestraften degenen, die ze tot Hem brachten. Maar Jezus, dat ziende, nam het zeer kwalijk, en zeide tot hen: Laat de kinderkens tot Mij komen, en verhindert ze niet; want derzulken is het Koninkrijk Gods"

Mattheus 5:3 "Zalig zijn de armen van geest; want hunner is het Koninkrijk der hemelen"

Iedereen zal het met mij eens dat deze teksten heel duidelijk aangeven dat het koninkrijk van God ook toegangkelijk is voor kinderen en mensen met een geestelijke handicap. Toch laten heel veel gemeenten geen kinderen en geen gehandicapten (tenminste, die niet in staat zijn hun geloof te beleiden) toe aan het avondmaal. Ik kan me best redenen bedenken waarom, maar vind het toch vreemd. Als ik lees hoe Jezus omgaat met kinderen en hoe zwaar Hij daar aan tilt (nam het hen zeer kwalijk... verhinderd ze niet) krijg ik toch sterk het idee dat kinderen ook aan de avondmaalstafel horen. Misschien hebben ze dan nog niet helemaal door wat het leiden van de onze Heer is geweest, maar ze kennen vaak wel een diep vertrouwen en liefde voor de Here Jezus. Zou onze Here hen dan niet aan Zijn tafel willen hebben? Ik kan het mij haast niet voorstellen...

[caprice]

Om aan de tafel te kunnen moet je wel belijdenis des geloofs afgelegd hebben. Ds. G.H. Kersten bijv. deed dat al op 16-jarige leeftijd.
Je moet immers wel onderwezen zijn hoe je jezelf beproeft (belijdeniscatechisatie)?

Gehandicapte mensen (ik neem aan dat je geestelijk bedoelt) mogen denk ik niet zomaar geweerd worden. Je ziet vaak dat de Heere juist onder hen veel van Zijn kinderen heeft.

[alex leusink]

Ook al mogen kinderen niet deelnemen aan het Heilig Avondmaal, daarom betekent dat nog niet dat ze uit het koninkrijk der hemelen geweerd worden, tenminste die link kan ik niet leggen.

[caprice]

Ook al mogen kinderen niet deelnemen aan het Heilig Avondmaal, daarom betekent dat nog niet dat ze uit het koninkrijk der hemelen geweerd worden, tenminste die link kan ik niet leggen.

En kinderen die toegelaten zijn tot het doen van belijdenis des geloofs (gebeurt niet zomaar in onze kerken, denk ik)? Tot welke leeftijd kun je spreken van een kind?
Het avondmaal is geen vereiste voor de wedergeboorte.

[alex leusink]

Als iemand zichzelf kan onderzoeken (Daar is de week van voorbereiding aan het Avondmaal voor) dan is het geen kind meer. En belijdenis doen is toch ook geen paspoort voor de hemel?

[caprice]

En belijdenis doen is toch ook geen paspoort voor de hemel?

Belijdenis doen voor God van je zonden voor een deel, maar de belijdenis in de kerken die jij waarschijnlijk doet absoluut niet.

[Riska]

Mag ik bezwaar aantekenen tegen het woord geestelijk gehandicapt?
Het zijn verstandelijk gehandicapten en op geestelijk gebied kunnen we soms nog een heleboel van ze leren.

De dominee wilde net de zegen uitspreken toen een van de verstandelijk gehandicapten ( we hebben elke zondag een hele bank vol) opstond en naar voren kwam.
Hij was verdrietig, want hij had een huisgenoot ( ze wonen in een paar gewone huizen samen) uitgescholden. Voor de hele gemeente gaf hij aan dat het hem erg speet... Daar kunnen wij met permissie nog wat van leren!

Wat het topic betreft: wie zijn wij om er in die zin regels aan te verbinden dat wij kinderen en verstandelijk gehandicapten niet toelaten tot het Avondmaal? Het is een kerkordelijke regel en veel kinderen geven vaak een heel helder geloofsgetuigenis. Ja, op kinderlijk niveau.
Maar een geloofsgetuigenis waar menig volwassene vaak niet aan toekomt. Kinderlijk geloof - en ik denk dat het misschien soms wel eerder doorklinkt tot in de hemel dan wanneer een volwassene de "officiële" geloofsbelijdenis uitspreekt.
Het eenvoudige geloof van verstandelijk gehandicapten kan me zeer ontroeren.

Ik denk dat een kerk de plank behoorlijk misslaat als ze geweerd worden van de Maaltijd van de Heer...
Dit is niet kerordelijk, of volgens de kerkleer, maar ik spreek puur uit mijn hart...

Riska

[alex leusink]

Er bestaat een spreuk uit de 'tale kanaäns', en die doelt erop dat j sommigen een beter Avondmaal hebben terwijl ze niet aangaan, dan anderen die wel aangaan. Het kan dus zijn dat God je wel vertroost in je bank, maar dat de drang naar de tafel niet zo groot is, of dat je je nog niet echt geroepen voelt. Kinderen hoeven dus ook niet perse aan het Avondmaal te gaan om de gemeenschap te ervaren. Ik hoorde eens een dominee vragen: 'Zou U de rijen door willen gaan?' Dat is mooi, en ook bedoeld voor hen die niet aangaan , maar toch het geloof in Hem bezitten, kinderen bijvoorbeeld.

[caprice]

Ja, ik bedoelde dus verstandelijk gehandicapte mensen, maar als je dat vroeger zei werd je door de juf op de vingers getikt, met de mededeling dat het 'geestelijk' gehandicapten waren.
Voortaan zeg ik het wel allebei.

En ik sluit mij volledig bij alex leusink aan.

[@tlantis]

Dat het uitsluiten van het avondmaal niets te maken heeft met het uitsluiten van het koninkrijk der Hemelen lijkt me duidelijk. En dat het mooi is dat een dominee mensen die moeten blijven zitten ook toespreekt is erg mooi. Mijn vriendin heeft bijvoorbeeld ook nog geen belijdenis gedaan (zit nu op belijdenis cathechesatie) en moet dus ook blijven zitten tijdens het avondmaal. Ik vind het altijd fijn als een dominee daar ook aandacht aan besteed, zij doet immers ook het zelfonderzoek en de voorbereiding. Dus daar ben ik het van harte mee eens.

Maar voor kinderen vind ik het wel iets anders. Kinderen hebben een ander soort geloof. Van kinderen verwachten we toch niet dat ze zonde kennis hebben (tenminste niet zo als een volwassene dat heeft). De Here Jezus wist dat ook, maar liet juist de kinderen bij Hem komen. Hoe komen wij dat op het idee dat de tafel van onze Heer alleen voor volwassene zou zijn? Het avondmaal is toch een soort "voorproefje" op het koninkrijk der hemelen? En daar zullen de kinderen toch ook bij zijn?

[Bookman]

Kennen jullie het prachtige boekje van Yeddies laatste Avonmaal?
Een jong kind gaat voor het eest in zijn leven aan en sterft bij thuiskomst.
Zeer aangrijpend voor ons allen. Hij mocht avondmaal houden als voorbereiding op de eeuwige bruiloft.

[caprice]

Maar voor kinderen vind ik het wel iets anders. Kinderen hebben een ander soort geloof. Van kinderen verwachten we toch niet dat ze zonde kennis hebben (tenminste niet zo als een volwassene dat heeft). De Here Jezus wist dat ook, maar liet juist de kinderen bij Hem komen.

Dat zou ik niet te hard roepen. Ik hoorde van de kansel vorige week een verhaal over Gerrit Doesburg (meen ik), die op zijn sterfbed dat versje zong:
Een stroom van ongerechtigheden,
Had d' overhand op mij.
Maar ons weerspannig overtreden,
verzoent en zuivert Gij.

En jij zegt dat kinderen geen kennis der ellende hebben? Dat hebben zij wel. Zij het echter vaak wel minder dan oudere mensen. Die hebben veel meer gezondigd als het over de dadelijke zonden gaat. Misschien kan het er ook wel mee te maken hebben dat zij meer kennis hebben, waarmee de duivel hen kan aanvallen.

[joris]

we noemen het tegenwoordig overigens 'mensen met beperkingen'nadat 'mensen met mogelijkheden'een poos in is geweest

Wie omvat volledig de genade van God? Wie kan daar volledig uit leven? Wie heeft een volkomen zondebesef/ Niemand toch?

Een kind mag daarom wat mij betreft aan het avondmaal zodra hij bewust kan kiezen voor God en Hij zijn best wil doen om te leven zoals God dat wil. Verstandelijk gehandicapten idemdito.

[Riska]

we noemen het tegenwoordig overigens 'mensen met beperkingen'nadat 'mensen met mogelijkheden'een poos in is geweest

Wie omvat volledig de genade van God? Wie kan daar volledig uit leven? Wie heeft een volkomen zondebesef/ Niemand toch?

Een kind mag daarom wat mij betreft aan het avondmaal zodra hij bewust kan kiezen voor God en Hij zijn best wil doen om te leven zoals God dat wil. Verstandelijk gehandicapten idemdito.

Amen zegt mijn ziel daarop

Riska

[@tlantis]

En jij zegt dat kinderen geen kennis der ellende hebben? Dat hebben zij wel. Zij het echter vaak wel minder dan oudere mensen. Die hebben veel meer gezondigd als het over de dadelijke zonden gaat. Misschien kan het er ook wel mee te maken hebben dat zij meer kennis hebben, waarmee de duivel hen kan aanvallen.

Kinderen hebben weldegelijk zondebesef, alleen is dat anders als bij een volwassene. God verwacht van een kind ook andere dingen als van een volwassene, dat is toch logisch?

Een kind is er simpelweg nog niet aan toe om al belijdenis te doen. Een kind mag nog spelen, leren en zorgeloos leven. Een volwassene moet zichzelf verloochenen en zijn kruis oppakken om Jezus te volgen. Beide zouden naar mijn idee aan een avondmaalstafel horen...